از دوران باستان تا به امروز، آدمها برای گفتن ایدههای مهمشون از تصویرسازی استفاده میکردن. تصویرسازی میتونه از زبان فراتر بره و داستانها رو به صورت جذاب و دیدنی تعریف کنه. تو دنیای دیجیتال امروز، تصاویر وقتی با سبک بصری یه برند هماهنگ باشن، خیلی به چشم میان و توجه جلب میکنن. به خاطر همین، تصویرسازی تو دنیای مدرن خیلی مهم شده.
اگه از اونایی هستی که عاشق طراحی و نقاشی هستی، احتمالاً تصویرسازی حسابی به دلت میشینه. این کار نه تنها از نظر تجاری کلی فرصت داره، بلکه برای کسایی که میخوان از طریق تصاویر با بقیه ارتباط بگیرن، خیلی رضایتبخش و لذتبخشه.
تصویرساز یه هنرمنده که با ترکیبی از مهارتهای طراحی، هنر و خلاقیت، تصاویر بصری خلق میکنه. به بیان ساده، تصویرساز کسیه که برای مجلات، کتابها، تبلیغات، پوسترها، کارتهای تبریک و خیلی چیزهای دیگه تصاویر میکشه.
تصویرسازها رو میتونیم هنرمندان روایتگر هم بنامیم؛ کسانی که با افزودن تصاویر به متن، نوشتهها رو جذابتر و قابلفهمتر میکنن. Illustratorها میتونن به یک نوشته طنز اضافه کنن یا چیزی رو که توضیحش فقط با متن سخته، سادهتر کنن.
تصویرسازها در حوزههای مختلفی فعالیت میکنن. برای مثال، در کتابهای کودکان، تصویرسازی نقش اساسی داره و باعث میشه کودکان بهتر با داستانها ارتباط برقرار کنن. همچنین، در کارتونهای روزنامهها و مجلات، تصویرسازها با خلق کاریکاتورهای جذاب و طنزآمیز، پیامها رو به شکل موثرتری منتقل میکنن.
اگر تو هم عشق به هنر داری و از خلق تصاویر لذت میبری، نقش تصویرساز میتونه همون چیزی باشه که همیشه دنبالش بودی. در این شغل، تو همواره در حال خلق هنرهایی هستی که میتونن به راحتی از مرزهای زبانی عبور کنن و با همه ارتباط برقرار کنن.
Adobe Illustrator یه نرمافزار طراحی برای خلق نقاشیها، تصاویر و آثار هنریه که با کامپیوترهای ویندوز یا مکاواس کار میکنه. این نرمافزار اولین بار در سال ۱۹۸۷ عرضه شد و از اون موقع تا حالا مرتب بهروزرسانی شده. حالا بخشی از مجموعه Adobe Creative Cloud هست. Illustrator به طور گسترده توسط طراحان گرافیک، طراحان وب، هنرمندان بصری و تصویرسازان حرفهای در سراسر دنیا استفاده میشه تا آثار هنری با کیفیت بالا خلق کنن. این نرمافزار ابزارهای پیشرفته زیادی داره که میتونن زمان لازم برای خلق تصاویر رو کم کنن.
Illustrator یه ابزار طراحی گرافیک وکتوریه که بهت اجازه میده نقاشیها و تصاویر خودت رو خلق کنی. با استفاده از نقاط، خطوط، اشکال و متن، میتونی تصاویر وکتوری بسازی که بدون افت کیفیت به هر اندازهای که میخوای بزرگ یا کوچک کنی. به همین دلیل، Illustrator برای کشیدن تصاویری که قراره در مقیاس بزرگ تولید بشن و در جاهای مختلف استفاده بشن، مثل چاپ هنری، لوگوهای شرکتی، Branded Merchandise، مهرها و کلی کاربرد دیگه، ایدهآله. یه بار یه تصویر رو با Illustrator میسازی و بعد میتونی اون رو روی همهچیز از بطری آب گرفته تا بیلبورد استفاده کنی.
با Illustrator، هنرمندان میتونن لوگوها و آیکونهای قابل شناسایی بسازن که به تعریف هویت برند مشتری کمک میکنه. بیشترین استفادههای Illustrator در صنایع طراحی گرافیک و تبلیغات هست، اما صنایع دیگه مثل صنعت مد هم از Illustrator استفاده میکنن. تو این محیطهای حرفهای، کاربران میتونن تصاویری بسازن که سریع و موثر معنا رو منتقل کنن و به مصرفکنندگان کمک کنن محصولات رو بشناسن. تقریباً همه بستهبندیهای محصولات با استفاده از گرافیکهای وکتوری ساخته میشن، یعنی تقریباً هر شرکتی که محصولی رو به مصرفکننده میفروشه از Illustrator استفاده میکنه.
برای غیرحرفهایها یا کارآفرینان نوپا، یادگیری Illustrator میتونه به ساخت هویت آنلاین کمک کنه. صاحبان کسبوکارهای کوچک، هنرمندان دستساز که میخوان وارد Etsy بشن، موسیقیدانهای محلی که به دنبال فروش برچسبها هستن، یا حتی فعالانی که میخوان لوگوها و تابلوهای بهیادماندنی برای سازمانشون بسازن، همه از یادگیری Illustrator بهرهمند میشن. ارتباط گرافیکی سریع و موثر توی خیلی از زمینهها حیاتی هست و Illustrator میتونه ساخت این طرحهای گرافیکی رو سریعتر و موثرتر کنه.
Illustrator به همراه اشتراکهای Adobe Creative Cloud ارائه میشه ولی میشه به صورت مستقل هم مجوزش رو خرید. به خاطر اینکه بخشی از Creative Cloud هست، آثار هنری که با Illustrator خلق میشن میتونن با دیگر نرمافزارهای Creative Cloud مثل After Effects، InDesign، Photoshop و Premiere Pro به اشتراک گذاشته بشن. برای مثال، کاربران معمولاً یک قطعه اولیه هنری رو در Illustrator ایجاد میکنن و بعد اون رو به Photoshop یا After Effects وارد میکنن. کاربرهای Illustrator میتونن یک تصویر ایجاد کنن و اون رو به InDesign صادر کنن تا در یک کتاب یا مجله قرار بگیره. همچنین میتونن تصویر رو به After Effects صادر کنن تا از اون یک انیمیشن بسازن. به همین ترتیب، آثار هنری میتونن از Photoshop به Illustrator وارد بشن، جایی که یک طراحی نهایی میتونه با ترکیب متن، تصاویر و تصویر وارد شده جمعآوری بشه.
یکی از مهمترین ویژگیهای Adobe Illustrator اینه که کیفیت آثار هنری خلق شده با اون به رزولوشن نمایشی که در اون نمایش داده میشه بستگی نداره. این یعنی یه تصویر که در Illustrator ساخته شده میتونه بدون افت کیفیت بزرگ یا کوچک بشه. این ویژگی مربوط به هنر وکتوریه که از روابط ریاضی برای توصیف خطوط، قوسها و دیگر قسمتهای یک تصویرگر استفاده میکنه. در مقابل، عکسهایی که با ابزارهایی مثل Adobe Photoshop ویرایش میشن، وابسته به رزولوشن هستن و کیفیت تصویر وقتی که بزرگ میشه کاهش پیدا میکنه.
گرافیک وکتور مجموعهای از چندضلعیهاست که تصویر رو تشکیل میدن و هر کدوم از این چندضلعیها از وکتورها تشکیل شدن. هر وکتور از یک مکان به نام نود یا نقطه کنترلی عبور میکنه که مکانش روی محورهای x و y روی یک صفحه تعریف شده. این نود مسیر وکتور رو تعیین میکنه که ویژگیهای مختلفی مثل رنگ، منحنی، پرشدگی، شکل و ضخامت داره. موقعیت وکتورها میتونه با فرمولهای ریاضی نسبت به هم تعریف بشه که موقعیتشون رو وقتی که تصویر تغییر اندازه میده، به دقت محاسبه میکنه.
Illustrator CC نسخهای از Illustrator هست که از طریق Creative Cloud، سرویس اشتراک ابری Adobe، در دسترسه. اولین نسخه از Illustrator CC، نسخه ۱۷ بود که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد. از اون موقع به بعد، هر نسخه از Illustrator CC معمولاً با نام Illustrator CC xxxx شناخته میشه، که "xxxx" سال انتشارشه. نسخه فعلی Illustrator CC 2024 هست.
اولین نسخه از Illustrator در سال ۱۹۸۷ برای کامپیوترهای اپل مکینتاش عرضه شد. در اون زمان، تمرکز اصلی ادوبی روی توسعه فونتها و فراهم کردن زبانی بود که کامپیوترها بتونن با پرینترهای اداری ارتباط برقرار کنن، که به این زبان PostScript میگفتن. Illustrator از این تلاشهای ادوبی در توسعه فونتها پشتیبانی میکرد و همچنین به عنوان یه محصول مکمل برای فتوشاپ بود، که ادوبی ابتدا اون رو توسعه نداده بود ولی بعداً خریداری و توزیع کرد. نسخه اصلی Illustrator حالت پیشنمایش نداشت و کاربران مجبور بودن یه پنجره دوم باز کنن تا کار خودشون رو پیشنمایش بدن.
نسخه ۲ Illustrator در سال ۱۹۸۹ عرضه شد و اولین نسخهای بود که از سیستمعامل ویندوز پشتیبانی میکرد. ادوبی همچنین نسخههایی از Illustrator رو برای سیستمعاملهای دیگه توی اوایل دهه ۱۹۹۰ منتشر کرد، مثل NeXT، Silicon Graphics و Sun Solaris. ولی همه این نسخهها به خاطر فروش کم، کنسل شدن چون این سیستمعاملها نتونستن محبوبیت زیادی کسب کنن. نسخه ۴ Illustrator نسخه بعدی بود که از ویندوز پشتیبانی میکرد و اولین نسخهای بود که امکان ویرایش در حالت پیشنمایش رو داشت. ولی این قابلیت تا نسخه ۵ برای مکینتاش فراهم نشد که در سال ۱۹۹۳ عرضه شد.
نسخه ۶ Illustrator آخرین نسخهای بود که بیشتر روی مکینتاش تمرکز داشت، چون رابط کاربری در نسخههای بعدی به شدت تغییر کرد تا با ویندوز سازگارتر بشه. ادوبی همچنین توی سال ۱۹۹۷ با نسخه ۷، ویرایش مسیرها رو اضافه کرد، عمدتاً برای اینکه رابط کاربری شبیه به فتوشاپ بشه. این روند ادامه پیدا کرد تا جایی که دو رابط کاربری برای کار با مسیرها تقریباً یکسان شدن. یکی دیگه از تغییرات مهم توی نسخه ۷ Illustrator، اضافه شدن پشتیبانی از فونتهای TrueType بود که به طور موثر رقابت بین فونتهای TrueType و PostScript Type I رو تموم کرد. نسخه ۷ همچنین اولین نسخهای بود که از پلاگینها پشتیبانی میکرد، که قابلیتهای Illustrator رو به شدت افزایش داد چون به شرکتهای ثالث اجازه میداد قابلیتهایی رو که به صورت پیشفرض در Illustrator نبود، اضافه کنن.
توی اوایل دهه ۲۰۰۰، Illustrator شامل یه سری ویژگیهایی شد که از انتشار وب پشتیبانی میکرد، مثل قابلیت ذخیره به فرمتهای PDF و SVG، و ارائه پیشنمایش رستری برای آثار هنری که به صورت بیتمپ (غیروکتوری) صادر میشدن. ادوبی همچنین توی سال ۲۰۰۰ نرمافزار Adobe SVG Viewer (ASV) رو معرفی کرد که به کاربران اجازه میداد SVG رو توی خیلی از مرورگرها مشاهده کنن. ادوبی در سال ۲۰۰۹ ASV رو متوقف کرد، هرچند Illustrator تا سال ۲۰۱۱ پشتیبانی بومی از SVG رو برای همه مرورگرهای اصلی فراهم کرد و دیگه نیازی به ویور جدا نبود.
نسخه ۱۱ با نام Illustrator CS یا Creative Suite در سال ۲۰۰۳ عرضه شد. Adobe Creative Suite (CS) همچنین شامل نرمافزارهای طراحی گرافیکی دیگهای مثل InDesign و Photoshop بود. این نسخه همچنین اولین نسخهای بود که از ایجاد اشیای سهبعدی پشتیبانی میکرد. Illustrator CS2 تو سال ۲۰۰۵ عرضه شد و ویژگیهای جدیدی مثل فضای کاری سفارشی و پالت کنترل رو به همراه داشت. ادوبی شرکت Aldus رو خرید و با این خرید نرمافزار رقیب FreeHand هم به دستشون رسید. ادوبی در سال ۲۰۰۷ پشتیبانی از FreeHand رو متوقف کرد و شروع به توسعه ابزارهایی کرد که به کاربران FreeHand کمک میکرد به Illustrator مهاجرت کنن. Illustrator CS3 تو سال ۲۰۰۷ عرضه شد و ویژگیهایی مثل رنگ زنده، چند ناحیه برش و پنل راهنمای رنگ رو اضافه کرد.
Adobe Illustrator CS4 در سال ۲۰۰۸ عرضه شد و بهبودهایی توی ابزارهای موجود ایجاد کرد و برخی ویژگیهای FreeHand مثل قابلیت نگهداری چندین بورد هنری رو معرفی کرد. هر بورد هنری میتونه نسخه جداگانهای از یه تصویر رو نگه داره و به کاربران اجازه میده تا چندین نسخه از یه تصویر رو توی یه سند ذخیره کنن. ابزارهای اضافی توی Illustrator CS5 معرفی شدن، از جمله یه ابزار گرادیان ارتقا یافته که به کاربر کنترل بیشتری روی رنگها در طول یه مسیر میده. ویژگی قلم حبابی هم توی این نسخه معرفی شد که به کاربر اجازه میده تا برسهای همپوشان رو راحتتر ترکیب کنه.
Illustrator CS5، که در سال ۲۰۱۰ عرضه شد، قلم مویی با رشتهها رو معرفی کرد که ضربات طبیعیتری ارائه میده. تغییرات اضافی جدید توی این نسخه شامل شبکه پرسپکتیو FreeHand و بهبودهای مختلف توی ویژگیهای موجود بود. نسخه CS6 که در سال ۲۰۱۲ عرضه شد، شامل ویژگیهای جدید زیادی بود، از جمله یه رابط کاربری جدید و پنلهای لایه. تغییرات توی نوار رنگ و کدهای RGB و همچنین رفع باگهای مختلف، عملکرد Illustrator CS6 رو بهبود داد.
بعد از Illustrator CS6، ادوبی Illustrator CC رو معرفی کرد چون بخشی از Creative Cloud شد. نسخه فعلی Adobe Illustrator CC 2024 هست.
توانایی Illustrator در خلق و تغییر تصاویر وکتور به این معناست که باید فایلها رو در فرمتهای گرافیکی وکتور ذخیره کنه. برخی از این فرمتها شامل SVG، PDF، EPS، WMF و VML هستن که در زیر توضیح داده شدن:
Illustrator میتونه فایلها رو به فرمتهای زیر صادر کنه:
Illustrator همچنین میتونه فایلها رو به فرمتهای زیر وارد کنه و اونها رو توی طرحها یا آثار هنری قرار بده:
Adobe Illustrator یکی از محبوبترین برنامههای گرافیک وکتوریه که الان موجوده. این برنامه بهت اجازه میده نقاشیهای رنگارنگ و زندهای با استفاده از خطوط و اشکال یا از طریق نقاشی دستی بسازی. این تصاویر برای ساخت لوگوها و تصاویر ایدهآل هستن و ابزار زیادی برای طراحی کالاهای مارکدار و تبلیغات استفاده میشن. بهعلاوه، Illustrator بخشی از Adobe Creative Cloud هست، که انتقال کارها از یه برنامه ادوبی به برنامه دیگه رو آسون میکنه.
یادگیری Illustrator راههای شغلی جدیدی رو در طراحی گرافیک و طراحی وب برات باز میکنه. Illustrator در خیلی از شغلهای خلاقانه استفاده میشه و طراحان گرافیک، طراحان مد، طراحان دیجیتال و طراحان UX/UI از یادگیری Illustrator بهرهمند میشن. به علاوه، چون Illustrator یه برنامه کاربر پسند هست، برای کارآفرینان و هنرمندانی که میخوان هویت برند خودشون رو بسازن هم مفیده. بیشتر افراد میتونن مهارتهای پایهای این برنامه رو به سرعت یاد بگیرن. چه توسط طراحان حرفهای و چه توسط هنرمندان آماتور استفاده بشه، Illustrator بهت اجازه میده گرافیکهای پیچیده و بهیادماندنی بسازی که میتونی در موقعیتهای مختلف استفاده کنی.
تصاویر ایلاستریتوری در صنایع مختلفی استفاده میشن و این نقاشیهای دو بعدی به عنوان توضیح برای ایدههای مختلف به کار میرن. ما هفت نوع رایج از ایلاستریتورها رو معرفی کردیم، ولی این لیست کامل نیست. در واقع، انواع دیگهای از ایلاستریتورها وجود دارن که ما به طور دقیق پوشش ندادیم، مثل علمی، استوریبورد، فنی، جنایی، بستهبندی محصول، هنر مفهومی و غیره. این تخصصهای مختلف بهت امکان میدن که فضاهای خلاقانهای برای کار پیدا کنی. میتونی یک زمینهای رو پیدا کنی که بهش علاقه داری یا چالشی که خارج از منطقهی امنت باشه و باعث رشد هنریت بشه. بیایید هفت نوع مختلف از ایلاستریتورها رو با هم مرور کنیم.
یک ایلاستریتور تحریریه برای روزنامهها، مجلات و نشریات کار میکنه تا تصاویر جذابی بسازه که متنها رو پشتیبانی کنن. کار اونها اینه که خوانندهها رو جذب کنن، اونها رو درگیر کنن یا توجهشون رو به بخشهای خاصی جلب کنن تا بخوان بیشتر در مورد یک مقاله بخونن. هدف یک ایلاستریتور تحریریه اینه که بهتر توضیح بده چی توی متن نوشته شده. اینها همچنین توی بخش کارتونهای تحریریهی روزنامه که معمولاً بخشی طنز و کنایهآمیز دربارهی سیاست یا رویدادهای جاری هست، خیلی معروفن.
یک ایلاستریتور محصول برای یک شرکت خصوصی یا برند خاصی طراحی میکنه. این نقاشیهای محصول برای مواد تبلیغاتی مثل بروشورها، وبسایتها، بستهبندیهای تجاری و انواع دیگهی تبلیغات استفاده میشن. این تصاویر، چه نقاشی باشن چه طرح، میتونن بخش بزرگی از هویت برند یک شرکت بشن. ایلاستریتورهای محصول با طراحیهای خودشون میتونن شخصیت و احساسی انسانی به محصول بدن. این طراحیها باعث میشن که محصولات برای مصرفکنندهها بیشتر جذاب و قابل درک بشن. در واقع، این نوع ایلاستریشها به محصولاتی که شاید در ابتدا خیلی فنی یا بیروح به نظر برسن، جان میبخشن و اونها رو برای مخاطبان بیشتر قابل لمس و دوستداشتنی میکنن.
تصاویر در کتابهای کودکان یک مثال عالی از این هست که چطور نقاشیها و تصاویر میتونن با متن ترکیب بشن تا یک داستان رو روایت کنن و خود متن رو تقویت کنن. کار یک ایلاستریتور کتاب کودک اینه که تصاویر بصریای بسازه که با داستان متن هر صفحه هماهنگ باشه تا یک کودک بتونه روایت رو به صورت بصری دنبال کنه. ایلاستریتورهایی که روی کتابهای کودکان کار میکنن معمولاً به صورت مستقل با نویسندهها یا با یک شرکت انتشاراتی کار میکنن. اونها ابتدا با مشتری ملاقات میکنن تا ایدهای از چگونگی تجسم داستان به دست بیارن، قبل از اینکه وارد فرآیند ایجاد تصاویر بشن.
یک ایلاستریتور پزشکی کسیه که تصاویر مدلهای پزشکی رو میسازه تا فهم اونها رو برای خواننده آسانتر کنه. این تخصص سختی هست چون نیاز به آموزش گسترده در زمینهی پزشکی و علم داره، همچنین توانایی استفاده از تکنولوژی و رسانهها برای انتقال مفاهیم. تصاویر پزشکی اغلب برای بهبود سواد بیماران و همچنین سواد عمومی استفاده میشن، بنابراین ایلاستریتورهای پزشکی اغلب با حرفهایهای پزشکی همکاری نزدیکی دارن تا مطمئن بشن که تصاویر دقیق هستن. هدف نهایی یک ایلاستریتور پزشکی اینه که یک فهم موضوع پزشکی سخت رو آسون کنه که این میتونه هم یک چالش و هم یک تجربهی جذاب برای یک ایلاستریتور باشه.
اگه به مد علاقه داری، شغل ایلاستریتور مد یک انتخاب جالب و خلاقانهست. نقش یک ایلاستریتور مد اینه که تصاویر انتزاعی مد یا نقاشیهای زندهای از آیتمهای مختلف مد یا روندهای مد رو بسازه، چه این یک مقالهی خاص باشه یا یک طراحی کامل لباس. همه چیز دربارهی انتقال مد از طریق هنر و نقاشیهاست. یک ایلاستریتور مد ممکنه برای یک مجلهی مد، وبلاگ، فروشگاه زنجیرهای یا برند خاصی کار کنه. این تصاویر میتونن به مشتریان کمک کنن تا در مورد لباسها تصمیم بگیرن یا برای تبلیغ و فروش خطوط مختلف لباس استفاده بشن. فرآیند ایلاستراسیون مد میتونه به عنوان یک ابزار برای ایدهپردازی در توسعهی سبکهای جدید لباس استفاده بشه، بنابراین فضای زیادی برای ایدههای خلاقانه بزرگ وجود داره.
نقش یک ایلاستریتور کتابهای مصور خیلی واضح هست، تو داری نقاشیهای داستانهای کارتونی، کتابها و کارتونها رو میکشی. گاهی اوقات این نقشها به عنوان کاریکاتوریست، هنرمندان رمانهای گرافیکی یا ایلاستریتورهای فیلمنامهی کمیک هم شناخته میشن، اما همهی اینها به یک معنی هست. اغلب باید متن یا فضاهایی برای متن توی تصاویر بگنجونی. هدف اینه که داستان رو بگی، شخصیتها رو نشون بدی، صحنه یا موقعیت رو به گونهای بسازی که برای مخاطبها واضح، مختصر و جذاب باشه. خوانندهها میخوان توی کتابهای کمیکشون درگیر و سرگرم بشن، تصاویر نقش بزرگی توی این دارن، بنابراین ایلاستریتور کتابهای مصور شدن یک تخصص خاص هست.
نقش یک ایلاستریتور دادگاهی مهمه و گاهی اوقات میتونه خیلی استرسزا باشه، کارش اینه که جریان دادگاه رو بکشه تا با یادداشتهای گرفتهشده مطابقت داشته باشه. این تصاویر باید نمای بصری از اتفاقات داخل دادگاه فراهم کنن و به ویژه در جلسات بستهی دادگاه که دوربینها اجازه ورود ندارن، اهمیت دارن. کار اونها به شدت توسط رسانهها، به خصوص در موارد پر سر و صدا، مورد استفاده قرار میگیره، بنابراین ایلاستریتورها اغلب برای یا مستقیماً با رسانهها کار میکنن تا اطلاعات رو با عموم به اشتراک بذارن. یک ایلاستریتور دادگاهی باید در زمان محدودی که دادگاه جریان داره، سریع کار کنه. این معمولاً به معنای کشیدن صحنهها با بیشترین سرعت ممکن و در عین حال حفظ دقت در جزئیات هست، و همهی اینها تحت فشار زمانی زیاد انجام میشه.
یک ایلاستریشن خوب فقط یک نقاشی یا طرح خلاقانه نیست. باید یک اثر هنری الهامبخش باشه که به خوبی مخاطب هدفش رو جذب و درگیر کنه.
مثلاً، یه تصویر خندهدار در یک مقاله تحریری که تو رو ترغیب میکنه تا یه خبر خستهکننده رو بخونی، یا تصاویر کتاب داستان کودکی که همیشه در ذهنت تازه میمونن، نمونههای خوبی از ایلاستریشن هستن. این تصاویر به خاطر اینکه به طور موفقیتآمیزی پیام درست رو منتقل میکنن و اون رو به شکلی جذاب و جالب ارائه میدن، مخاطب رو تحت تأثیر قرار میدن.
به عنوان یه قانون کلی، باید مطمئن بشی که ایلاستریتورت واضح و هدفمند باشه. این یعنی کار یک ایلاستریتور باید این باشه که مستقیمترین راه رو پیدا کنه تا مخاطبش متوجه بشه و احساسی که میخواد منتقل کنه رو حس کنه.
نکته اینه که یک ایلاستریشن خوب لازم نیست حتماً ساده یا کمجزئیات باشه؛ مهمتر از همه اینه که کاربردی باشه و به طور موفقیتآمیزی توجه و واکنش احساسی مناسب رو از بیننده بگیره.
برای شروع کار به عنوان یک ایلاستریتور، چهار مرحله ساده وجود داره: آموزش و یادگیری، پیدا کردن تخصص یا سبک خودت، ساخت پورتفولیو آنلاین و گسترش شبکه ارتباطیت برای جذب مشتری. بیایید هر کدوم از این مراحل رو با جزئیات بررسی کنیم:
خب، نیازی نیست که حتماً یک مدرک دانشگاهی داشته باشی تا ایلاستریتور بشی، ولی دریافت آموزشهای رسمی میتونه خیلی بهت کمک کنه تا مسیر شغلیت رو سریعتر شروع کنی. میتونی به یه مدرک لیسانس یا گواهی دورههای آموزشی فکر کنی که مهارتهای فنی مثل طراحی، نقاشی و کار با نرمافزارهای گرافیکی مثل ادوبی رو بهت یاد بده. همچنین منابع و دورههای آنلاین زیادی هم وجود دارن که میتونی ازشون استفاده کنی اگه نمیخوای یا نمیتونی به دانشگاه بری.
قدم بعدی اینه که تخصص خودت رو پیدا کنی و سبک خودت رو توسعه بدی. انواع مختلفی از ایلاستریشن وجود داره، از پزشکی تا کتابهای کودکان، مد تا ایلاستریشنهای دادگاهی. پیدا کردن علاقت و تصمیمگیری دربارهی تخصصت میتونه نقطه شروع خوبی باشه تا بدونی انرژیت رو کجا متمرکز کنی. تحقیق بیشتر هم میتونه بهت کمک کنه تا بفهمی کدوم مسیر با علاقهها و اهدافت سازگارتره. بعد شروع به تمرین و کسب تجربه توی اون زمینه کن. این مرحله مهمه چون وقتی پورتفولیو آنلاینت رو میسازی، تخصص و سبک خودت رو نشون میدی و میفهمی که چطور و کجا باید شبکهسازی کنی.
مرحله بعدی ساخت یک پورتفولیو آنلاین هست، این یک ضرورت برای اینکه بتونی دیده بشی و کارهات رو به مشتریهای احتمالی نشون بدی. چند نکته مهم برای ساخت پورتفولیو آنلاین ایلاستریتور:
آخرین مرحله اینه که شروع به گسترش شبکهت کنی و مشتری جذب کنی. اشتراکگذاری پورتفولیو آنلاینت از طریق شبکههای اجتماعی میتونه بهت کمک کنه تا بیشتر دیده بشی و با ایلاستریتورهای دیگه ارتباط برقرار کنی. میتونی روی تحقیقات صنعتی خاص توی لینکدین تمرکز کنی یا در کنفرانسها و رویدادهای صنعتی شرکت کنی تا با ایلاستریتورهای دیگه و همچنین مشتریهای احتمالی آشنا بشی. هرچی شبکهت بزرگتر بشه و دسترسیت بیشتر بشه، جذب مشتری برات راحتتر میشه، چه به صورت تماموقت و چه پروژههای فریلنس. به یاد داشته باش که شبکهسازی همیشه به معنی پیدا کردن کسی نیست که بلافاصله بهت کار بده، ارزش زیادی در پیدا کردن افرادی هست که میتونی ازشون مشاوره بگیری، سوال بپرسی یا برای حمایت باهاشون صحبت کنی.
خب، حالا بیایم ببینیم فرقهای اصلی بین Photoshop و Illustrator چیه و کدوم یکی برای کار تو بهتره. این دو نرمافزار محبوب توسط شرکت Adobe ساخته شدن و هر کدوم کاربردهای خاص خودشون رو دارن. پس بیایید با هم بررسی کنیم.
Photoshop بیشتر برای کار با تصاویر رستر (پیکسلی) استفاده میشه. مثلاً وقتی یه عکس رو توی فتوشاپ باز میکنی و زوم میکنی، میبینی که تصویر از کلی نقطه کوچیک به نام پیکسل ساخته شده. ولی Illustrator با تصاویر وکتوری سر و کار داره که از خطوط و اشکال هندسی ساخته شدن و هر چقدر هم زوم کنی، کیفیتشون رو از دست نمیدن.
Photoshop برای ویرایش عکس، روتوش تصاویر، طراحی پوستر و حتی نقاشی دیجیتال خیلی مناسبه. تو میتونی هر چی که توی عکس هست رو تغییر بدی و افکتهای مختلف بهش اضافه کنی. از طرف دیگه، Illustrator بیشتر برای طراحی لوگو، آیکون، کارت ویزیت، بروشور و هر چیزی که نیاز به تصویر وکتوری داره، استفاده میشه. یعنی وقتی میخوای یه طرحی داشته باشی که با کیفیت بالا روی بنر بزرگ چاپ بشه یا بدون افت کیفیت توی سایزهای مختلف استفاده بشه، Illustrator بهترین انتخابه.
Photoshop ابزارهایی برای ویرایش پیکسلها، تغییر رنگ، افکتهای مختلف و کار با لایههای تصویری داره. میتونی با براشهای مختلف نقاشی کنی و تصاویر رو به شکل دلخواهت دربیاری. Illustrator هم ابزارهایی برای طراحی شکلهای هندسی، خطوط، کار با لایههای وکتوری و استفاده از پن (Pen Tool) برای خلق طرحهای پیچیده داره. ابزارهایی مثل Gradient و Mesh هم بهت کمک میکنن تا طرحهای سهبعدی و واقعیتری بسازی.
اگه تازهکاری و میخوای یکی از این نرمافزارها رو یاد بگیری، شاید Photoshop یه کم راحتتر باشه چون کار با تصاویر پیکسلی یه جورایی طبیعیتر به نظر میاد. ولی Illustrator نیاز به دقت و صبر بیشتری داره چون طراحی با وکتور ممکنه اوایلش پیچیده به نظر بیاد. اما وقتی که یادش بگیری، دیگه میتونی هر طرحی رو با کیفیت عالی خلق کنی.
هر دو نرمافزار قابلیت کار با لایهها رو دارن و میتونی چندین لایه مختلف بسازی و مدیریت کنی. هر دو از قابلیتهای پیشرفتهای برای طراحی و ویرایش بهرهمند هستن و میتونی توی هر کدومشون پروژههای خلاقانهی زیادی رو اجرا کنی.
Photoshop بیشتر فرمتهایی مثل JPG، PNG، GIF و PSD رو پشتیبانی میکنه که برای تصاویر رستری مناسبه. Illustrator هم فرمتهایی مثل AI، EPS، PDF و SVG رو داره که برای تصاویر وکتوری عالی هستن و میتونی به راحتی توی هر سایزی ازشون استفاده کنی.
در نهایت، اگه کار اصلیت ویرایش عکس و روتوش تصاویره، Photoshop بهترین گزینه هست. اما اگه بیشتر با طراحی لوگو، آیکون و کارهای وکتوری سر و کار داری، Illustrator انتخاب مناسبتریه. البته خیلی از طراحها از هر دو نرمافزار به صورت ترکیبی استفاده میکنن تا بهترین نتیجه رو بگیرن. پس بسته به نیازت میتونی یکی یا هر دو رو یاد بگیری و استفاده کنی.
ایلاستریتور یک نرمافزار طراحی وکتور هست که توسط شرکت آدوبی توسعه داده شده و برای طراحی لوگو، آیکون، کارتون و... استفاده میشه.
نه، برای استفاده از نسخه کامل ایلاستریتور باید اشتراک تهیه کنی.
میتونی طرحهات رو به فرمتهای مختلفی مثل PNG، JPG، SVG و... ذخیره کنی.
برای اجرای بهتر ایلاستریتور، بهتره که از یک کامپیوتر با مشخصات مناسب استفاده کنی، ولی به طور کلی روی بیشتر کامپیوترها قابل اجراست.
میتونی از منابع آنلاین مثل ویدیوهای آموزشی، مقالات و دورههای آموزشی مختلف استفاده کنی.
ایلاستریتور یک ابزار فوقالعاده برای همهی هنرمندها و طراحهاست. با این نرمافزار میتونی هر چی تو ذهنته رو به راحتی و با کیفیت بالا خلق کنی. امیدوارم این مقاله بهت کمک کرده باشه تا بیشتر با این ابزار جادویی آشنا بشی و بتونی ازش به بهترین نحو استفاده کنی. پس وقت رو تلف نکن و همین حالا شروع کن به خلق آثار هنریت!