تا حالا شده از خودت بپرسی چرا همه چیز توی زندگی ما اینقدر سریع و راحت شده؟ مثلاً دیگه لازم نیست بری تو صف بانک بایستی یا برای خرید یه بلیط سینما کلی زمان صرف کنی. یه جورایی همه چیز فقط با چند تا کلیک توی گوشی یا لپ‌تاپمون حل می‌شه. خب، اینجاست که Cloud Computing یا همون رایانش ابری وارد می‌شه.

یه روز یه شرکت بزرگ که سر و کارش با پردازش اطلاعات بود، متوجه شد که برای نگه‌داری و پردازش این همه داده نیاز به کلی سرور و فضای فیزیکی داره. اینجوری هزینه‌هاش سر به فلک می‌کشید و کلی مشکلات دیگه هم داشت. حالا تصور کن توی یه اتاق پر از سرورهای گرم و پر سر و صدا کار می‌کنی و هر روز باید کلی زمان و انرژی صرف کنی تا این سرورها رو نگه‌داری کنی. نه تنها خسته‌کننده است، بلکه خیلی هم گرونه.

اینجا بود که چند فرد باهوش و خلاق به فکر افتادن که چرا نتونیم این سرورها رو توی یه جای دیگه نگه‌داریم و از راه دور بهشون دسترسی داشته باشیم؟ اینطوری دیگه نیازی به خرید و نگه‌داری این همه تجهیزات نبود. این ایده فوق‌العاده تبدیل به همون چیزی شد که امروز بهش می‌گیم رایانش ابری. حالا بیا ببینیم این ماجرا چطوری زندگی ما رو راحت‌تر کرده.

رایانش ابری چیه؟

فرض کن همه فایل‌ها و اطلاعات مهمت رو توی یه کمد بزرگ توی اتاقت نگه داری. حالا اگه بخوای هر وقت که بیرونی، به اون اطلاعات دسترسی داشته باشی چی؟ یه کم سخته، نه؟ اینجاست که رایانش ابری وارد می‌شه و همه چیز رو راحت‌تر می‌کنه.

رایانش ابری یا همون Cloud Computing به این معنیه که به جای اینکه فایل‌هات رو روی هارد دیسک یا فلش مموری ذخیره کنی، اون‌ها رو روی اینترنت و توی سرورهای بزرگ ذخیره می‌کنی. این سرورها توسط شرکت‌های بزرگی مثل گوگل یا آمازون مدیریت می‌شن و همیشه در دسترس هستن. فکر کن هر جا که اینترنت باشه، می‌تونی به فایل‌هات دسترسی داشته باشی؛ توی خونه، کافی‌شاپ، یا حتی وقتی توی سفر هستی!

سرویس‌های ابری به سه دسته اصلی تقسیم می‌شن:

• IaaS (زیرساخت به عنوان سرویس): فرض کن می‌خوای یه بازی بسازی و نیاز به سرورهای قوی داری. به جای اینکه خودت سرور بخری، می‌تونی از یه سرویس ابری سرور اجاره کنی.
• PaaS (پلتفرم به عنوان سرویس): حالا فکر کن علاوه بر سرور، نیاز به یه محیط برنامه‌نویسی هم داری. با PaaS می‌تونی به راحتی روی ابر کد بزنی و برنامه‌هات رو تست کنی.
• SaaS (نرم‌افزار به عنوان سرویس): ساده‌تر بگم، مثل وقتی که از جیمیل یا گوگل درایو استفاده می‌کنی. نیازی به نصب هیچ نرم‌افزاری نداری، فقط کافیه به اینترنت وصل بشی و ازشون استفاده کنی.

ابرها هم به سه نوع تقسیم می‌شن:

• ابر عمومی: همه می‌تونن ازش استفاده کنن، مثل یه پارک عمومی.
• ابر خصوصی: فقط یه سازمان یا شرکت خاص بهش دسترسی داره، مثل یه حیاط خلوت خصوصی.
• ابر ترکیبی: یه ترکیب از ابر عمومی و خصوصی، مثل وقتی که پارک عمومی و حیاط خلوت خونه‌ت بهم وصل می‌شن!

در ادامه با جزئیات بیش‌تری به توضیح سرویس‌های ابری و انواع ابرها می‌پردازیم.

رایانش ابری دو لایه داره:

• لایه جلویی: این همون جاییه که تو باهاش سر و کار داری. مثلاً وقتی توی گوگل درایو فایلی آپلود می‌کنی، داری با لایه جلویی تعامل می‌کنی.
• لایه پشتی: این جاییه که تمام جادوی ابری اتفاق می‌افته. سرورها، دیتابیس‌ها و تمام سخت‌افزارهایی که اطلاعاتت رو ذخیره می‌کنن، اینجا هستن. یه نرم‌افزار به نام middleware هم وجود داره که مثل یه پل بین دیتابیس‌ها و برنامه‌ها عمل می‌کنه تا همه چیز بدون مشکل کار کنه.

فرض کن می‌خوای یه سری عکس از سفر اخیرت رو با دوستات به اشتراک بذاری. به جای اینکه هر کدوم رو جدا جدا براشون بفرستی، می‌تونی اون‌ها رو روی گوگل درایو آپلود کنی و لینک رو براشون بفرستی. اینطوری اونا می‌تونن هر وقت که خواستن به این عکس‌ها دسترسی داشته باشن، بدون اینکه حجم اینترنت تو یا اونا پر بشه.

این بود از دنیای جذاب رایانش ابری! دیدی چقدر می‌تونه کار رو راحت کنه؟ هر جا که اینترنت باشه، ابر هم هست و تو می‌تونی به اطلاعاتت دسترسی داشته باشی.

تاریخچه رایانش ابری

برگردیم به اوایل دهه ۱۹۶۰، وقتی که دکتر Joseph Carl Robnett Licklider، دانشمند کامپیوتر و روانشناس آمریکایی که به "پدر رایانش ابری" معروفه، اولین ایده‌های شبکه‌سازی جهانی رو مطرح کرد. اون توی یه سری یادداشت‌ها درباره شبکه کامپیوتری بین‌کهکشانی صحبت کرد. اما این ایده‌ها تا اوایل دهه ۲۰۰۰ به شکل مدرن خودشون در نیومدن.

در سال ۲۰۰۲، Amazon Web Services (AWS) اولین خدمات ذخیره‌سازی و پردازش ابری رو ارائه داد. در سال ۲۰۰۶، AWS سرویس Elastic Compute Cloud (EC2) رو معرفی کرد که به کاربران اجازه می‌داد تا کامپیوترهای مجازی رو برای اجرای برنامه‌هاشون اجاره کنن. همون سال، گوگل هم مجموعه Google Apps (که الان بهش Google Workspace می‌گن) رو معرفی کرد، یه مجموعه از اپلیکیشن‌های بهره‌وری SaaS. در سال ۲۰۰۹، مایکروسافت اولین اپلیکیشن SaaS خودش، Microsoft Office 2011 رو راه‌اندازی کرد. الان، گارتنر پیش‌بینی کرده که هزینه‌های کاربران نهایی برای رایانش ابری عمومی در سراسر جهان به ۶۷۹ میلیارد دلار خواهد رسید و پیش‌بینی می‌شه تا سال ۲۰۲۷ به بیش از ۱ تریلیون دلار برسه.

استفاده‌های رایانش ابری

احتمالاً همین الان هم داری از رایانش ابری استفاده می‌کنی، حتی اگه خودت متوجه نشی. اگه از یه سرویس آنلاین برای ارسال ایمیل، ویرایش اسناد، تماشای فیلم و سریال، گوش دادن به موسیقی، بازی کردن یا ذخیره عکس‌ها و فایل‌های دیگه استفاده می‌کنی، رایانش ابری پشت صحنه داره همه این کارها رو ممکن می‌کنه. انواع مختلفی از سازمان‌ها، از استارتاپ‌های کوچک گرفته تا شرکت‌های جهانی، سازمان‌های دولتی و غیرانتفاعی، به دلایل مختلفی از این فناوری استفاده می‌کنن.

اینجا چند تا از کارهایی که با استفاده از خدمات ابری می‌تونی انجام بدی رو برات می‌گم:

ذخیره‌سازی و اشتراک‌گذاری فایل‌ها

سرویس‌هایی مثل گوگل درایو و دراپ‌باکس به ما این امکان رو می‌دن تا فایل‌هامون رو به راحتی ذخیره و با دیگران به اشتراک بذاریم. این سرویس‌ها از تکنولوژی Cloud Computing استفاده می‌کنن تا همیشه و از هرجا به اطلاعاتمون دسترسی داشته باشیم.

بازی‌های آنلاین

بازی‌های آنلاین مثل Fortnite و PUBG، بدون Cloud Computing نمی‌تونستن به این سرعت و کیفیت اجرا بشن. سرورهای ابری به این بازی‌ها اجازه می‌دن تا به میلیون‌ها کاربر همزمان خدمات بدن و تجربه بازی بی‌نظیری رو ارائه بدن.

ساخت اپلیکیشن‌های بومی ابر

می‌تونی به سرعت اپلیکیشن‌های وب، موبایل و API رو بسازی، منتشر کنی و مقیاس‌بندی کنی. از فناوری‌ها و روش‌های بومی ابر مثل کانتینرها، Kubernetes، معماری میکروسرویس‌ها، ارتباطات API محور و DevOps بهره ببر.

استریم صوت و تصویر

با ویدیو و صدای با کیفیت بالا و توزیع جهانی، هر جا و هر زمان با مخاطبت ارتباط برقرار کن. فرقی نمی‌کنه روی چه دستگاهی باشی، همیشه می‌تونی به محتوای مورد علاقت دسترسی داشته باشی.

ارائه نرم‌افزار بر اساس نیاز

نرم‌افزار به عنوان سرویس (SaaS) بهت این امکان رو می‌ده که آخرین نسخه‌های نرم‌افزار و به‌روزرسانی‌ها رو هر وقت که مشتری‌هات نیاز داشتن، بهشون ارائه بدی.

تست و ساخت اپلیکیشن‌ها

هزینه و زمان توسعه اپلیکیشن‌هات رو با استفاده از زیرساخت‌های ابری که به راحتی می‌تونن بالا یا پایین برن، کاهش بده.

هوش مصنوعی و یادگیری ماشین

بسیاری از پروژه‌های هوش مصنوعی و یادگیری ماشین به سرورهای قدرتمند و منابع زیادی نیاز دارن. شرکت‌ها با استفاده از Cloud Computing می‌تونن این منابع رو به راحتی فراهم کنن و به توسعه الگوریتم‌های پیچیده بپردازن.

تحلیل داده‌ها

داده‌هات رو از تیم‌ها، بخش‌ها و مکان‌های مختلف توی ابر یکپارچه کن. بعد از خدمات ابری مثل یادگیری ماشین و هوش مصنوعی استفاده کن تا به بینش‌های جدیدی برسی و تصمیمات بهتری بگیری.

مزایای رایانش ابری

خب، بیا ببینیم رایانش ابری چه مزایایی داره که همه شرکت‌ها و کسب‌وکارها به طرفش جذب شدن.

1. صرفه‌جویی در هزینه‌ها

اولین و شاید مهم‌ترین مزیت رایانش ابری اینه که کلی توی هزینه‌ها صرفه‌جویی می‌کنی. به جای اینکه بری کلی پول خرج خرید سرور و تجهیزات کامپیوتری کنی، می‌تونی از سرویس‌های ابری استفاده کنی و فقط به اندازه‌ای که نیاز داری پول بدی. اینطوری دیگه نیازی نیست کلی خرج برق و نگهداری سرور کنی.

2. سرعت و چابکی

با رایانش ابری می‌تونی خیلی سریع سرویس‌ها و منابعی که نیاز داری رو دریافت کنی. فرض کن یه ایده خفن توی ذهنت داری و می‌خوای سریع پیاده‌سازیش کنی. با چند تا کلیک ساده می‌تونی منابع مورد نیازت رو توی چند دقیقه فراهم کنی و شروع کنی به کار. اینطوری از ایده به اجرا خیلی سریع‌تر می‌رسی.

3. مقیاس‌پذیری

یکی دیگه از ویژگی‌های جذاب رایانش ابری اینه که می‌تونی منابع رو بر اساس نیازت تنظیم کنی. یعنی وقتی کسب‌وکارت رونق می‌گیره و به منابع بیشتری نیاز داری، به راحتی می‌تونی منابع رو افزایش بدی. و اگه دوره‌های کم کاری داری، می‌تونی منابع رو کاهش بدی و هزینه‌هات رو کنترل کنی.

4. دسترسی جهانی

با رایانش ابری، می‌تونی سرویس‌ها و اپلیکیشن‌هات رو در هر نقطه از دنیا مستقر کنی. مثلا فرض کن می‌خوای یه بازی آنلاین راه بندازی و کاربران از سرتاسر دنیا بهش دسترسی داشته باشن. با سرویس‌های ابری می‌تونی بازیت رو توی چندین نقطه مختلف از دنیا مستقر کنی تا کاربران با کمترین تاخیر و بهترین تجربه بهش دسترسی داشته باشن.

5. افزایش بهره‌وری

با استفاده از سرویس‌های ابری دیگه نیازی نیست وقت و انرژی زیادی صرف مدیریت سخت‌افزارها و سرورها کنی. همه این کارها توسط ارائه‌دهندگان خدمات ابری انجام می‌شه و تو می‌تونی روی کارهای مهم‌تر و خلاقانه‌تر تمرکز کنی.

6. امنیت و پایداری

رایانش ابری باعث می‌شه که پشتیبان‌گیری از داده‌ها، بازیابی در مواقع بحران و استمرار کسب‌وکار خیلی راحت‌تر و ارزون‌تر بشه. داده‌ها می‌تونن در چندین مکان مختلف ذخیره بشن، که این به معنی امنیت بیشتر و کاهش خطر از دست رفتن اطلاعاته.

7. انعطاف‌پذیری و همکاری

با رایانش ابری، کارمندان می‌تونن از هر جایی که به اینترنت دسترسی دارن، به داده‌ها و نرم‌افزارهای شرکت دسترسی داشته باشن. این یعنی می‌تونی یه دفتر کار مجازی داشته باشی و از هر جایی که هستی به کارات برسی. همچنین، تیم‌ها می‌تونن به راحتی با هم همکاری کنن و روی پروژه‌ها کار کنن، حتی اگه توی شهرها یا کشورهای مختلف باشن.

رایانش ابری واقعاً دنیای فناوری رو متحول کرده و زندگی ما رو راحت‌تر کرده. با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، افزایش سرعت و چابکی، مقیاس‌پذیری، دسترسی جهانی، افزایش بهره‌وری، امنیت و پایداری، و انعطاف‌پذیری و همکاری بیشتر، این فناوری به یکی از ابزارهای اصلی و ضروری برای کسب‌وکارها تبدیل شده. پس اگه هنوز از رایانش ابری استفاده نمی‌کنی، وقتشه که جدی بهش فکر کنی و از مزایای بی‌نظیرش بهره‌مند بشی!

اجزای رایانش ابری

بیایید نگاهی به اجزای اصلی این فناوری بندازیم.

مراکز داده

ارائه‌دهندگان خدمات ابری (CSPs) مراکز داده‌ای دوردست رو دارن که سرورهای فیزیکی، سیستم‌های ذخیره‌سازی ابری و سایر سخت‌افزارهای فیزیکی رو میزبانی می‌کنن. این‌ها زیرساخت‌های پایه‌ای رایانش ابری رو فراهم می‌کنن.

قابلیت‌های شبکه‌ای

در رایانش ابری، اتصالات شبکه‌ای پرسرعت خیلی مهمن. معمولاً، یه اتصال اینترنتی به نام شبکه گسترده (WAN)، کاربران front-end رو به عملکردهای 

back-end وصل می‌کنه. کاربران فرانت‌اند همون کسایی هستن که از اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های ابری استفاده می‌کنن، مثلاً از طریق دستگاه‌های وب‌فعال. عملکردهای بک‌اند هم شامل مراکز داده و اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های مبتنی بر ابر هستن. تکنولوژی‌های پیشرفته شبکه‌سازی ابری مثل بالانس بار، شبکه‌های تحویل محتوا (CDNs) و شبکه‌سازی تعریف‌شده توسط نرم‌افزار (SDN) هم برای اطمینان از جریان سریع، آسان و امن داده بین کاربران فرانت‌اند و منابع بک‌اند مورد استفاده قرار می‌گیرن.

مجازی‌سازی

رایانش ابری به شدت به مجازی‌سازی زیرساخت‌های IT متکیه. این یعنی سرورها، نرم‌افزارهای سیستم‌عامل، شبکه و سایر زیرساخت‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای خاصی مجازی‌سازی می‌شن تا بتونن بدون توجه به محدودیت‌های سخت‌افزاری فیزیکی به صورت پویا تقسیم و استفاده بشن. برای مثال، یه سرور سخت‌افزاری می‌تونه به چندین سرور مجازی تقسیم بشه. مجازی‌سازی به ارائه‌دهندگان خدمات ابری کمک می‌کنه تا حداکثر استفاده رو از منابع مراکز داده‌شون ببرن.

خدمات رایانش ابری

همون‌طور که قبلا اشاره کردیم، مدل‌های رایج خدمات ابری شامل IaaS (زیرساخت به عنوان سرویس)، PaaS (پلتفرم به عنوان سرویس)، SaaS (نرم‌افزار به عنوان سرویس) و رایانش بدون سرور (Serverless Computing) هستن و معمولاً سازمان‌ها از ترکیبی از این‌ها استفاده می‌کنن.

IaaS (زیرساخت به عنوان سرویس)

IaaS دسترسی به منابع محاسباتی اساسی مثل سرورهای فیزیکی و مجازی، شبکه و ذخیره‌سازی رو به صورت درخواستی و بر اساس پرداخت به میزان استفاده فراهم می‌کنه. این مدل به کاربران اجازه می‌ده تا منابع رو بر اساس نیازشون مقیاس‌بندی کنن و هزینه‌های اولیه زیاد یا نیاز به زیرساخت‌های فیزیکی رو کاهش بدن.

PaaS (پلتفرم به عنوان سرویس)

PaaS یه پلتفرم جامع برای توسعه‌دهندگان نرم‌افزار فراهم می‌کنه که شامل سخت‌افزار، پشته نرم‌افزاری کامل، زیرساخت و ابزارهای توسعه هست. این مدل به توسعه‌دهندگان اجازه می‌ده تا برنامه‌هاشون رو بدون پیچیدگی و هزینه‌های نگهداری پلتفرم‌های محلی اجرا و مدیریت کنن.

SaaS (نرم‌افزار به عنوان سرویس)

SaaS، یا نرم‌افزار مبتنی بر ابر، نرم‌افزارهای کاربردی میزبانی‌شده در ابر هستن که کاربران از طریق مرورگر وب، کلاینت دسکتاپ یا API بهشون دسترسی دارن. ارائه‌دهندگان خدمات ابری SaaS رو بر اساس اشتراک ماهانه یا سالانه ارائه می‌دن. این مدل به کاربران امکان می‌ده تا بدون نیاز به نصب و نگهداری نرم‌افزار، از ویژگی‌های جدید بهره‌مند بشن و از خطر از دست دادن داده‌ها در صورت خرابی دستگاه جلوگیری کنن.

رایانش بدون سرور (Serverless Computing)

رایانش بدون سرور یه مدل رایانش ابریه که همه وظایف مدیریت زیرساخت بک‌اند، از جمله تهیه، مقیاس‌بندی، زمان‌بندی و پچ کردن رو به ارائه‌دهنده ابر می‌سپاره. این مدل به توسعه‌دهندگان اجازه می‌ده تا تمام وقت و انرژی خودشون رو روی کدنویسی و منطق تجاری خاص برنامه‌هاشون متمرکز کنن.

FaaS، یا عملکرد به عنوان سرویس، زیرمجموعه‌ای از رایانش بدون سرور هست که به توسعه‌دهندگان اجازه می‌ده تا بخش‌هایی از کد برنامه (به نام عملکردها) رو در پاسخ به رویدادهای خاص اجرا کنن. همه چیز به جز کد، از جمله سخت‌افزار فیزیکی، ماشین مجازی سیستم‌عامل و مدیریت نرم‌افزار وب سرور، به صورت خودکار توسط ارائه‌دهنده خدمات ابری فراهم می‌شه.

انواع رایانش ابری

خب، همون‌طور که گفتیم رایانش ابری چند مدل مختلف داره که هر کدومشون ویژگی‌های خاص خودشون رو دارن. در این بخش به جزئیات بیش‌تری از این مدل‌ها می‌پردازیم.

ابر عمومی (Public Cloud)

ابر عمومی یه نوع رایانش ابریه که توش یه ارائه‌دهنده خدمات ابری منابع محاسباتی مثل اپلیکیشن‌های SaaS، ماشین‌های مجازی (VMs)، سخت‌افزارهای فیزیکی و زیرساخت‌های کامل رو از طریق اینترنت در دسترس کاربران قرار می‌ده. این منابع می‌تونن رایگان یا بر اساس اشتراک یا پرداخت به اندازه مصرف باشن.

تو این مدل، ارائه‌دهنده خدمات ابری مسئولیت کامل مدیریت مراکز داده، سخت‌افزار و زیرساخت‌هایی که بار کاری مشتری‌هاشون رو اجرا می‌کنه، به عهده داره. این ارائه‌دهنده‌ها معمولاً شبکه‌های پرسرعتی دارن که تضمین می‌کنن اپلیکیشن‌ها و داده‌ها با سرعت بالا و عملکرد مناسب در دسترس باشن.

ابر عمومی محیطی چند مستاجریه، یعنی همه مشتری‌ها منابع زیرساختی و مراکز داده ارائه‌دهنده رو به اشتراک می‌ذارن. شرکت‌های بزرگ مثل Amazon Web Services (AWS)، Google Cloud، IBM Cloud، Microsoft Azure و Oracle Cloud از جمله ارائه‌دهنده‌های اصلی ابر عمومی هستن که میلیون‌ها مشتری دارن.

بیشتر شرکت‌ها بخشی از زیرساخت‌های محاسباتی خودشون رو به ابر عمومی منتقل کردن، چون سرویس‌های ابر عمومی انعطاف‌پذیر و قابل گسترش هستن و می‌تونن به راحتی با تغییرات نیازهای بار کاری تطبیق پیدا کنن. مزایای بهره‌وری بیشتر و صرفه‌جویی در هزینه‌ها از طریق پرداخت فقط به اندازه مصرف، مشتری‌ها رو به سمت ابر عمومی جذب می‌کنه. بر اساس پیش‌بینی‌های گارتنر، تا سال ۲۰۲۶، ۷۵٪ سازمان‌ها مدلی از تحول دیجیتال رو خواهند پذیرفت که بر اساس ابر به عنوان پلتفرم اصلی بنا شده باشه.

ابر خصوصی (Private Cloud)

ابر خصوصی محیطیه که همه زیرساخت‌ها و منابع محاسباتی ابری فقط به یک مشتری اختصاص داره. ابر خصوصی مزایای زیادی داره مثل انعطاف‌پذیری، قابلیت گسترش و سهولت در ارائه خدمات، همراه با کنترل دسترسی، امنیت و سفارشی‌سازی منابع که در زیرساخت‌های محلی هم موجوده.

ابر خصوصی معمولاً در محل مراکز داده مشتری میزبانی می‌شه. اما می‌تونه روی زیرساخت‌های یک ارائه‌دهنده خدمات ابری مستقل هم میزبانی بشه یا روی زیرساخت‌های اجاره‌ای در یک مرکز داده خارج از محل ساخته بشه.

بسیاری از شرکت‌ها برای برآورده کردن نیازهای قوانین رعایت مقررات، ابر خصوصی رو به ابر عمومی ترجیح می‌دن. سازمان‌های دولتی، مؤسسات بهداشتی و مالی معمولاً برای بار کاری که شامل مدارک محرمانه، اطلاعات شخصی قابل شناسایی (PII)، مالکیت معنوی، پرونده‌های پزشکی، داده‌های مالی یا اطلاعات حساس دیگه هست، تنظیمات ابر خصوصی رو انتخاب می‌کنن.

با ساخت معماری ابر خصوصی بر اساس اصول بومی ابر، سازمان‌ها می‌تونن بارهای کاری رو به سرعت به ابر عمومی منتقل کنن یا اون‌ها رو در محیط ابر ترکیبی (که در ادامه توضیح می‌دم) اجرا کنن.

ابر ترکیبی (Hybrid Cloud)

ابر ترکیبی دقیقاً همون چیزیه که به نظر می‌رسه: ترکیبی از ابر عمومی، ابر خصوصی و محیط‌های محلی. به طور خاص، ابر ترکیبی این سه محیط رو به یک زیرساخت منعطف برای اجرای اپلیکیشن‌ها و بارهای کاری سازمان وصل می‌کنه.

در ابتدا، سازمان‌ها برای مهاجرت بخشی از داده‌های محلی خودشون به زیرساخت ابر خصوصی و سپس اتصال اون زیرساخت به زیرساخت ابر عمومی که توسط ارائه‌دهنده‌های ابری خارج از محل میزبانی می‌شه، به مدل‌های رایانش ابری ترکیبی روی آوردن. این فرآیند از طریق راه‌حل‌های بسته‌بندی‌شده ابر ترکیبی مثل Red Hat® OpenShift® یا ابزارهای مدیریت IT انجام می‌شد تا یک داشبورد واحد برای مشاهده اپلیکیشن‌ها، شبکه‌ها و سیستم‌ها ایجاد بشه.

امروزه، معماری ابر ترکیبی فراتر از اتصال فیزیکی و مهاجرت به ابر رفته و محیطی منعطف، امن و مقرون‌به‌صرفه رو ارائه می‌ده که از جابجایی و استقرار خودکار بارهای کاری در محیط‌های متعدد پشتیبانی می‌کنه. این ویژگی به سازمان‌ها اجازه می‌ده تا اهداف فنی و تجاری خودشون رو به طور مؤثرتر و مقرون‌به‌صرفه‌تر از طریق یک ابر عمومی یا خصوصی برآورده کنن. برای مثال، محیط ابر ترکیبی برای تیم‌های DevOps و دیگر تیم‌ها برای توسعه و تست اپلیکیشن‌های وب عالیه. این به سازمان‌ها اجازه می‌ده تا بدون نیاز به خرید و گسترش سخت‌افزار فیزیکی محلی برای اجرای تست‌های اپلیکیشن، زمان عرضه به بازار رو کاهش بدن. بعد از توسعه اپلیکیشن در ابر عمومی، می‌تونن اون رو بر اساس نیازهای تجاری یا عوامل امنیتی به محیط ابر خصوصی منتقل کنن.

ابر عمومی همچنین به شرکت‌ها اجازه می‌ده تا به سرعت منابع رو در پاسخ به افزایش‌های ناگهانی ترافیک گسترش بدن بدون اینکه بارهای کاری ابر خصوصی تحت تأثیر قرار بگیرن. این ویژگی به نام cloud bursting شناخته می‌شه. برای مثال، کانال‌های پخش مثل آمازون از cloud bursting برای پشتیبانی از افزایش ترافیک کاربران هنگام شروع نمایش‌های جدید استفاده می‌کنن.

امروزه بیشتر سازمان‌های بزرگ از مدل ابر ترکیبی استفاده می‌کنن، چون انعطاف‌پذیری، قابلیت گسترش و بهینه‌سازی هزینه بیشتری نسبت به تنظیمات سنتی زیرساخت‌های محلی ارائه می‌ده. بر اساس شاخص تحول IBM: وضعیت ابر، بیش از ۷۷٪ کسب‌وکارها و حرفه‌ای‌های IT از رویکرد ابر ترکیبی استفاده می‌کنن.

ابر چندگانه (Multicloud)

ابر چندگانه یعنی استفاده از چندین سرویس ابری از چندین ارائه‌دهنده مختلف. این می‌تونه به سادگی استفاده از سرویس ایمیل یک شرکت و سرویس ویرایش تصویر از یه شرکت دیگه باشه. اما وقتی سازمان‌ها درباره ابر چندگانه صحبت می‌کنن، معمولاً به این معنیه که از چندین سرویس ابری مختلف مثل SaaS، PaaS و IaaS از چند ارائه‌دهنده بزرگ ابر عمومی استفاده می‌کنن.

سازمان‌ها ابر چندگانه رو انتخاب می‌کنن تا به یه ارائه‌دهنده خاص وابسته نباشن، دسترسی به خدمات بیشتری داشته باشن و از نوآوری‌های بیشتر بهره‌مند بشن. با ابر چندگانه، می‌تونی مجموعه‌ای منحصر به فرد از ویژگی‌ها و خدمات ابری رو انتخاب و سفارشی کنی تا نیازهای تجاریت رو برآورده کنی. این آزادی به شما این امکان رو می‌ده که از تکنولوژی‌ها و خدمات مختلف هر ارائه‌دهنده ابری (CSP) که بهترین کیفیت رو دارن، استفاده کنی؛ چه در زمان نیاز به اون‌ها و چه زمانی که این تکنولوژی‌ها تازه معرفی می‌شن. مثلاً یه سازمان ممکنه AWS رو برای دسترسی جهانی و میزبانی وب، IBM Cloud رو برای پلتفرم‌های داده‌کاوی و یادگیری ماشینی و Microsoft Azure رو برای ویژگی‌های امنیتی انتخاب کنه.

امنیت ابری

نگرانی‌های امنیتی بزرگترین مانع برای سازمان‌ها در استفاده از خدمات ابری، به‌ویژه خدمات ابر عمومی بوده. حفظ امنیت ابری نیازمند رویه‌ها و مهارت‌های متفاوتی نسبت به محیط‌های IT قدیمی هست. برخی از بهترین روش‌های امنیت ابری شامل موارد زیر هستن:

• مسئولیت مشترک برای امنیت: معمولاً ارائه‌دهنده خدمات ابری مسئول امنیت زیرساخت ابره و مشتری مسئول محافظت از داده‌های خودش درون ابره. با این حال، تعریف روشن مالکیت داده‌ها بین طرف‌های خصوصی و عمومی خیلی مهمه.
• رمزگذاری داده‌ها: داده‌ها باید در حالت‌های استراحت، انتقال و استفاده رمزگذاری بشن. مشتریان باید کنترل کامل بر کلیدهای امنیتی و ماژول‌های امنیتی سخت‌افزاری داشته باشن.
• مدیریت مشترک: ارتباط مناسب و فرآیندهای قابل فهم بین تیم‌های IT، عملیات و امنیت، یکپارچگی‌های ابری رو که امن و پایدار هستن، تضمین می‌کنه.
• نظارت بر امنیت و انطباق: این کار با فهمیدن تمام استانداردهای انطباق مقرراتی که برای صنعت شما قابل اعمال هستن، شروع می‌شه و با نظارت فعال بر تمام سیستم‌های متصل و خدمات مبتنی بر ابر ادامه پیدا می‌کنه تا دید کلی از همه تبادلات داده در همه محیط‌ها، از جمله محلی، ابر خصوصی، ابر ترکیبی و edge داشته باشید.

سؤالات متداول

1. Cloud Computing چیست؟

Cloud Computing به معنای استفاده از منابع کامپیوتری (مانند سرورها، ذخیره‌سازی و نرم‌افزارها) به صورت آنلاین و از راه دور است.

2. IaaS، PaaS و SaaS چه تفاوت‌هایی با هم دارن؟

IaaS زیرساخت‌های سخت‌افزاری رو به صورت آنلاین ارائه می‌ده. PaaS یک پلتفرم کامل برای توسعه و استقرار برنامه‌هاست و SaaS نرم‌افزارها رو به صورت آنلاین و بدون نیاز به نصب ارائه می‌ده.

3. مزایای Cloud Computing چیست؟

کاهش هزینه‌ها، مقیاس‌پذیری، دسترسی از هرجا و بروزرسانی‌های خودکار از مهم‌ترین مزایای Cloud Computing هستن.

4. آیا Cloud Computing امن است؟

امنیت داده‌ها در Cloud Computing به شرکت ارائه‌دهنده سرویس بستگی داره. اگر از سرویس‌دهنده‌های معتبر استفاده کنی، امنیت داده‌ها تضمین شده است.

5. آیا می‌تونم به صورت رایگان از Cloud Computing استفاده کنم؟

بله، بسیاری از شرکت‌ها مثل گوگل و مایکروسافت خدمات اولیه‌ای به صورت رایگان ارائه می‌دن.

جمع‌بندی

رایانش ابری دنیای فناوری اطلاعات رو دگرگون کرده و امکانات بی‌نظیری رو برای کاربران فراهم آورده. با استفاده از این فناوری، می‌تونی به راحتی و با هزینه کمتر از منابع کامپیوتری استفاده کنی، برنامه‌های خودت رو توسعه بدی و داده‌هات رو به صورت امن ذخیره کنی. امیدوارم این مقاله بهت کمک کرده باشه تا بهتر و بیشتر با دنیای Cloud Computing یا همون رایانش ابری آشنا بشی.

"رایانش ابری نه تنها آینده محاسبات، بلکه حال و تمام گذشته محاسبات است." - لری الیسون