افراد معمولا با توجه به علایق و روحیات خود سراغ یک حرفه خاص می‌روند و در آن حرفه برای خود شغلی پیدا می‌کنند. با فهمیدن شغل یک نفر می‌توان تا حدودی به روحیات و سبک زندگی آن فرد پی برد. البته همیشه اینطور نیست اما تعدادی برچسب مشترک وجود دارد که می‌توان به افراد شاغل در یک گرایش خاص زد. مثلا جراحان و پزشکان معمولا از خون نمی‌ترسند و کمک به انسان‌ها را دوست دارند. یا افراد نظامی انسان‌هایی منظم و سخت‌گیر هستند که دوست دارند همه چیز را تحت کنترل داشته باشند. همینطور خیلی از شاعران و نویسندگان روحیه حساسی دارند. برنامه نویس‌ها هم به عنوان یک جامعه بزرگ، دارای روحیات مشترکی هستند و خصوصیات مشترک بین آن‌ها کم نیست. همراه ما باشید تا در این مطلب درباره سبک زندگی برنامه نویس‌ها صحبت کنیم.

وضعیت جسمانی برنامه نویس ها

رابطه برنامه نویس‌ها با کامپیوتر بسیار صمیمی است و مدت زیادی از وقت خود را پشت لپ تاپ یا کامپیوتر شخصی خود می‌گذرانند. استفاده زیاد از کامپیوتر در صورتی که ارگونمی و حالت صحیح بدن را رعایت نکنیم، در دراز مدت مشکلات جدی و گاه خطرناکی برای بدن ما به وجود می‌آورد. شاید برنامه‌نویس در اوج کار خود تا 16 ساعت هم در روز پشت کامپیوتر بنشیند. پس نقطه مشترک تمام برنامه‌نویسان جهان فارغ از بخش‌های دیگر زندگی، استفاده زیاد از کامپیوتر است. پیشنهاد می‌کنیم مطلب زیر را درباره چیستی برنامه نویسی مطالعه کنید:

بیشتر بخوانید: به چه کسی برنامه نویس می‌گویند؟ [برنامه نویس کیست؟]

زمانی که مدت زیادی پشت سیستم هستید و کد می‌زنید، انقدر گرم کار هستید که به دردهای خفیف گردن، کمر، مچ یا سایر اعضای بدن توجه زیادی نمی‌کنید. اما با رعایت نکردن ارگونمی صحیح و استراحت به بدن، این دردها در دراز مدت تبدیل به دردهای دائمی یا بیماری می‌شوند که نیاز به صرف هزینه و درمان دارند. بسیاری از برنامه‌نویسان بدون اینکه توجهی به سلامت جسمی خود داشته باشند، خودشان را غرق کار می‌کنند.

بهتر است برنامه نویسان بعد از چند ساعت کد زدن، به چشمان خود استراحت دهند. تمرین‌هایی برای رفع خستگی چشم وجود دارد که انجام آنها باعث آرامش چشم‌ها می‌شود. کاربران کامپیوتر مدت زیادی از مچ دست برای حرکت دادن ماوس استفاده می‌کنند که در صورت فشار زیاد به دست ممکن است در درازمدت باعث سندرم تونل کارپ شود. حفظ حالت صحیح در نشستن طولانی پشت کامپیوتر مهم است. برنامه نویسان گاهی انقدر غرق کد می‌شوند که فراموش می‌کنند در چه حالتی نشسته‌اند. مثلا یا قوز کرده‌اند یا بیش از حد به جلو خم شده‌اند. در این حالت کمر و گردن تحت فشار هستند که در طولانی مدت می‌تواند مشکلاتی برای این دو عضو پیش بیاورد. توصیه می‌شود هر 15 دقیقه از پشت سیستم بلند شوید و چند حرکت کششی ساده انجام دهید. تعداد برنامه نویس‌های ورزشکار کم نیست و بسیاری از آن‌ها به حفظ سلامت خود اهمیت می‌دهند.

زندگی اجتماعی برنامه نویس ها

هالیوود برای جذاب کردن و پر و بال دادن به فیلم‌ها، هکرها را افرادی منزوی و گوشه‌گیر نشان می‌دهد. مثلا در سریال معروف Mr Robot شخصیت اصلی سریال از اختلالات روانی مختلفی رنج می‌برد و بیشتر تنها بود. در این یک مورد هالیوود چندان بد عمل نکرده و بیراهه نرفته است. چون بین برنامه نویسان افراد گوشه‌گیر و گیک کم نیستند. در واقع بعضی از معروف‌ترین هکرها و متخصصین کامپیوتر دنیا گیک بودند. با هم چند شخصیت مطرح را مرور کنیم:

دنیس ریچی با خلق زبان برنامه نویسی C و سیستم عامل یونیکس، خدمت بزرگی به علوم رایانه کرد. یک مثال بین گیک‌ها وجود دارد که می‌گوید: مردان واقعی با زبان C کد می‌زنند. او برخلاف افرادی مثل استیو جابز که حتی سال‌ها بعد از مرگ هم اسمشان سر زبان‌ها می‌چرخد، بدون توجه زیادی از طرف مردم از دنیا رفت. ایشان یکی از بزرگترین برنامه نویس‌های دنیا و یک گیک بودند.

احتمالا اسم بیت تورنت را شنیده باشید، اما بعید است آقای Bram Cohen را بشناسید. این مهندس نرم افزار آمریکایی یک پروتکل اشتراک فایل نظیر به نظیر (P2P) نوشت و نام آن را BitTorrent گذاشت. ایشان از نوعی سندرم رنج می‌برند که در عملکرد فیزیکی و روابط اجتماعی انسان اختلال ایجاد می‌کند و به عنوان یک برنامه نویس گیک شناخته می‌شوند.

این لیست می‌تواند بسیار طولانی شود و حتی بین برنامه نویس‌های معروف دنیا هم رگه‌هایی از منزوی بودن و داشتن روابط اجتماعی ضعیف وجود دارد. اما نباید آن را به تمام برنامه نویسان دنیا بسط بدهیم. در این میان بعضی از برنامه نویسان نه تنها روابط اجتماعی قدرتمندی دارند، بلکه مدیران بسیار موفق و خوبی هستند. گیک بودن و منزوی بودن می‌تواند به مسائل مختلفی ربط داشته و در شغل‌های مختلفی دیده شود، پس درست نیست که برای همه برنامه نویس‌ها یک نسخه بپیچیم.

خوراکی و آشامیدنی برنامه نویس ها

وقتی راجع به تغذیه و خورد و خوراک برنامه نویس‌ها صحبت می‌کنیم، احتمالا اولین چیزی که باید به آن اشاره کنیم قهوه است. برنامه‌نویس‌های زیادی در روز قهوه می‌نوشند و کافئین یک بخش جدانشدنی از زندگی برنامه نویس‌ها است. کدنویسی ذهن انسان را درگیر کرده و گاهی برنامه‌نویسان تا مساله و مشکل مربوطه را حل نکنند، سراغ تخت خواب نمی‌روند. در این حالت برای هوشیار نگه داشتن خودشان و بیدار ماندن، قهوه اولین انتخاب آنها به حساب می‌آید.

یک مثال معروف در خارج از ایران وجود دارد که می‌گوید: برنامه نویس‌ها ماشین‌هایی هستند که کافئین را تبدیل به کد می‌کنند. البته در ایران برنامه نویس‌ها به جز قهوه ممکن است از چای هم استفاده کنند. یک نوشیدنی قدیمی و ریشه‌دار است که در کشور ما بسیار محبوب است اما به محبوبیت قهوه بین برنامه نویس‌ها نیست. همینطور بهتر است برنامه نویس‌ها آب را هم فراموش نکنند چون برای سلامتی بسیار مفید می‌باشد.

بیشتر بخوانید: مدیریت زمان برای برنامه نویسان

برنامه نویسی مغز انسان را به شدت مشغول کرده و پشت چند خط کدی که برنامه نویس تایپ می‌کند فکرهای مختلفی وجود دارد. این فکر کردن انرژی را تحلیل کرده و باعث خستگی می‌شود. بعضی از برنامه نویسان برای بازگشت انرژی خود از نوشیدنی‌های انرژی‌زا استفاده می‌کنند. بعضی از آنها هم حین کار خوراکی‌هایی مثل آجیل یا بیسکویت می‌خورند تا مواد مغذی موردنیاز مغزشان تامین شود.

خواب برنامه نویس ها

بدن یک انسان بالغ روزانه به 8 ساعت خواب نیاز دارد. خواب خوب و به اندازه، باعث بالارفتن راندمان کاری فرد می‌شود. در مقابل کم خوابی عملکرد انسان را مختل کرده و در کیفیت زندگی تاثیر نامطلوبی می‌گذارد. بسیاری از برنامه نویس‌ها شب را تا دیروقت بیدار مانده و کد می‌زنند. در واقع می‌توانیم بگوییم که شب‌بیداری و برنامه نویسی دو دوست قدیمی هستند. بهتر است کمی بیشتر راجع به این موضوع صحبت کنیم.

وقتی برنامه نویس روی یک موضوع خاص تمرکز می‌کند، انگار که هزاران تکه پازل را در ذهن خود به صورت به هم ریخته می‌بیند و آماده است تا این تکه‌ها را کنار هم بچیند. اینجا زمانی است که برنامه نویس یک دید کلی از مساله دارد و می‌خواهد آن را حل کند. در این شرایط اگر کسی مزاحمش بشود، این حالت و تصویر ذهنی از هم می‌پاشد. برنامه نویس خودش را می‌بیند که دوباره به نقطه اول برگشته و تنها یک تکه پازل در ذهنش باقی مانده است. حالا او باید دوباره خودش را آماده برگشتن به این حالت ذهنی بکند.

شب فرصت خوبی برای تمرکز روی کار است. بسیاری از برنامه نویسان ترجیح می‌‎دهند زمانی که بقیه خواب هستند کارشان را شروع کنند تا کمترین میزان حواس پرتی را داشته باشند. البته طبق معمول باید بگوییم که این مورد هم نسبی بوده و همه برنامه نویس‌ها شب زنده دار نیستند. مخصوصا اگر برنامه نویس در یک شرکت به صورت حضوری و تمام وقت مشغول باشد، معمولا باید صبح زود از خواب بیدار شود که شب بیدار ماندن مشکلاتی به وجود می‌آورد.

سیگار و رابطه آن با برنامه نویسی

نمی‌شود ادعا کرد تمام برنامه نویسان سیگاری هستند و رابطه مستقیمی بین کدنویسی و دود کردن سیگار وجود دارد. این نظریه اصلا درست نیست و نباید برچسب سیگاری بودن را به گروهی خاص از جامعه بزنیم. پزشکان، وکلا، مدیران، دبیران و در هر شغلی که بتوانید تصور کنید. می‌توان افرادی سیگاری یا غیرسیگاری پیدا کرد.

یک برنامه نویس حتما نباید سیگار دستش باشد تا جامعه متوجه بشود که او برنامه نویس است. مشخص نیست این تصور غلط از کجا و به چه شکل به وجود آمد اما اصلا درست نیست. برنامه نویس‌های بزرگ و موفق غیرسیگاری زیاد هستند. اشخاصی مثل بیل گیتس، ریچارد استالمن یا مارک زاکربرگ که در دنیای برنامه نویسی کاملا شناخته شده می‌باشند و سیگاری نیستند. در مقابل بعضی از برنامه نویس‌ها هم سیگار می‌کشند و این موضوع کاملا به خود شخص برمی‌گردد. داستان زیر خستگی را از تن شما خارج می‌کند و ممکن است لبخندی روی لبانتان بنشاند:

روزی یک برنامه نویس در خیابان در حال سیگار کشیدن بود. شخصی که از آنجا رد می‌شد چشمش به او افتاد. نزدیک‌تر رفت تا چند کلامی او را نصیحت کند. این شخص از برنامه نویس پرسید:

چرا سیگار می‌کشی؟ مگر اخطار روی جلد پاکت سیگار را نخواندی؟سیگار آخر سر تو را می‌کشد.

برنامه نویس با بیخیالی جواب می‌دهد: خب که چی من یک برنامه نویس کامپیوتر هستم.

فرد با تعجب می‌پرسد: این موضوع چه ربطی به سیگار کشیدن دارد؟

برنامه نویس می‌گوید: ما کاری با اخطارها نداریم، ما فقط حواسمون به ارورها است.

نتیجه گیری

بین برنامه نویس‌ها یک سری خصوصیات مشترک وجود دارد که آنها را به هم وصل می‌کند. همه آنها عاشق کامپیوتر و حل مساله هستند و دوست دارند چیزهای جدید و ارزشمند تولید کنند. برای برنامه نویس شدن لازم نیست حتما قهوه بنوشید، شب را بیدار باشید یا کم بخوابید، منزوی بوده و با هیچ‌کسی در ارتباط نباشید یا مرتب سیگار دود کنید. اینها از آدم یک برنامه نویس موفق نمی‌سازد و بیشتر به حالات روحی و روانی افراد، همچنین شرایط و محیط زندگی آنها برمی‌گردد. سبک زندگی هر برنامه نویس را شخصیت او مشخص می‌کند و نباید این شخصیت تحت تاثیر عوامل بیرونی به راحتی تغییر کند و تبدیل به چیزی غیر از خود واقعی او بشود. اگر شما هم برنامه نویس هستید و دوست دارید اشاره‌ای به سبک زندگی خودتان بکنید، خوشحال می‌شویم در بخش نظرات آن را با ما به اشتراک بگذارید.