سلام! این مشکل به دلیل ماهیت متفاوت کرکترهای فارسی و انگلیسی در کدگذاری Unicode و UTF-8 رخ می‌دهد. در Unicode، هر کرکتر یک کد عددی دارد که به آن نمایانگر می‌شود. کرکترهای انگلیسی در Unicode به صورت متوالی و با کدهای عددی مشخصی نمایان می‌شوند و کرکترهای فارسی نیز دارای کدهای عددی متفاوت هستند.

وقتی شما یک کلمه دو حرفی از کرکترهای فارسی وارد می‌کنید، کدگذاری UTF-8 این کرکترها را به صورت جداگانه در نظر می‌گیرد و هر حرف را به صورت یک کرکتر جداگانه با کدگذاری مخصوص آن در Unicode نمایش می‌دهد. بنابراین، اگر کلمه‌ای دو حرفی از کرکترهای فارسی داشته باشید، در واقعیت دارای دو کرکتر متفاوت با کدگذاری متفاوت در Unicode خواهید بود.

در بلاک if که شما برای اعتبارسنجی طول کلمه استفاده می‌کنید، احتمالاً از تابعی مانند `len()` استفاده می‌کنید که تعداد کاراکترها را بر اساس تعداد کدگذاری‌های Unicode شمرده و طول کلمه را بر اساس تعداد این کدگذاری‌ها محاسبه می‌کند. بنابراین، در نظر گرفته نمی‌شود که این کدگذاری‌ها متعلق به یک کلمه دو حرفی هستند.

برای رفع این مشکل، می‌توانید پیش از محاسبه طول کلمه، کرکترهای فارسی را به صورت مناسبی تشخیص دهید و در نظر بگیرید. یک روش ممکن است استفاده از کرکترهای انگلیسی برای مقایسه طول کلمه باشد و در نهایت ممکن است برای مقایسه کرکترهای فارسی از توابعی مانند `unicodedata` در Python استفاده کنید تا کدگذاری Unicode آنها را بررسی کنید.