همه چیز از یک روز پاییزی در سال 1998 شروع شد. دو تا دانشجوی دکترای دانشگاه استنفورد به نامهای Larry Page و Sergey Brin داشتن تو خوابگاه دانشگاهشون فکر میکردن که چطور میتونن اینترنت رو به یه جای بهتر تبدیل کنن. اون موقع، پیدا کردن اطلاعات تو اینترنت مثل پیدا کردن یه سوزن تو انبار کاه بود. موتورهای جستجوی اون زمان نمیتونستن نتایج دقیقی به کاربرا بدن و همه از اطلاعات نادرست و بیربط گله داشتن. لری و سرگئی فهمیدن که باید یه تغییر اساسی تو این زمینه بدن.
اونا یه الگوریتم به نام "PageRank" درست کردن که نتایج جستجو رو بر اساس تعداد و کیفیت لینکهایی که به هر صفحه اشاره میکنه، رتبهبندی میکرد. این ایده انقلابی باعث شد که نتایج جستجو خیلی دقیقتر بشن و اطلاعات مفیدتر و مرتبطتری به کاربرا ارائه بشه. از اون زمان تا حالا، گوگل الگوریتمهای خودش رو به طور مداوم بهبود و توسعه داده تا بهترین و مرتبطترین نتایج رو به کاربرا ارائه بده.
الگوریتمهای گوگل یه سری قوانین و دستورالعملهایی هستن که گوگل با استفاده از اونا وبسایتها رو تو نتایج جستجو رتبهبندی میکنه. سیستم پیچیده گوگل اطلاعات رو از صفحات جمعآوری میکنه و سعی میکنه بفهمه که جستجوگرها دنبال چی میگردن تا بر اساس ارتباط و کیفیت، صفحات رو رتبهبندی کنه.
الگوریتمهای گوگل همون تعریف و قواعد پایهای که برای الگوریتمها گفتیم رو دنبال میکنن. تصور کن آخرین باری که تو گوگل چیزی رو سرچ کردی، مثلا "خزنده وب چیست؟" یا "کافههای متفاوت تهران". موتور جستجو میلیونها نتیجه رو بهت نشون میده.
اما چطور تصمیم میگیره کدوم نتایج رو بهت نشون بده و به چه ترتیبی؟ این کار رو با یه الگوریتم انجام میده.
گوگل یه الگوریتم خیلی پیچیده داره که نتایج جستجو رو ارائه میده و این الگوریتم هم نسبتا زیاد تغییر میکنه. هرچند که شرکت گوگل دقیقا این الگوریتم رو عمومی نمیکنه، اما چند تا از عواملی که میدونیم توی ظاهر شدن یه صفحه توی نتایج جستجو تاثیر دارن، اینا هستن:
البته اینا فقط بعضی از ویژگیهایی هستن که الگوریتم گوگل موقع تعیین چگونگی نمایش و رتبهبندی صفحات بررسی میکنه. احتمالا دهها یا حتی صدها عامل دیگه هم وجود داره.
الگوریتمها قلب جستجوی گوگل هستن. اگه گوگل میتونه صفحات رو رتبهبندی کنه و متوجه بشه که کاربرا دقیقا دنبال چی میگردن، همهاش به خاطر همون الگوریتمهاست. این الگوریتمها هستن که به گوگل کمک میکنن بهترین و مرتبطترین نتایج رو بهت نشون بده. بدون این الگوریتمها، جستجو تو گوگل مثل یه کتابخونه بدون قفسهبندی منظم میشد که پیدا کردن هر چیزی توش کار حضرت فیل بود!
جستجو تو گوگل سه مرحله اصلی داره:
اگه دوست داری بدونی وبکراولرها دقیقاً چطور کار میکنن و چطوری به کشف و بررسی URLها میپردازن، مقالهی ما در مورد "Web Crawler چیست؟" رو از دست نده! کلی اطلاعات خفن و مفید منتظرته. 😉
الگوریتم گوگل اطلاعات رو بر اساس چندین عامل دستهبندی میکنه. بعضی از اصلیترین عوامل رتبهبندی شامل این موارد میشن:
تو این دستههای گسترده، بیش از ۲۰۰ عامل رتبهبندی خاص وجود داره که گوگل استفاده میکنه و همواره اونا رو بهروزرسانی میکنه تا نتایج رو بر اساس سوالات جستجو ارائه بده. لیست کامل و وزن هر عامل رتبهبندی مشخص نیست، ولی هر کدوم از این عوامل سعی میکنن یکی از پنج اصل بالا رو تو محتوا تایید کنن. بهترین کار اینه که تعداد زیادی از عوامل رتبهبندی رو بهینه کنی، نه فقط چند تا رو. بعضی از عواملی که تولیدکنندگان محتوا میتونن مستقیم اندازهگیری کنن شامل این موارده:
وقتی الگوریتم گوگل یه صفحه وب رو میخونه، به هر ویژگی که تو صفحه میبینه یه مقدار عددی میده. این مقدارها رو با هم جمع میکنه و نتیجه نهایی رو به دست میاره. صفحهای که ویژگیهای مطلوبتری داشته باشه، تو رتبهبندی صفحات بالاتر میاد چون الگوریتم بهش اهمیت بیشتری میده.
این محاسبات توسط پلتفرم گوگل خیلی سریع انجام میشه و رتبهها ممکنه تغییر کنن چون توسعهدهندگان وب میتونن ویژگیهایی که به رتبهبندی کمک میکنن رو دستکاری کنن، چه توی کل سایت و چه توی یه صفحه خاص.
بنابراین، رتبهبندیهایی که توسط الگوریتمهای گوگل تعیین میشن، دائماً در حال تغییره. ممکنه یه صفحه که برای یه کلمه کلیدی رتبه سوم رو داره، به رتبه اول برسه یا بیاد پایینتر تا رتبه دهم، چون محتوای اون و صفحات دیگه تو نتایج جستجو تغییر میکنه. معمولاً رتبههای برتر توسط کسبوکارهایی تصاحب میشه که روی سایتهاشون بهینهسازی موتور جستجو (SEO) انجام میدن.
الگوریتم اصلی گوگل برای هر جستجویی که تو سایت انجام میشه استفاده میشه، ولی به صورت شخصیسازی شده برای جستجوگر تنظیم میشه. مثلاً، کسی که جستجو میکنه "خرید کفش ورزشی" نتایج خیلی متفاوتی میخواد نسبت به کسی که "ویدیوهای گربهها" رو تایپ میکنه.
الگوریتم برای هر جستجو تنظیم میشه و حتی با تغییرات کوچیک تو املاء و ترتیب کلمات هم تغییر میکنه. نتایج بعداً به کاربر نمایش داده میشه و اون میتونه تصمیم بگیره که کدوم سایت رو باز کنه.
این اتفاق خیلی سریع میافته. همچنین نشون میده که الگوریتم گوگل طراحی شده تا طیف وسیعی از شخصیسازیها رو ارائه بده. تو سالهای اخیر، جستجوی گوگل به حدی پاسخگو شده که وقتی یه کلمه رو تایپ میکنی، پیشنهادهایی بهت میده. این نشونهای از استفاده یه نوع الگوریتم متفاوت برای ایجاد منوی کرکرهای پیشنهادات جستجو بر اساس تاریخچه مرورگر و عوامل دیگهست.
همونطور که قبلاً گفتیم، الگوریتم گوگل به طور جزئی از کلمات کلیدی برای تعیین رتبهبندی صفحات استفاده میکنه. بهترین راه برای رتبه گرفتن برای کلمات کلیدی خاص، انجام SEO هست. SEO اساساً یه راهه برای اینکه به گوگل بگی یه وبسایت یا صفحه وب درباره یه موضوع خاصه.
سالها پیش، خیلی از سایتها محتوای خودشون رو پر از کلمات کلیدی میکردن. اونا فکر میکردن که الگوریتم گوگل اینجوری فکر میکنه که هرچی کلمات کلیدی بیشتر نوشته بشه، صفحه مهمتره.
وقتی گوگل متوجه این موضوع شد، الگوریتمش رو تغییر داد تا سایتهایی که صفحاتشون رو با کلمات کلیدی پر میکنن رو جریمه کنه، به علاوه خیلی از تکنیکهای دیگه "سئو کلاه سیاه". به خاطر همین، باید از هر تاکتیکی که با هدف دور زدن موتورهای جستجو انجام میدی، خودداری کنی. حتی اگه گوگل بلافاصله متوجه نشه، در نهایت متوجه میشه و رتبهبندیت آسیب میبینه.
خیلی از آدمهای دنیای SEO باور دارن که بیشتر از ۲۰۰ تا سیگنال (که معمولاً بهشون میگن "عوامل رتبهبندی") به تعیین رتبه صفحات تو گوگل کمک میکنن. این عوامل همیشه در حال تغییره چون الگوریتم گوگل مرتباً بهروزرسانی میشه.
این تعداد ممکنه اولش ترسناک به نظر بیاد. ولی واقعیت اینه که فقط چند بخش کلیدی مهمترین جنبههای الگوریتم جستجوی گوگل رو پوشش میدن.
اگه میخوای برای یه کلمه کلیدی خاص رتبه بگیری، اول باید بفهمی که آدمها دنبال چی میگردن. بعدش، محتوای مفیدی درست کن که اطلاعات مرتبط رو ارائه بده.
قبل از اینکه بخوای برای یه کلمه کلیدی رتبه بگیری، ببین کدوم صفحات الان رتبههای خوبی دارن. این کار بهت سرنخ میده که مردم دنبال چی میگردن.
به نوع و فرمتی که محتوای رتبهبندی شده داره توجه کن. مثلاً، آیا صفحات برتر یه لیست از محصولات نمایش میدن یا بیشتر اطلاعاتی هستن؟ اطلاعات چجوری ساختاربندی شده؟
برای مثال، این نتایج صفحه برای "روغن ماهی" رو ببین:
تو این مورد، نتایج برتر درباره فواید سلامتی روغن ماهی هستن. یعنی کاربرا احتمالاً دنبال این نوع مقالات هستن، نه بهترین محصولات روغن ماهی.
علاوه بر این، خوبه که کلمات کلیدیای که میخوای براشون رتبه بگیری رو به طور طبیعی توی صفحهات بذاری. کلمه کلیدی رو به طور طبیعی توی این بخشها بیار:
ولی یادت باشه طبیعی بمونه.
و به خاطر داشته باش که الگوریتم جستجوی گوگل هدفش اینه که بهترین صفحات رو نشون بده، نه فقط صفحاتی که بیشتر از بقیه کلمات کلیدی رو تکرار میکنن یا تو جاهای خاصی از صفحه میارن.
گوگل میخواد به محتوایی جایزه بده که اول از همه برای کاربرا نوشته شده باشه، نه برای موتور جستجو. یعنی محتوایی که مفید، قابل اعتماد و پر از اطلاعاتی که کاربر دنبالش میگرده باشه.
یکی از راههای بهبود کیفیت محتوا اینه که بتونی E-E-A-T (تخصص، تجربه، معتبر بودن و قابل اعتماد بودن) رو نشون بدی.
E-E-A-T یه عامل رتبهبندی نیست، ولی نشونهای از کیفیت محتواست. و کیفیت محتوا روی رتبهبندی تأثیر داره.
پس چجوری میتونی E-E-A-T رو نشون بدی؟
اول از همه، یه سری اصول پایهای رو رعایت کن:
علاوه بر این اصول پایه، اگه امکانش رو داری، از نویسندگانی استفاده کن که تخصص موضوعی دارن.
اعتبار نویسندهها رو به رخ بکش. و به خواننده نشون بده که چرا این منبع اطلاعات معتبره.
اگه نمیتونی از نویسندههای متخصص استفاده کنی، سعی کن از متخصصان به عنوان مشارکتکننده یا بازبین استفاده کنی. و دوباره، مطمئن شو که این موضوع توی صفحه مشخصه.
اینجا ببین که چطور Healthline خوانندههاش رو مطمئن میکنه که مشاورههای پزشکی توسط یه حرفهای تایید شده:
آخرین نکته؛ اگه مرتبطه، حتماً تجربه دست اول رو هم نشون بده. این با تخصص فرق داره و خیلی از خوانندهها ارزشش رو میدونن.
مثلاً یه مقاله نقد ماشین رو در نظر بگیر. بعضیها دوست دارن نظر یه کارشناس خودرو رو بخونن، در حالی که بعضیهای دیگه ترجیح میدن نظر کسی رو بدونن که واقعاً اون ماشین رو داره و روزانه ازش استفاده میکنه.
گوگل به صفحاتی که تجربه کاربری فوقالعادهای ارائه میدن، امتیاز بیشتری میده. این تجربه عالی میتونه شامل موارد زیر باشه:
سرعت بارگذاری صفحه و Core Web Vitals (معیارهایی که تجربه کاربری رو منعکس میکنن) قطعاً ارزش توجه دارن.
برای اندازهگیری اونا، از ابزار رایگان PageSpeed Insights گوگل استفاده کن. این ابزار یه گزارش Core Web Vitals ایجاد میکنه و پیشنهادهایی برای بهبود سرعت بارگذاری میده.
برای شروع، اینجا چند تا کار سریع که میتونی انجام بدی تا توی این گزارش نتیجه بهتری بگیری رو معرفی میکنم:
برای بررسی عمیقتر عملکرد تجربه کاربری وبسایتت، از ابزار Site Audit استفاده کن.
اینطوری انجامش بده:
برو به Site Audit، و URL وبسایتت رو وارد کن و روی “Start Audit” کلیک کن.
وقتی اولین پروژت رو ایجاد میکنی، یه سری تنظیمات برای پیکربندی داری.
توی بیشتر موارد، تنظیمات پیشفرض کافیه. ولی ممکنه بخوای تعداد صفحات بررسی شده رو برای سایتهای بزرگتر افزایش بدی.
وقتی از تنظیمات راضی بودی، روی “Start Site Audit” کلیک کن.
وقتی بررسی کامل شد، به “Site Performance” یا “Core Web Vitals” برو تا ایدههایی برای بهبود سرعت بارگذاری و تجربه کاربری به دست بیاری. مثلاً، فشردهسازی تصاویر یا حذف جاوااسکریپتهای استفاده نشده.
برای موضوعات پررقابت با اطلاعات مفید و مرتبط زیاد، یه تجربه صفحه عالی میتونه تو رتبهبندی بهت کمک کنه.
اگه وبسایتهای مختلف تو صنعت خودت به یه صفحه لینک بدن، این نشون میده که اون صفحه مفید و مرتبطه. و گوگل میخواد صفحات مفید و مرتبط رو به جستجوگرها نشون بده.
این لینکها به نام بکلینک شناخته میشن. از همون اول تو سیستمهای رتبهبندی گوگل بودن و هنوز هم خیلی مهمن.
اگه وبسایتهای معتبر تو حوزه کاریت به محتوای تو لینک بدن، این یه نشونه مثبته که محتوای تو مفیده.
معمولاً هر چی یه کلمه کلیدی محبوبتر باشه، رقابت برای رتبه گرفتن توش بیشتره و نیاز به بکلینکهای بیشتری داری تا بتونی به رتبههای برتر برسی.
برای داشتن "اقتدار موضوعی" تو هر موضوعی، سایتت باید اون موضوع رو به طور جامع پوشش بده. با گذشت زمان، انتشار مستمر محتوای باکیفیت در موضوعات خاص اعتبارت رو میسازه.
گوگل به طور صریح در مورد اقتدار موضوعی به عنوان یه عامل الگوریتمی صحبت نمیکنه (به جز گوگل نیوز). در عوض، این یه اصطلاحیه که توسط جامعه SEO ساخته شده. اما این مفهوم خیلی معروفه و مثالهای زیادی وجود داره که ممکنه ازش پشتیبانی کنه.
یه مثال: Shopify و Amazon تو تجارت الکترونیک اقتدار موضوعی دارن. به نظر میرسه گوگل به اطلاعاتشون اعتماد داره و اونا رو قبل از سایتهای دیگه برای خیلی از جستجوهای تجارت الکترونیک رتبهبندی میکنه.
Shopify هم احتمالاً بیشتر بکلینکهای تجارت الکترونیکی رو جذب میکنه، چون نویسندهها با برندشون آشنا هستن و به تخصصشون تو اون موضوع اعتماد دارن. که به نوبه خودش احتمالاً ترافیک و رتبهبندی صفحات تجارت الکترونیکیشون رو افزایش میده.
میتونی با ایجاد کلاسترهای موضوعی شروع به ساختن اقتدار موضوعی کنی. اینا گروههایی از صفحات درباره موضوعات مشابه هستن که معمولاً به هم لینک داخلی دارن.
مثلاً، اگه میخوای برای "روغن ماهی" رتبه بگیری، شانس موفقیتت رو با انتشار محتوایی درباره موضوعات مرتبط مثل موارد زیر بالا ببر:
اگه منابع محدودی داری، یه کلاستر موضوعی رو انتخاب کن و به طور جامع پوشش بده. وقتی روی یه موضوع تمرکز میکنی، نشون دادن اینکه یه منبع معتبر اطلاعاتی هستی خیلی راحتتره.
با اینکه نمیتونی کنترلش کنی، ارزشش رو داره بدونی که الگوریتم جستجوی گوگل از زمینه هم به عنوان یه عامل رتبهبندی استفاده میکنه. مثلاً، نتیجه جستجو میتونه بر اساس تاریخچه جستجو یا مکان شخصیسازی بشه.
تو دنیای SEO، بعضی از "عوامل رتبهبندی" توسط خیلیها پذیرفته شده، حتی اگه گوگل بگه که اینا واقعاً تأثیری ندارن.
برای اینکه وقتت رو روی چیزهایی که تأثیری روی الگوریتم ندارن هدر ندی، اینجا سه تا از عوامل رایج رو معرفی میکنیم.
طبیعیه که هر چی دامنهت بیشتر عمر کرده باشه، زمان بیشتری داشته تا اعتبار بسازه و بکلینک بگیره. اما سن دامنه به تنهایی یه عامل رتبهبندی نیست.
یه توییت از یه کارمند گوگل همیشه دلیل قاطعی برای رد کامل یه عامل رتبهبندی نیست. با این حال، سن دامنه (و دو عامل بعدی) دلایل محکمی برای عدم تأثیرشون دارن.
گوگل میگه هیچ دادهای از گوگل آنالیتیکس رو تو الگوریتم رتبهبندی استفاده نمیکنه، و نرخ پرش هم از این قاعده مستثنی نیست.
نرخ پرش در واقع درصدی از جلساته که تعاملی نداشتن. یه "جلسه تعاملی" به جلسهای گفته میشه که یا بیشتر از ۱۰ ثانیه طول بکشه، یا یه رویداد تبدیلی داشته باشه، یا کمتر از دو بازدید صفحه داشته باشه.
استفاده از نرخ پرش به عنوان عامل رتبهبندی مشکلسازه، چون همیشه نشون نمیده که یه صفحه چقدر مفیده.
ممکنه کسی روی صفحهت کلیک کنه، سریع جواب سوالش رو بگیره و تو چند ثانیه صفحه رو ترک کنه. این به عنوان یه پرش ثبت میشه، حتی اگه محتوا مفید بوده و کاربر اطلاعات لازم رو گرفته باشه.
اعتبار دامنه (مثل نمره دامنه و امتیاز اعتبار) یه معیار شخص ثالثه که گوگل بارها تأیید کرده که هیچجوره ازش استفاده نمیکنه. مثلاً، این حرف جان مو تو X (توئیتر سابق) تو سال ۲۰۱۸.
گوگل مرتباً الگوریتمش رو بهروزرسانی میکنه و این تغییرات برای متخصصان SEO خیلی مهمه چون روی رتبهبندی محتوای اونها تو گوگل تأثیر میذاره. گوگل هر روز چندین تغییر کوچیک توی الگوریتمش ایجاد میکنه، ولی بیشتر این تغییرات خیلی مهم نیستن. بهروزرسانیهایی که تغییرات بزرگی تو نتایج جستجو ایجاد میکنن، بهروزرسانیهای هسته الگوریتم (core algorithm updates) نامیده میشن.
گوگل همیشه این بهروزرسانیها رو اعلام نمیکنه. اغلب، متخصصان SEO خودشون به دنبال نشونههای یک بهروزرسانی میگردن و به هم گزارش میدن. افت ناگهانی در ترافیک و تبدیلها معمولاً نشونهای هست که گوگل داره چیزی رو تغییر میده.
گوگل معمولاً هر سال چند بهروزرسانی هسته الگوریتم انجام میده. بعضی از این بهروزرسانیها توسط جامعه SEO یا خود گوگل اسمهای جذابی میگیرن تا راحتتر دربارهشون صحبت کنن و براشون آماده بشن.
آخرین بهروزرسانی هسته الگوریتم گوگل در مارس 2024 بود. این بهروزرسانی با هدف کاهش 40 درصدی محتوای کمکیفیت و غیر اصلی تو نتایج جستجو انجام شد. همچنین، سیاستهای جدیدی برای مقابله با اسپم معرفی شد که بر مبارزه با محتوای بیکیفیت و دستکاری رتبهها تمرکز دارن. این تغییرات شامل بهبود سیستمهای رتبهبندی برای ارائه محتوای مفیدتر و کاهش محتوای تکراری و بیکیفیت بود.
گوگل این بهروزرسانیها رو به منظور حفظ کیفیت نتایج جستجو و ارتقای تجربه کاربری انجام میده و همیشه لیست بهروزرسانیشده از تغییرات الگوریتم خودش رو نگه میداره.
الگوریتمهای گوگل نقش بسیار مهمی در تعیین نتایج جستجو ایفا میکنن. این الگوریتمها به گوگل کمک میکنن تا مرتبطترین و باکیفیتترین محتواها رو به کاربران نمایش بده. هر کدوم از این الگوریتمها با هدف خاصی طراحی شدهان و تغییرات زیادی در نحوه نمایش نتایج جستجو ایجاد کردهان. در ادامه با چند تا از مهمترین این الگوریتمها آشنا میشیم.
PageRank اولین و شاید مهمترین الگوریتم گوگل بود. این الگوریتم صفحات وب رو بر اساس تعداد و کیفیت لینکهایی که به اونها اشاره میکنن، رتبهبندی میکنه. به عبارتی دیگه، هر چی یه صفحه لینکهای بیشتری از صفحات معتبرتر داشته باشه، رتبه بالاتری تو نتایج جستجو داره.
الگوریتم پاندا در سال 2011 معرفی شد تا به کیفیت محتوای وبسایتها توجه بیشتری بشه. این الگوریتم سایتهایی که محتوای بیکیفیت، تکراری یا کمارزش داشتن رو جریمه کرد و سایتهایی که محتوای اصیل و ارزشمند داشتن، به رتبههای بالاتری ارتقا داد.
پنگوئن در سال 2012 معرفی شد تا با لینکهای غیرطبیعی و تکنیکهای سئو کلاهسیاه مقابله کنه. این الگوریتم لینکهایی که به منظور فریب گوگل و افزایش مصنوعی رتبه سایتها ایجاد میشدن رو شناسایی و جریمه میکرد.
در سال 2013، الگوریتم مرغ مگسخوار معرفی شد تا گوگل بتونه بهتر معنای جستجوها رو درک کنه و نتایج مرتبطتری ارائه بده. این الگوریتم به گوگل کمک میکنه تا علاوه بر کلمات کلیدی، مفهوم و نیت پشت جستجوهای کاربران رو هم درک کنه.
رنکبرین در سال 2015 معرفی شد و به عنوان یه سیستم یادگیری ماشین، به گوگل کمک میکنه تا نتایج جستجو رو بهتر بفهمه و تنظیم کنه. این الگوریتم بر اساس رفتار کاربران و تعامل اونها با نتایج جستجو، نتایج رو بهینه میکنه.
الگوریتم برت که در سال 2019 معرفی شد، به گوگل کمک میکنه تا زبان طبیعی رو بهتر درک کنه. این الگوریتم با استفاده از تکنیکهای پیشرفته پردازش زبان طبیعی (NLP)، معنای دقیقتر جستجوها رو تشخیص میده و نتایج مرتبطتری ارائه میده.
بهروزرسانیهای الگوریتم گوگل میتونن تعیینکننده عوامل رتبهبندی و اهمیت اونها رو تغییر بدن.
مثلاً، قبلاً کلمات کلیدی متا روی رتبهبندی تاثیر داشتن. ولی بعد از اینکه وبمسترها از این کلمات کلیدی سوءاستفاده کردن و اونها رو تو صفحات پر کردن، گوگل بهروزرسانیهای الگوریتمی ارائه داد که اهمیتشون رو کم کرد و در نهایت، تاثیرشون رو کاملاً از بین برد.
و در سالهای اخیر، بهروزرسانیهای الگوریتمی مثل بهروزرسانی محتوای مفید سپتامبر، اهمیت کیفیت محتوا و عوامل مربوط به E-E-A-T رو افزایش دادن.
برای همگام شدن، بهترین کاری که میتونی بکنی اینه که محتوای باکیفیتی ایجاد کنی که تا حد امکان مفید باشه، در حالی که بهترین روشهای شناختهشده SEO رو دنبال میکنی. اما آماده باش که با تغییرات الگوریتم همگام بشی و اون روشهای بهینه رو به تناسب تغییر بدی.
اگه فکر میکنی به خاطر یه بهروزرسانی الگوریتم رتبه سایتت افت کرده، این کارها رو انجام بده:
اول از همه، کانالهای رسمی گوگل رو برای اعلامیهها چک کن:
اگه ترافیک ارگانیک یا تبدیلهات افت کرده ولی بهروزرسانی الگوریتمی نیست، این موارد رو بررسی کن:
خب، حالا که مطمئن شدی بهروزرسانی بوده، باید بفهمی گوگل دنبال چیه. کدوم عوامل خاص رو هدف گرفته؟
بعضی وقتها گوگل خودش اعلام میکنه. مثلاً تو آپریل 2023، گوگل یه صفحه منتشر کرد که توضیح میداد بهروزرسانی بررسی محصولات چجوری کار میکنه و چه نوع محتوای مروری رو پاداش میده.
گاهی وقتا میتونی از حدس و گمانهای توی X (توییتر سابق) و جوامع آنلاین چیزایی یاد بگیری.
و گاهی هم خودت باید عمیقتر بگردی. نگاهی به SERPهای تاثیرگرفته تو حوزه خودت بنداز.
چی تغییر کرده؟ کی برنده شده؟ کی بازنده شده؟
مشاهداتت و الگوهای رایج رو یادداشت کن. (تو مرحله بعدی از اینا استفاده میکنی.)
برای تکمیل اطلاعات و ساختن یه برنامه عملیاتی، باید بدونی:
دادههای Google Search Console رو چک کن. شاید به سرعت دادههای مورد نیازت رو نده، ولی بعد از چند روز اگه تاثیر زیادی باشه، الگوها رو میتونی ببینی.
برای دیدن دادههای ترافیک، به Google Search Console برو و روی “Search results” توی نوار کناری سمت چپ (یا “Full report”) کلیک کن.
بعد، روی “Date: Last 3 months” کلیک کن.
سپس روی “Compare” کلیک کن و یه بازه زمانی انتخاب کن.
حالا که هدف بهروزرسانی و صفحات تحت تاثیر رو فهمیدی، میتونی شروع به ایجاد یه برنامه عملیاتی کنی.
قبل از اینکه تغییرات رو شروع کنی، بذار گرد و خاک فرو بشینه. رتبهبندیها تو مراحل اولیه یه بهروزرسانی جدید بیشتر نوسان دارن. پس اگه خیلی سریع واکنش نشون بدی، ممکنه کارهای اضافی انجام بدی.
صبر کن تا رتبهبندی صفحات تحت تاثیر ثابت بشه. هیچ قانون دقیقی برای اینکه چقدر باید صبر کنی وجود نداره، ولی همه سیگنالهایی که داری رو در نظر بگیر. وقتی وقت تغییرات رسید، لیست صفحاتت رو بردار و راهی برای اولویتبندی اونا پیدا کن.
مثلاً بر اساس ترافیک یا تبدیلها.
یکی یکی به SERPها نگاه کن. اگه قبلاً رتبه خوبی داشتی ولی رقبا ازت جلو زدن، نگاهی به محتوای جدیدی که رتبه گرفته بنداز.
چی با محتوای تو فرق داره؟ زاویه؟ طول؟ ساختار؟
با تحلیل صفحات رتبهبندی شده بالا و مقایسهشون با محتوای خودت، احتمالاً الگوهایی پیدا میکنی. چیزهایی که رقبا دارن و گوگل پاداش میده ولی تو نداری.
مثلاً ممکنه ببینی همه صفحات بالاتر از تو قالبهای دانلودی مفید ارائه میدن. یا اینکه اونا جوابهای طولانی و عمیق میدن در حالی که محتوای تو مختصرتره.
از اینجا، میتونی شروع به کار روی لیستت کنی. محتوا رو بهروزرسانی کن. تغییراتی که فکر میکنی محتوای تو رو مفیدتر از اونایی که رتبه بالاتر گرفتن میکنه، اعمال کن.
گوگل معمولاً خیلی کم درباره تغییرات الگوریتمش صحبت میکنه، مگر اینکه تغییرات خیلی بزرگ باشه. تغییرات کوچیکتر بیشتر به صورت داخلی انجام میشن و معمولاً فقط تاثیرات کوچیکی دارن که شاید حس نشه. مهمه که همیشه از اعلامیههای گوگل درباره الگوریتمها باخبر باشی، ولی به همون اندازه مهمه که زیاد به الگوریتمها فکر نکنی یا سعی نکنی اونا رو دور بزنی.
به جای این کار، باید قبول کنیم که الگوریتم گوگل چقدر قدرتمنده و سعی کنیم بهترین سایت ممکن رو تولید کنیم. در نتیجه، بازدیدکنندهها از چیزی که میبینن راضی میشن و این همیشه یه سیگنال مثبت برای رتبهبندی هست.
اگه میخوای تو دنیای سئو حرفهای بشی و رتبه سایتت رو تو گوگل به بهترین شکل ممکن بهبود بدی، حتماً دوره متخصص سئو ما رو چک کن! این دوره پر از نکات و ترفندهای کاربردیه که بهت کمک میکنه سایتت رو به اوج برسونی. دوره متخصص سئو 7لرن رو از دست نده! 🌟
الگوریتمهای گوگل یه سری فرمولها و قوانینه که گوگل ازشون برای رتبهبندی صفحات وب و نشون دادن نتایج مرتبط به کاربرا استفاده میکنه.
این الگوریتمها باعث میشن نتایج جستجو دقیقتر و مرتبطتر باشه و کاربرا راحتتر بتونن اطلاعات مورد نیازشون رو پیدا کنن.
با تولید محتوای باکیفیت، استفاده از کلمات کلیدی مناسب، بهبود تجربه کاربری و رعایت قوانین سئو میتونی الگوریتمهای گوگل رو بهینه کنی.
الگوریتم پاندا برای ارزیابی کیفیت محتوا و جریمه سایتهایی با محتوای بیکیفیت و تکراری طراحی شده.
الگوریتم پنگوئن برای مقابله با لینکهای غیرطبیعی و تکنیکهای سئو کلاهسیاه استفاده میشه.
الگوریتمهای گوگل نقش خیلی مهمی تو بهبود تجربه جستجوی کاربرا و ارائه نتایج دقیق و مرتبط دارن. با درک و بهینهسازی این الگوریتمها میتونی رتبه سایتت رو بهتر کنی و بازدیدهاش رو افزایش بدی. امیدوارم این مقاله برات مفید بوده باشه و با استفاده از نکات و مثالهایی که گفتیم، بتونی بهترین استفاده رو از الگوریتمهای گوگل ببری.
"تکنولوژی باید در خدمت انسان باشه و الگوریتمهای گوگل نمونهای عالی از این خدمترسانی هستن." - لری پیج