لینوکس، سیستم عاملی قدرتمند و متن‌باز است که بر پایه‌ی هسته‌ی یونیکس ساخته شده است. این سیستم عامل به دلیل انعطاف‌پذیری، امنیت بالا و پشتیبانی گسترده‌ای که از نرم‌افزارهای مختلف ارائه می‌دهد، در میان توسعه‌دهندگان، متخصصان IT و کاربرانی که به دنبال کنترل بیشتری بر سیستم خود هستند، بسیار محبوب است. لینوکس در انواع مختلف توزیع‌ها موجود است، مانند Ubuntu، Fedora، Debian و بسیاری دیگر، که هرکدام ویژگی‌ها و ابزارهای خاص خود را دارند. استفاده از خط فرمان در لینوکس، به کاربر این امکان را می‌دهد تا با دقت و سرعت بیشتری کارهای مدیریتی و پیکربندی سیستم را انجام دهد. این امر مستلزم آشنایی با دستورات متداول و کاربردی است که در این مقاله به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت.

دستورات پرکاربرد لینوکس

در دنیای لینوکس، دستورات خط فرمان نقش بسزایی در افزایش بهره‌وری و انجام دادن وظایف روزمره دارند. چه شما یک توسعه‌دهنده باشید یا یک مدیر سیستم، دانستن دستورات اساسی و پرکاربرد می‌تواند روند کاری شما را ساده‌تر و کارآمدتر کند. از بررسی وضعیت سیستم و مدیریت فایل‌ها گرفته تا نظارت بر شبکه و دیگر منابع سخت‌افزاری، هر دستوری که ما در این مقاله بررسی خواهیم کرد، به شما کمک می‌کند تا با استفاده از توانمندی‌های لینوکس، بهترین عملکرد را از سیستم خود بگیرید.

1. دستور ls

دستور ls یکی از پرکاربردترین دستورات در محیط خط فرمان لینوکس است. این دستور برای لیست کردن محتویات یک دایرکتوری به کار می‌رود و اطلاعاتی مانند نام فایل‌ها، دسترسی‌ها، مالکیت، اندازه و تاریخ آخرین تغییرات را نمایش می‌دهد. با استفاده از گزینه‌های مختلف می‌توانید خروجی این دستور را شخصی‌سازی کنید.

نحوه استفاده:

ls [options] [files]

مثال:

ls -l /home/username

این دستور، لیست دقیقی از تمام فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در مسیر /home/username را با جزئیات کامل نمایش می‌دهد.

2. دستور cd

دستور cd یا "Change Directory" برای تغییر دایرکتوری جاری کاربر در خط فرمان استفاده می‌شود. این دستور به شما امکان می‌دهد به راحتی در سیستم فایل خود حرکت کنید.

نحوه استفاده:

cd [path]

مثال:

cd /var/log

این دستور کاربر را به دایرکتوری /var/log منتقل می‌کند.

3. دستور pwd

دستور pwd مخفف "Print Working Directory" است و مسیر دایرکتوری جاری را در خط فرمان نمایش می‌دهد. این اطلاعات برای تایید اینکه شما در مسیر صحیح قرار دارید بسیار مفید است.

نحوه استفاده:

pwd

این دستور مسیر دایرکتوری فعلی را نمایش می‌دهد.

4. دستور mkdir

دستور mkdir برای ایجاد دایرکتوری‌های جدید در سیستم فایل لینوکس استفاده می‌شود. این دستور به شما امکان می‌دهد به سرعت ساختار دایرکتوری مورد نیاز برای پروژه‌ها و فعالیت‌های خود را ایجاد کنید.

نحوه استفاده:

mkdir [options] directory_name

مثال:

mkdir new_folder

این دستور یک دایرکتوری جدید با نام new_folder در مسیر جاری ایجاد می‌کند.

5. دستور rmdir

دستور rmdir برای حذف دایرکتوری‌های خالی استفاده می‌شود. این دستور اطمینان می‌دهد که فقط دایرکتوری‌هایی که هیچ فایلی درون آن‌ها نیست، حذف شوند، از این رو برای جلوگیری از حذف ناخواسته داده‌ها مفید است.

نحوه استفاده:

rmdir [options] directory_name

مثال:

rmdir old_folder

این دستور دایرکتوری با نام old_folder را، اگر خالی باشد، حذف می‌کند.

6. دستور cp

دستور cp برای کپی کردن فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در لینوکس استفاده می‌شود. این دستور به شما اجازه می‌دهد تا نسخه‌هایی از فایل‌ها را در مکان‌های دیگر ایجاد کنید یا کل دایرکتوری‌ها را به محل جدید منتقل کنید.

نحوه استفاده:

cp [options] source destination

مثال:

cp file1.txt /backup/file1_backup.txt

این دستور یک نسخه از file1.txt را به مسیر /backup/ کپی می‌کند و نام فایل کپی شده را به file1_backup.txt تغییر می‌دهد.

7. دستور mv

دستور mv برای انتقال یا تغییر نام فایل‌ها و دایرکتوری‌ها استفاده می‌شود. این دستور یکی از دستورات پایه در مدیریت فایل است و به شما امکان می‌دهد تا ساختار دایرکتوری خود را با سهولت تغییر دهید.

نحوه استفاده:

mv [options] source destination

مثال:

mv initial.txt /new_location/renamed.txt

این دستور فایل initial.txt را به مسیر /new_location/ منتقل می‌کند و نام آن را به renamed.txt تغییر می‌دهد.

8. دستور rm

دستور rm برای حذف فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در لینوکس استفاده می‌شود. این دستور بسیار قدرتمند است و باید با احتیاط استفاده شود، زیرا حذف فایل‌ها به طور معمول قابل بازگشت نیست.

نحوه استفاده:

rm [options] file_name

مثال:

rm unwanted_file.txt

این دستور فایل unwanted_file.txt را برای همیشه حذف می‌کند.

9. دستور cat

دستور cat (مخفف concatenate) برای نمایش محتوای فایل‌ها، ترکیب چندین فایل و ایجاد فایل‌های جدید استفاده می‌شود. این دستور برای مشاهده سریع محتویات یک فایل یا ترکیب چندین فایل به یک فایل واحد بسیار کاربردی است.

نحوه استفاده:

cat [options] file_name

مثال:

cat file1.txt

این دستور محتوای file1.txt را در ترمینال نمایش می‌دهد.

10. دستور chmod

دستور chmod برای تغییر مجوزهای دسترسی فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در لینوکس استفاده می‌شود. این دستور به کاربران امکان می‌دهد تا مشخص کنند چه کسی می‌تواند فایل‌ها را بخواند، ویرایش کند یا اجرا کند.

نحوه استفاده:

chmod [options] mode file_name

مثال:

chmod 755 script.sh

این دستور به همه کاربران اجازه می‌دهد تا فایل script.sh را بخوانند و اجرا کنند، اما فقط مالک فایل می‌تواند آن را ویرایش کند.

11. دستور chown

دستور chown برای تغییر مالکیت فایل‌ها و دایرکتوری‌ها استفاده می‌شود. این دستور اغلب توسط مدیران سیستم برای تنظیم مالکیت فایل‌ها برای کاربران و گروه‌های مختلف به کار می‌رود.

نحوه استفاده:

chown [options] owner[:group] file_name

مثال:

chown user:group file1.txt

این دستور مالکیت file1.txt را به کاربر user و گروه group تغییر می‌دهد.

12. دستور find

دستور find برای جستجو و پیدا کردن فایل‌ها در دایرکتوری‌های مختلف بر اساس شرایط مختلف استفاده می‌شود. این دستور بسیار قدرتمند است و امکان فیلتر کردن جستجو بر اساس نام، نوع، اندازه و تاریخ تغییر فایل‌ها را می‌دهد.

نحوه استفاده:

find [path] [options]

مثال:

find /home/user -name "test.txt"

این دستور به دنبال فایل‌هایی با نام test.txt در مسیر /home/user می‌گردد.

13. دستور grep

دستور grep در لینوکس برای جستجوی متن در فایل‌ها استفاده می‌شود. این ابزار قدرتمند می‌تواند الگوهای مشخصی را در یک یا چندین فایل جستجو کرده و خطوطی که مطابقت دارند را نمایش دهد.

نحوه استفاده:

grep [options] pattern [file...]

مثال:

grep "error" logfile.txt

این دستور خطوطی که شامل کلمه "error" هستند را در فایل logfile.txt نمایش می‌دهد.

14. دستور echo

دستور echo برای نمایش یک خط متن یا متغیر در خروجی استاندارد (معمولاً ترمینال) استفاده می‌شود. این دستور در اسکریپت‌ها برای نمایش پیام‌ها یا مقادیر متغیرها کاربرد فراوان دارد.

نحوه استفاده:

echo [options] [string]

مثال:

echo "Hello, world!"

این دستور عبارت "Hello, world!" را در ترمینال نمایش می‌دهد.

15. دستور tail

دستور tail برای نمایش آخرین بخش‌های فایل استفاده می‌شود، معمولاً برای دیدن آخرین ورودی‌های یک فایل لاگ به کار می‌رود. با استفاده از گزینه‌های مختلف می‌توانید تعداد خطوط نمایش داده شده را مشخص کنید.

نحوه استفاده:

tail [options] [file]

مثال:

tail -n 5 example.log

این دستور آخرین 5 خط از فایل example.log را نمایش می‌دهد.

16. دستور top

دستور top برای نمایش اطلاعات در زمان واقعی در مورد فرآیندهای در حال اجرا در سیستم استفاده می‌شود. این ابزار برای مدیریت منابع سیستم و تشخیص فرآیندهایی که منابع زیادی مصرف می‌کنند مفید است.

نحوه استفاده:

top

این دستور وضعیت فعلی فرآیندهای سیستم را نمایش می‌دهد و اطلاعاتی مانند استفاده از CPU و حافظه را ارائه می‌دهد.

17. دستور df

دستور df (disk free) برای نمایش میزان فضای دیسک استفاده شده و باقی‌مانده در فایل‌سیستم‌ها استفاده می‌شود. این ابزار برای مدیریت فضای دیسک و برنامه‌ریزی برای نیازهای آتی مفید است.

نحوه استفاده:

df [options]

مثال:

df -h

این دستور میزان فضای دیسک استفاده شده و باقی‌مانده را با واحدهای خوانا مانند GB و MB نمایش می‌دهد.

18. دستور du

دستور du (disk usage) برای محاسبه فضای اشغال شده توسط فایل‌ها و دایرکتوری‌ها در لینوکس استفاده می‌شود. این دستور به شما کمک می‌کند تا درک بهتری از میزان فضایی که هر فایل یا دایرکتوری استفاده می‌کند، داشته باشید.

نحوه استفاده:

du [options] [file or directory]

مثال:

du -sh /home/user/

این دستور فضای اشغال شده توسط دایرکتوری /home/user/ را به صورت خلاصه و با واحد قابل خواندن نمایش می‌دهد.

19. دستور ps

دستور ps برای نمایش اطلاعات در مورد فرآیندهای فعال در سیستم استفاده می‌شود. این دستور برای مدیریت فرآیندها و بررسی وضعیت آن‌ها از جمله CPU و حافظه‌ای که مصرف می‌کنند، بسیار مفید است.

نحوه استفاده:

ps [options]

مثال:

ps aux

این دستور لیستی از تمام فرآیندهای در حال اجرا به همراه جزئیاتی مانند میزان استفاده از CPU و حافظه را نمایش می‌دهد.

20. دستور kill

دستور kill برای متوقف کردن فرآیندهای در حال اجرا به کار می‌رود. این دستور با ارسال سیگنال‌های مختلف به فرآیندها، اجازه می‌دهد تا به آرامی یا فوراً متوقف شوند.

نحوه استفاده:

kill [options] [process_id]

مثال:

kill -9 1234

این دستور فرآیند با شناسه 1234 را فوراً متوقف می‌کند.

21. دستور wget

دستور wget برای دانلود فایل‌ها از اینترنت استفاده می‌شود. این ابزار قدرتمند از طریق خط فرمان اجازه می‌دهد تا فایل‌ها را از HTTP, HTTPS و FTP دانلود کنید.

نحوه استفاده:

wget [options] [url]

مثال:

wget http://example.com/file.zip

این دستور فایل file.zip را از وب‌سایت example.com دانلود می‌کند.

22. دستور curl

دستور curl برای ارسال و دریافت داده‌ها با استفاده از مختلف پروتکل‌های شبکه مانند HTTP, FTP و غیره استفاده می‌شود. این دستور برای تعامل با API‌ها و دانلود فایل‌ها در برنامه‌های اسکریپتی مفید است.

نحوه استفاده:

curl [options] [url]

مثال:

curl -O http://example.com/file.zip

این دستور فایل file.zip را از example.com دانلود و در محل جاری ذخیره می‌کند.

23. دستور scp

دستور scp (secure copy) برای انتقال فایل‌ها بین دو ماشین در شبکه با استفاده از پروتکل SSH استفاده می‌شود. این ابزار برای انتقال امن داده‌ها بین سرورها بسیار موثر است.

نحوه استفاده:

scp [options] source destination

مثال:

scp file.txt user@remotehost:/path/to/destination/

این دستور file.txt را به دایرکتوری مشخص شده در ماشین remotehost تحت کنترل کاربر user انتقال می‌دهد.

24. دستور ssh

دستور ssh (Secure Shell) برای برقراری ارتباط امن با یک ماشین دور استفاده می‌شود. این ابزار به کاربران امکان می‌دهد تا به سرورهای دور دسترسی داشته باشند و دستورات را از راه دور اجرا کنند.

نحوه استفاده:

ssh [options] user@hostname

مثال:

ssh user@192.168.1.1

این دستور اتصال به ماشین با آدرس IP 192.168.1.1 را تحت کاربری user برقرار می‌کند.

25. دستور iptables

دستور iptables برای تنظیم قوانین فیلتر کردن ترافیک شبکه در لینوکس استفاده می‌شود. این ابزار به مدیران سیستم اجازه می‌دهد تا امنیت شبکه را با کنترل دقیق بسته‌های ورودی و خروجی تامین کنند.

نحوه استفاده:

iptables [options]

مثال:

iptables -L

این دستور لیست تمام قوانین فعلی فیلترینگ در سیستم را نمایش می‌دهد.

26. دستور crontab

دستور crontab برای مدیریت برنامه‌ریزی اجرای دستورات به صورت خودکار در زمان‌های مشخص استفاده می‌شود. این ابزار برای اتوماتیک کردن وظایف مانند پشتیبان‌گیری و بروزرسانی‌ها مفید است.

نحوه استفاده:

crontab [options]

مثال:

crontab -e

این دستور ویرایشگر crontab را باز می‌کند تا بتوانید زمان‌بندی وظایف را تنظیم یا تغییر دهید.

27. دستور nano

دستور nano یک ویرایشگر متن سبک و آسان برای استفاده در محیط خط فرمان است. این ویرایشگر برای ویرایش فایل‌ها و اسکریپت‌ها در محیط‌هایی که از گرافیک پشتیبانی نمی‌کنند، ایده‌آل است.

نحوه استفاده:

nano [file_name]

مثال:

nano example.txt

این دستور ویرایشگر nano را باز می‌کند و فایل example.txt را برای ویرایش نمایش می‌دهد.

28. دستور vi

دستور vi یک ویرایشگر متن قدرتمند و محبوب در میان مدیران سیستم و برنامه‌نویسان است. vi برای کاربردهایی که نیاز به ویرایش سریع و موثر فایل‌ها دارند، بسیار مفید است.

نحوه استفاده:

vi [file_name]

مثال:

vi config.sys

این دستور ویرایشگر vi را باز می‌کند و فایل config.sys را برای ویرایش نمایش می‌دهد.

29. دستور alias

دستور alias در لینوکس برای ایجاد نام‌های مستعار برای دستورات دیگر استفاده می‌شود. این امکان به کاربران اجازه می‌دهد تا دستورات طولانی یا پیچیده را با یک نام مستعار ساده و قابل به خاطر سپردن اجرا کنند.

نحوه استفاده:

alias name='command'

مثال:

alias ll='ls -l'

این دستور یک نام مستعار ll برای دستور ls -l ایجاد می‌کند، که نمایش دقیق محتویات یک دایرکتوری را فراهم می‌کند.

30. دستور unalias

دستور unalias برای حذف نام‌های مستعار ایجاد شده با دستور alias استفاده می‌شود. این کار به شما اجازه می‌دهد تا تغییرات اعمال شده بر روی نام‌های مستعار را بازگردانید.

نحوه استفاده:

unalias name

مثال:

unalias ll

این دستور نام مستعار ll که قبلاً ایجاد شده بود را حذف می‌کند.

31. دستور uptime

دستور uptime زمانی که سیستم بدون وقفه کار کرده است را نمایش می‌دهد. این اطلاعات برای بررسی پایداری سیستم مفید است.

نحوه استفاده:

uptime

این دستور مدت زمان فعالیت مداوم سیستم را از آخرین بار راه‌اندازی نشان می‌دهد.

32. دستور free

دستور free برای نمایش میزان حافظه آزاد و استفاده شده در سیستم استفاده می‌شود. این ابزار به مدیران سیستم کمک می‌کند تا بهترین تصمیمات مربوط به مدیریت منابع را بگیرند.

نحوه استفاده:

free [options]

مثال:

free -h

این دستور اطلاعات مربوط به حافظه، از جمله RAM و Swap را به صورت قابل خواندن برای انسان نمایش می‌دهد.

33. دستور who

دستور who اطلاعاتی درباره کاربران فعالی که در حال حاضر به سیستم وارد شده‌اند را نمایش می‌دهد. این دستور برای تأیید کاربرانی که به سیستم دسترسی دارند مفید است.

نحوه استفاده:

who [options]

مثال:

who

این دستور لیست کاربرانی که در حال حاضر به سیستم وارد شده‌اند را نمایش می‌دهد.

34. دستور history

دستور history لیستی از دستوراتی که کاربر در گذشته اجرا کرده است را نمایش می‌دهد. این ابزار برای مرور دستورات قبلی و اجرای مجدد آن‌ها به سرعت مفید است.

نحوه استفاده:

history [options]

مثال:

history

این دستور لیستی از آخرین دستورات وارد شده توسط کاربر را نمایش می‌دهد.

35. دستور df -h

دستور df -h یکی از گزینه‌های دستور df است که فضای دیسک موجود و استفاده‌شده را به صورت قابل خواندن برای انسان (مانند مگابایت و گیگابایت) نمایش می‌دهد. این دستور برای مدیریت فضای دیسک بسیار کاربردی است.

نحوه استفاده:

df -h

مثال:

df -h

این دستور میزان فضای دیسک استفاده‌شده و باقی‌مانده بر روی هر پارتیشن را با واحدهای قابل فهم نمایش می‌دهد.

36. دستور touch

دستور touch برای ایجاد فایل‌های خالی یا تغییر زمان آخرین دسترسی و تغییر فایل‌ها استفاده می‌شود. این دستور در اسکریپت‌ها و برای ایجاد فایل‌ها بدون محتوا مفید است.

نحوه استفاده:

touch [options] file_name

مثال:

touch newfile.txt

این دستور یک فایل خالی به نام newfile.txt ایجاد می‌کند یا زمان آخرین دسترسی به آن را به‌روز می‌کند اگر فایل قبلاً وجود داشته باشد.

37. دستور man

دستور man برای مشاهده صفحات راهنمای دستورات و برنامه‌ها در لینوکس استفاده می‌شود. این دستور به کاربران کمک می‌کند تا دستورالعمل‌ها و اطلاعات مفید درباره ابزارها و دستورات مختلف را دریافت کنند.

نحوه استفاده:

man [command]

مثال:

man ls

این دستور صفحه راهنمای دستور ls را نمایش می‌دهد که شامل جزئیات کامل استفاده و گزینه‌های مختلف آن است.

38. دستور chmod 777

chmod 777 یکی از گزینه‌های دستور chmod است که به همه کاربران اجازه می‌دهد بدون هیچ محدودیتی به فایل یا دایرکتوری دسترسی پیدا کنند. این تنظیمات باید با احتیاط استفاده شوند زیرا امنیت فایل را به شدت کاهش می‌دهند.

نحوه استفاده:

chmod 777 file_or_directory

مثال:

chmod 777 data_folder

این دستور به همه کاربران اجازه می‌دهد که به دایرکتوری data_folder دسترسی کامل داشته باشند.

39. دستور ping

دستور ping برای تست کردن دسترسی به یک آدرس شبکه استفاده می‌شود. این دستور به کاربران کمک می‌کند تا بفهمند که آیا یک دستگاه خاص در شبکه قابل دسترسی است یا خیر.

نحوه استفاده:

ping [options] address

مثال:

ping google.com

این دستور تست می‌کند که آیا می‌توان به google.com دسترسی داشت یا خیر و اطلاعاتی درباره زمان پاسخ و از دست رفتن بسته‌ها را نمایش می‌دهد.

40. دستور netstat

دستور netstat برای نمایش اطلاعات شبکه مانند پورت‌های باز، جداول مسیریابی، اتصالات فعال، و آمارهای شبکه استفاده می‌شود. این ابزار برای تشخیص مشکلات شبکه و مدیریت اتصالات شبکه مفید است.

نحوه استفاده:

netstat [options]

مثال:

netstat -an

این دستور لیستی از تمام اتصالات شبکه و پورت‌ها را به صورت عددی (بدون حل کردن نام‌ها) نمایش می‌دهد.

41. دستور service

دستور service در لینوکس برای مدیریت سرویس‌ها (خدمات) سیستم استفاده می‌شود. این دستور به شما امکان می‌دهد تا سرویس‌ها را راه‌اندازی، متوقف، یا وضعیت آن‌ها را بررسی کنید.

نحوه استفاده:

service [service_name] [command]

مثال:

service nginx restart

این دستور سرویس وب‌سرور nginx را مجدداً راه‌اندازی می‌کند.

42. دستور systemctl

دستور systemctl ابزاری برای مدیریت systemd، یک سیستم و سرویس منیجر برای لینوکس، است. این دستور اجازه می‌دهد که سرویس‌ها را فعال/غیرفعال کنید، شروع/متوقف کنید، و وضعیت آن‌ها را بررسی کنید.

نحوه استفاده:

systemctl [command] [service]

مثال:

systemctl start httpd.service

این دستور سرویس httpd را شروع می‌کند.

43. دستور journalctl

دستور journalctl برای مشاهده و تحلیل لاگ‌های سیستم که توسط systemd جمع‌آوری شده است، استفاده می‌شود. این دستور ابزاری قدرتمند برای درک و بررسی رخدادهای سیستم است.

نحوه استفاده:

journalctl [options]

مثال:

journalctl -u nginx.service

این دستور تمام ورودی‌های لاگ برای سرویس nginx را نمایش می‌دهد.

44. دستور iptables -L

iptables -L یکی از گزینه‌های دستور iptables است که برای لیست کردن تمام قوانین فیلترینگ فعال در زنجیره‌های مختلف استفاده می‌شود. این دستور برای بررسی و تأیید تنظیمات امنیتی شبکه مفید است.

نحوه استفاده:

iptables -L

مثال:

iptables -L

این دستور تمام قوانین فیلترینگ فعال را در تمام زنجیره‌ها نمایش می‌دهد.

45. دستور sudo

دستور sudo به کاربران مجاز امکان می‌دهد تا دستوراتی را با امتیازات مدیریتی (root) اجرا کنند. این دستور یکی از ابزارهای اساسی برای مدیریت دسترسی‌ها و اجرای وظایف مدیریتی در لینوکس است.

نحوه استفاده:

sudo [command]

مثال:

sudo apt update

این دستور با دسترسی مدیریتی، فهرست بسته‌ها را بروزرسانی می‌کند.

46. دستور apt-get

دستور apt-get یک ابزار مدیریت بسته برای سیستم‌های مبتنی بر Debian (مانند Ubuntu) است که برای نصب، بروزرسانی و حذف نرم‌افزارها استفاده می‌شود. این دستور برای نگهداری و به‌روزرسانی نرم‌افزارها مفید است.

نحوه استفاده:

apt-get [option] [package]

مثال:

apt-get install nginx

این دستور بسته nginx را نصب می‌کند.

47. دستور chmod +x

گزینه +x در دستور chmod برای افزودن دسترسی اجرایی به فایل‌ها استفاده می‌شود. این امکان به فایل‌های اسکریپت اجازه می‌دهد تا به عنوان برنامه‌های قابل اجرا فعال شوند.

نحوه استفاده:

chmod +x file_name

مثال:

chmod +x script.sh

این دستور به فایل script.sh دسترسی اجرایی می‌دهد.

48. دستور useradd

دستور useradd برای ایجاد حساب‌های کاربری جدید در سیستم‌های لینوکس استفاده می‌شود. این دستور برای مدیریت کاربران در سیستم ضروری است.

نحوه استفاده:

useradd [options] username

مثال:

useradd -m newuser

این دستور یک حساب کاربری جدید به نام newuser ایجاد می‌کند و یک دایرکتوری خانه برای آن می‌سازد.

49. دستور usermod

دستور usermod برای تغییر مشخصات حساب‌های کاربری موجود استفاده می‌شود. این دستور برای اعمال تغییرات در حساب‌های کاربری مانند تغییر گروه، دایرکتوری خانه، یا نام کاربری به کار می‌رود.

نحوه استفاده:

usermod [options] username

مثال:

usermod -l newusername oldusername

این دستور نام کاربری oldusername را به newusername تغییر می‌دهد.

50. دستور passwd

دستور passwd برای تغییر گذرواژه‌های کاربران در سیستم‌های لینوکس استفاده می‌شود. این دستور اطمینان می‌دهد که کاربران می‌توانند گذرواژه‌های خود را به صورت امن تغییر دهند.

نحوه استفاده:

passwd [username]

مثال:

passwd username

این دستور امکان تغییر گذرواژه برای کاربر مشخص شده را فراهم می‌کند.

این پایان لیست "50 دستور پرکاربرد در لینوکس" است که به شما امکان می‌دهد تا با ابزارهای اساسی و کاربردی این سیستم عامل آشنا شوید و از قدرت و انعطاف‌پذیری آن بهره‌مند شوید.

جمع‌بندی

در این مقاله، ما 50 دستور پرکاربرد و ضروری در لینوکس را معرفی کردیم که هر کاربر، مدیر سیستم، یا توسعه‌دهنده‌ای برای بهره‌برداری موثر از این سیستم عامل متن‌باز باید بداند. این دستورات شامل ابزارهای مدیریت فایل، بررسی وضعیت سیستم، امنیت، و تعامل با شبکه می‌شوند. استفاده از این دستورات به شما امکان می‌دهد تا با سرعت و دقت بیشتری وظایف مختلف را در محیط لینوکس انجام دهید. دانستن این دستورات نه تنها کارایی شما را افزایش می‌دهد بلکه به شما کمک می‌کند تا با چالش‌های روزمره به شیوه‌ای موثر مقابله کنید. این دانش پایه درک عمیق‌تری از ساختار و عملکرد لینوکس را فراهم می‌کند و پلی برای پیشرفت در مهارت‌های پیشرفته‌تر در این سیستم عامل قدرتمند است. امیدواریم که این راهنما به شما کمک کند تا از پتانسیل کامل لینوکس به نحو احسن استفاده ببرید و مهارت‌های خود را به سطح بعدی ببرید.