در زمانهای قدیم هر وقت میخواستی یه سایت یا اپلیکیشن رو راه اندازی کنی، باید یه سرور اختصاصی تهیه میکردی. اون زمان، تنظیم و نگهداری سرور یه کار پر زحمت و پر هزینه بود. هر بار که درخواستهای بیشتری به سایتت میاومد، باید ظرفیت سرور رو افزایش میدادی، و این کار همیشه با چالشها و دردسرهای زیادی همراه بود. حالا بیا به دنیای امروزی.
تصور کن اگه هنوز هم برای هر پروژه ای که داشتی، باید یه سرور اختصاصی تهیه میکردی. چی میشد؟! قطعاً وقت و هزینههای زیادی صرف میشد و شاید دیگه امکان پذیر نبود که با سرعت و کارایی بالا به پروژه هات رسیدگی کنی. اینجا بود که نیاز به یه راه حل جدید احساس شد؛ راه حلی که بتونه این مشکلات رو حل کنه و توسعه دهندگان رو از دردسرهای سرورهای فیزیکی خلاص کنه.
اگه Serverless وجود نداشت، چالشهای بزرگی برای برنامه نویسان و شرکتها به وجود میاومد. هر بار که میخواستیم یه اپلیکیشن یا سایت رو راه اندازی کنیم، باید سرورها رو مدیریت میکردیم و از نظر فنی همواره آمادگی داشتیم که اگه حجم درخواستها بالا رفت، بتونیم سرورها رو مقیاس پذیر کنیم. این کار نه تنها هزینه بر بود، بلکه زمان زیادی هم میبرد.
حالا تصور کن هر بار که یه اپلیکیشن جدید میسازی، باید قبلش یه تیم بزرگ برای مدیریت سرورها تشکیل بدی و هزینههای زیادی صرف کنی تا بتونی از پس همه ی چالشهای فنی بر بیای. بدون Serverless، شاید دنیای تکنولوژی امروزی به این سرعت پیشرفت نمیکرد و امکاناتی که حالا داریم، خیلی دیرتر به دست میاومد.

Serverless (بدون سرور) یه مدل محاسبات ابری هست که توی اون، توسعه دهندگان میتونن کدهای خودشون رو بدون نیاز به مدیریت و نگهداری سرورها اجرا کنن. این مدل به توسعه دهندگان این امکان رو میده که بیشتر روی نوشتن کدها و توسعه اپلیکیشنها تمرکز کنن و از دردسرهای مربوط به مدیریت سرورها خلاص بشن.
در واقع، توی مدل Serverless، ارائه دهندگان خدمات ابری مثل AWS، Azure و Google Cloud مسئولیت مدیریت زیرساختها رو به عهده میگیرن و شما فقط کدهای خودتون رو توی محیط اونها اجرا میکنین. به این ترتیب، شما فقط برای منابعی که واقعاً استفاده میکنین، هزینه پرداخت میکنین و نیاز به پیش بینی و خرید سرورهای اضافی نیست.
تاریخچه ی Serverless به سال 2014 برمی گرده، زمانی که AWS (Amazon Web Services) سرویس Lambda رو معرفی کرد. AWS Lambda این امکان رو به توسعه دهندگان میداد که کدهای خودشون رو به صورت تکههای کوچک (تابع ها) بنویسن و این تابعها رو بدون نیاز به مدیریت سرورها اجرا کنن. این مفهوم به سرعت بین توسعه دهندگان محبوب شد و به عنوان یکی از مدلهای محبوب محاسبات ابری شناخته شد.
بعد از AWS Lambda، سایر ارائه دهندگان خدمات ابری مثل Microsoft Azure و Google Cloud هم سرویسهای مشابهی رو ارائه دادن. این رقابت باعث شد که ویژگیها و امکانات Serverless بهبود پیدا کنه و به مرور زمان ابزارها و فریم ورکهای مختلفی برای پشتیبانی از این مدل توسعه پیدا کنه.
استفاده از مدل Serverless در توسعه نرم افزار مزایای متعددی داره که میتونه به شما کمک کنه تا پروژههای خودتون رو به بهترین شکل ممکن مدیریت و اجرا کنین. این مدل نه تنها هزینهها رو کاهش میده، بلکه امکان مقیاس پذیری خودکار و تمرکز بیشتر بر روی توسعه رو فراهم میکنه. بیایید با جزئیات بیشتری به بررسی این مزایا بپردازیم.

یکی از بزرگترین مزایای استفاده از Serverless، کاهش هزینه هاست. شما فقط برای منابعی که واقعاً استفاده میکنین، هزینه پرداخت میکنین. این به این معنیه که اگه اپلیکیشن شما ترافیک کمی داشته باشه، هزینههای شما هم به همون نسبت کمتر میشه. این مدل پرداخت به ازای مصرف به شما کمک میکنه تا منابع مالی خودتون رو بهینهتر مدیریت کنین و از پرداخت هزینههای اضافی جلوگیری کنین.
به عنوان مثال، فرض کنید یه استارتاپ هستین و تازه شروع به کار کردین. شاید ترافیک سایتتون هنوز زیاد نباشه و نیاز نباشه که برای سرورهای بزرگ و پرهزینه پول بدین. با استفاده از Serverless، شما فقط برای تعداد درخواست هایی که به سرورتون میرسه، پول پرداخت میکنین و این یعنی هزینههای شما در ابتدا خیلی پایینتر خواهد بود.
در مدل Serverless، مقیاس پذیری به صورت خودکار انجام میشه. یعنی اگه تعداد درخواستها به اپلیکیشن شما افزایش پیدا کنه، ارائه دهنده خدمات ابری به صورت خودکار منابع بیشتری اختصاص میده و اگه ترافیک کاهش پیدا کنه، منابع هم به همون نسبت کاهش پیدا میکنن. این ویژگی به شما این امکان رو میده که بدون نگرانی از ظرفیت سرورها، اپلیکیشنهای خودتون رو به صورت گسترده ای اجرا کنین.
برای مثال، تصور کنین که یه فروشگاه آنلاین دارین و در فصل حراجیها تعداد بازدیدکنندگان سایت شما به شدت افزایش پیدا میکنه. با استفاده از مدل Serverless، ارائه دهنده خدمات ابری به صورت خودکار منابع بیشتری رو در اختیار سایت شما قرار میده تا بتونه این ترافیک بالا رو مدیریت کنه و زمانی که حراجی تموم شد و ترافیک سایت به حالت عادی برگشت، منابع هم به همون نسبت کاهش پیدا میکنن.
با استفاده از Serverless، دیگه نیازی به مدیریت و نگهداری سرورها ندارین. این به شما اجازه میده که بیشتر وقتتون رو روی توسعه و بهبود کدها و اپلیکیشنها بگذارین و از دردسرهای مربوط به مدیریت زیرساختها خلاص بشین. با این کار میتونین بهره وری تیم خودتون رو افزایش بدین و به جای پرداختن به مشکلات زیرساختی، روی ویژگیها و بهبودهای جدید تمرکز کنین.
تصور کنین که یه تیم کوچیک دارین و هر عضو تیم باید روی توسعه کدها کار کنه. با استفاده از Serverless، دیگه نیازی نیست که وقت زیادی رو برای مدیریت سرورها صرف کنین و میتونین تمام تمرکزتون رو روی توسعه و بهبود اپلیکیشنها بگذارین.

یکی دیگه از مزایای استفاده از Serverless، امنیت بالاست. ارائه دهندگان خدمات ابری معمولاً امکانات امنیتی پیشرفته ای رو برای محافظت از دادهها و اپلیکیشنها فراهم میکنن. با استفاده از Serverless، شما از این امکانات امنیتی بهره مند میشین و میتونین به راحتی از دادههای خودتون محافظت کنین.
فرض کنین یه اپلیکیشن بانکی دارین و باید دادههای حساس کاربران رو محافظت کنین. ارائه دهندگان خدمات ابری مثل AWS و Google Cloud امکانات امنیتی پیشرفته ای مثل رمزنگاری داده ها، کنترل دسترسی و نظارت بر فعالیتها رو فراهم میکنن که میتونین از اونها برای افزایش امنیت اپلیکیشن خودتون استفاده کنین.
استفاده از Serverless میتونه زمان توسعه رو بهبود بده. با حذف نیاز به مدیریت سرورها و زیرساخت ها، تیمهای توسعه میتونن سریعتر و با بهره وری بیشتری کار کنن. این به شما اجازه میده که اپلیکیشنها و ویژگیهای جدید رو سریعتر به بازار عرضه کنین و به نیازهای کاربران خودتون پاسخ بدین.
فرض کنین یه استارتاپ هستین و میخواین ویژگیهای جدیدی به اپلیکیشن خودتون اضافه کنین. با استفاده از Serverless، میتونین به راحتی و بدون نگرانی از مشکلات زیرساختی، روی توسعه ویژگیهای جدید تمرکز کنین و زمان عرضه به بازار رو کاهش بدین.
مدل Serverless انعطاف پذیری بالایی رو فراهم میکنه. شما میتونین به راحتی تابعهای خودتون رو اضافه، حذف یا به روزرسانی کنین و به نیازهای متغیر پروژه هاتون پاسخ بدین. این ویژگی به شما اجازه میده که به سرعت به تغییرات بازار و نیازهای کاربران واکنش نشون بدین.
فرض کنین که بازخوردهای کاربران رو بررسی کردین و تصمیم گرفتین یه ویژگی جدید به اپلیکیشن خودتون اضافه کنین. با استفاده از Serverless، میتونین به سرعت تابعهای جدید رو ایجاد و به اپلیکیشن اضافه کنین و به نیازهای کاربران پاسخ بدین.
حالا که با مفهوم Serverless آشنا شدی و مزایای اون رو شناختی، بیایید چند تا مثال عملی از کاربردهای Serverless رو بررسی کنیم. این مثالها بهت کمک میکنن تا بهتر بفهمی چطور میتونی از Serverless برای ساخت اپلیکیشنها و سرویسهای مختلف استفاده کنی.
فرض کن میخوای یه API ساده برای یه اپلیکیشن بسازی. با استفاده از AWS Lambda میتونی این کار رو به راحتی انجام بدی. ابتدا کدهای خودت رو به عنوان تابعهای Lambda بنویس و بعد با استفاده از Amazon API Gateway این تابعها رو به API endpoint متصل کن. به این ترتیب، هر بار که درخواست به API فرستاده میشه، تابع Lambda اجرا میشه و پاسخ مناسب رو برمی گردونه.
فرض کن میخوای یه سرویس پردازش تصویر بسازی. با استفاده از Google Cloud Functions میتونی یه تابع بنویسی که هر بار که یه تصویر به سرویس آپلود میشه، به صورت خودکار اجرا بشه و پردازش لازم رو روی تصویر انجام بده. این کار بهت کمک میکنه که بدون نیاز به مدیریت سرورها، یه سرویس پردازش تصویر کارا و مقیاس پذیر داشته باشی.

ابزارها و فریم ورکهای مختلفی برای توسعه و مدیریت اپلیکیشنهای Serverless وجود دارن که هر کدوم ویژگیها و امکانات منحصر به فرد خودشون رو دارن. Serverless Framework، AWS SAM، Azure Functions و Google Cloud Functions از جمله محبوبترین ابزارها در این حوزه هستن. با استفاده از این ابزارها میتونی به راحتی تابعها و منابع مورد نیازت رو تعریف و مدیریت کنی و از مزایای Serverless بهره مند بشی. انتخاب بهترین ابزار بستگی به نیازها و شرایط پروژه ت داره، ولی با شناخت دقیق این ابزارها میتونی بهترین تصمیم رو بگیری و پروژههای خودت رو به بهترین شکل ممکن توسعه بدی. بیایید نگاهی به برخی از محبوبترین ابزارها و فریم ورکهای Serverless بندازیم.
Serverless Framework یکی از محبوبترین فریم ورکها برای توسعه و مدیریت اپلیکیشنهای Serverless هست. این فریم ورک به شما این امکان رو میده که با استفاده از یه فایل تنظیمات ساده، تابعها و منابع مورد نیاز خودتون رو تعریف کنین و به راحتی اونها رو به ارائه دهنده خدمات ابری مورد نظرتون منتقل کنین.
AWS SAM یه ابزار و فریم ورک برای توسعه و مدیریت اپلیکیشنهای Serverless روی AWS هست. با استفاده از AWS SAM میتونی به راحتی تابعهای Lambda، API Gateway، DynamoDB و سایر منابع AWS رو تعریف و مدیریت کنی.
Azure Functions یکی دیگه از ابزارهای محبوب برای توسعه اپلیکیشنهای Serverless هست که توسط Microsoft Azure ارائه میشه. با استفاده از Azure Functions میتونی تابعهای خودت رو به راحتی بنویسی و مدیریت کنی و از ویژگیهای مقیاس پذیری و پشتیبانی از زبانهای مختلف بهره مند بشی.
Google Cloud Functions هم یکی دیگه از ابزارهای قدرتمند برای توسعه اپلیکیشنهای Serverless هست. این ابزار توسط Google Cloud ارائه میشه و امکانات ویژه ای برای توسعه دهندگان فراهم میکنه.
حالا که با مزایا و کاربردهای Serverless آشنا شدی، بهتره به چالشها و معایب این مدل هم نگاهی بندازیم. هرچند Serverless امکانات و مزایای زیادی داره، اما بعضی محدودیتها و مشکلات هم ممکنه برات پیش بیاد که باید بدونی.

یکی از چالشهای اصلی Serverless، محدودیت در زمان اجرای تابع هاست. برای مثال، AWS Lambda اجازه نمیده که یه تابع بیشتر از 15 دقیقه اجرا بشه. این محدودیت ممکنه برای برخی از اپلیکیشنها و وظایف طولانی مدت مشکل ساز بشه. فرض کن میخوای یه عملیات پیچیده پردازش داده انجام بدی که زمان زیادی میبره. اگه زمان اجرای تابع بیشتر از حد مجاز باشه، تابع متوقف میشه و این میتونه باعث بشه که کارهات نیمه کاره بمونن.
با استفاده از Serverless، شما به شدت به ارائه دهندگان خدمات ابری وابسته میشین. این وابستگی ممکنه مشکلاتی مثل قفل شدن به یه پلتفرم خاص (vendor lock-in) و هزینههای ناگهانی رو به همراه داشته باشه. اگه بخوای سرویس هات رو از یه ارائه دهنده به یه ارائه دهنده دیگه منتقل کنی، ممکنه با مشکلات سازگاری و پیچیدگیهای مختلف روبه رو بشی. همچنین، اگه ارائه دهنده قیمتها رو افزایش بده یا سیاستهای خودش رو تغییر بده، ممکنه هزینهها و برنامه هات تحت تاثیر قرار بگیرن.
دیباگینگ و مانیتورینگ اپلیکیشنهای Serverless میتونه چالش برانگیز باشه. به دلیل اینکه کدها به صورت تابعهای مستقل و پراکنده اجرا میشن، دنبال کردن و شناسایی مشکلات ممکنه زمان بر و پیچیده باشه. ابزارهای دیباگینگ و مانیتورینگ سنتی ممکنه به خوبی با معماری Serverless سازگار نباشن و نیاز به ابزارها و روشهای جدید داشته باشی.
مدیریت وابستگیها در Serverless میتونه پیچیده باشه. هر تابع ممکنه وابستگیهای خودش رو داشته باشه و هماهنگ کردن این وابستگیها بین تابعها میتونه مشکل ساز بشه. به عنوان مثال، اگه چندین تابع به یه کتابخونه خاص نیاز داشته باشن، باید مطمئن بشی که همه تابعها نسخه مناسبی از اون کتابخونه رو دارن و به درستی کار میکنن.
تابعهای Serverless ممکنه محدودیتهای منابع داشته باشن، مثل محدودیت در حافظه و پردازش. این محدودیتها میتونن برای برخی از اپلیکیشنهای پرمصرف مشکل ساز بشن. برای مثال، اگه بخوای یه پردازش سنگین داده انجام بدی که نیاز به حافظه و پردازش زیادی داره، ممکنه با محدودیتهای منابع مواجه بشی و نتونی عملکرد مطلوب رو داشته باشی.
اپلیکیشنهای Serverless به شدت به اتصال اینترنت وابسته هستن. اگه اینترنت قطع بشه یا سرعتش پایین بیاد، ممکنه عملکرد اپلیکیشن هات تحت تاثیر قرار بگیره. این مسئله به خصوص برای اپلیکیشن هایی که نیاز به ارتباط مداوم با سرور دارن، میتونه مشکل ساز باشه.
هرچند Serverless معمولاً هزینههای اولیه رو کاهش میده، اما ممکنه با هزینههای مخفی مواجه بشی. هزینه هایی مثل هزینههای درخواستهای API، هزینههای ذخیره سازی موقت و هزینههای نقل و انتقال دادهها ممکنه به مرور زمان زیاد بشن و برایت مشکلات مالی ایجاد کنن.

مدلهای سرور سنتی (Traditional Servers) و بدون سرور (Serverless) هر کدوم مزایا و معایب خودشون رو دارن. توی مدل سرور سنتی، شما مسئول مدیریت و نگهداری سرورها هستید. این به این معنیه که باید سخت افزار، سیستم عامل، امنیت و به روزرسانیها رو خودتون مدیریت کنین. اما در مدل Serverless، ارائه دهندگان خدمات ابری مسئول مدیریت زیرساختها هستن و شما فقط روی نوشتن و اجرای کد تمرکز میکنین.
در Traditional Servers، هزینهها ثابت و معمولاً بیشتر هستن، چون باید ظرفیت سرور رو از پیش تعیین کنین، حتی اگه اون ظرفیت همیشه مورد نیاز نباشه. در مقابل، توی مدل Serverless هزینهها به صورت پرداخت به ازای مصرف (Pay-as-you-go) هستن، یعنی فقط برای منابعی که واقعاً استفاده میکنین، هزینه پرداخت میکنین.
مقیاس پذیری توی Traditional Servers نیاز به پیش بینی و برنامه ریزی دقیق داره و اگه ترافیک سایت به طور ناگهانی افزایش پیدا کنه، ممکنه با مشکلاتی مواجه بشین. اما در Serverless، مقیاس پذیری به صورت خودکار انجام میشه و ارائه دهنده خدمات ابری به صورت دینامیک منابع رو اختصاص میده.
در نهایت، مدل Serverless به توسعه دهندگان این امکان رو میده که بیشتر روی توسعه و بهبود کدها تمرکز کنن و از دردسرهای مدیریت زیرساختها خلاص بشن، در حالی که Traditional Servers برای پروژه هایی که نیاز به کنترل کامل بر زیرساخت دارن، مناسبتر هستن.
Serverless یه مدل محاسبات ابری هست که توی اون توسعه دهندگان میتونن کدهای خودشون رو بدون نیاز به مدیریت و نگهداری سرورها اجرا کنن.
Serverless مزایایی مثل کاهش هزینه ها، مقیاس پذیری خودکار و تمرکز بر توسعه داره.
Serverless معایبی مثل محدودیت در زمان اجرا، وابستگی به ارائه دهندگان خدمات ابری و مشکلات دیباگینگ و مانیتورینگ داره.
ابزارهایی مثل Serverless Framework، AWS SAM و Azure Functions برای توسعه و مدیریت اپلیکیشنهای Serverless وجود دارن.
Serverless برای اپلیکیشن هایی که نیاز به مقیاس پذیری بالا و هزینههای پایین دارن، مثل API ها، پردازش تصویر و وظایف اتوماسیون مناسبه.
برای شروع با Serverless، میتونی از ابزارها و فریم ورکهای مختلف مثل Serverless Framework یا AWS SAM استفاده کنی و کدهای خودت رو به عنوان تابعهای مستقل بنویسی.
هزینههای استفاده از Serverless بر اساس منابعی که واقعاً استفاده میکنی، مثل تعداد درخواست ها، زمان اجرای تابعها و حجم دادهها محاسبه میشه.
بله، ارائه دهندگان خدمات ابری معمولاً امکانات امنیتی مختلفی برای محافظت از دادهها و اپلیکیشنهای Serverless فراهم میکنن. البته شما هم باید اقدامات امنیتی لازم رو انجام بدین.
بسیاری از زبانهای برنامه نویسی محبوب مثل JavaScript، Python، Java و C# برای توسعه اپلیکیشنهای Serverless پشتیبانی میشن.
Serverless در حوزههای مختلفی مثل توسعه وب، پردازش داده، اتوماسیون وظایف و هوش مصنوعی کاربرد داره.
Serverless یه مدل محاسبات ابری هست که به توسعه دهندگان این امکان رو میده تا بدون نیاز به مدیریت سرورها، کدهای خودشون رو اجرا کنن. با استفاده از این مدل میتونی هزینهها رو کاهش بدی، از مقیاس پذیری خودکار بهره مند بشی و بیشتر روی توسعه و بهبود کدها تمرکز کنی. اگه میخوای در دنیای برنامه نویسی موفقتر باشی و از آخرین تکنولوژیها بهره ببری، حتماً Serverless رو امتحان کن.
دوره الفبای برنامه نویسی با هدف انتخاب زبان برنامه نویسی مناسب برای شما و پاسخگویی به سوالات متداول در شروع یادگیری موقتا رایگان شد: