<ul><li>فانکشن <strong style=\"color: rgb(0, 138, 0);\">main</strong><span style=\"color: rgb(0, 138, 0);\"> </span>به منزله دروازه ورودی اپلیکیشن هست و این فانکشن خروجی نداره. برخی فانکشن‌ها خروجی ندارن و اگر <strong>خروجی</strong> نداشته باشد از <strong style=\"color: rgb(0, 138, 0);\">void </strong>استفاده می‌کنیم.</li><li>بعد از نوشتن اسم فانکشن از () استفاده می‌کنیم و در داخل آن از پارامتر‌های <strong>ورودی</strong> استفاده می‌کنیم. حالا ممکنه این فانکشن پارامتر ورودی داشته باشد یا این که نداشته باشد. </li><li>function body ( یا مِتُد بادی / بدنه فانکشن) به کامپایلر با استفاده از <strong style=\"color: rgb(0, 138, 0);\">{}</strong> نشان می‌دهد که فانکشن کجا شروع شده است و در کجا تمام شده است . </li><li>صدا زدن یک فانکشن : اسم فانکشن رو بنویس - پارامتر هایی که احتیاج داره رو پاس بده ( ممکنه اصلا پارامتر ورودی نداشته باشه) - در نهایت سمی کالن قرار بده</li><li>به کوچک‌ترین واحدی از کد که یک کاری رو انجام بده statement گفته میشه.آخر هر statement باید از ; استفاده کنیم (چرا؟-چون کامپایلر متوجه بشود که باید به خط بعدی برود و این statement به اتمام رسیده است )</li><li>به هر واحدی از کد که<strong style=\"color: rgb(0, 138, 0);\"> معادل یک مقدار </strong>هست اصطلاحا میگن Expression مثلا 5+5 مثلا \"Ali\"</li><li>در توضیحات زبان دارت ذکر شده که بهتر است از تک کوتیشن \' استفاده کنیم اما اگر متن‌های تو در تو داریم میتونیم از دابل کوتیشن \" استفاده کنیم. در هر حالت ، از String literal بهره می‌بریم و رشته ای که <strong>توسط کامپایلر پردازش نمی‌شود</strong> را تعریف می‌کنیم . </li><li>Data Type‌های زبان دارت : <strong>Number - String- Booleans - Lists - Maps </strong></li><li>Data Type‌های از نوع عددی ( <strong>Number</strong> ) : </li><li><span style=\"color: rgb(0, 102, 204);\">int(عدد صحیح) </span></li><li><span style=\"color: rgb(0, 102, 204);\">num (هم اعشاری - هم صحیح) </span></li><li><span style=\"color: rgb(0, 102, 204);\">double (عدد اعشاری)</span></li></ul><p><br></p>