Yarn یک ابزار مدیریت بسته برای برنامههای جاوااسکریپت است که به توسعه دهندگان امکان میدهد تا وابستگیهای پروژه خود را به شکلی سریع و امن مدیریت کنند. این ابزار، که توسط Facebook توسعه یافته و به عنوان جایگزینی برای npm معرفی شده است، با ارائه ی قابلیت هایی مانند دانلود موازی، کش محلی و قفل کردن نسخه ها، به بهبود سرعت و ثبات در نصب بستهها کمک میکند. در این مقاله، به بررسی مدیریت کنندههای بسته مختلف در اکوسیستم جاوااسکریپت خواهیم پرداخت، به طور خاص به توضیح و مقایسه ی Yarn با سایر ابزارهای مشابه مانند npm، pnpm، و دیگران میپردازیم.
مدیریت کننده بسته یا Package Manager، ابزاری است که برای نصب، به روزرسانی، حذف و مدیریت وابستگیهای نرم افزاری در یک پروژه استفاده میشود. این ابزار به توسعه دهندگان کمک میکند تا کتابخانه ها، فریم ورکها و بستههای مورد نیاز پروژه را به صورت خودکار و با مدیریت نسخهها نصب کنند. در توسعه جاوااسکریپت، مدیریت کنندههای بسته مانند npm، Yarn و دیگران نقشی اساسی در تضمین یکپارچگی و سازگاری وابستگیهای مختلف در پروژهها دارند، به طوری که به توسعه دهندگان اجازه میدهند روی توسعه ویژگیهای جدید متمرکز بمانند.

Yarn یک ابزار مدیریت بسته برای برنامههای جاوااسکریپت است که توسط Facebook توسعه یافته است. این ابزار با هدف افزایش سرعت و امنیت در مقایسه با npm طراحی شده است. Yarn به توسعه دهندگان کمک میکند تا به سهولت کتابخانههای مورد نیاز برای پروژههای خود را نصب و مدیریت کنند، و این امکان را فراهم میآورد که پروژهها با کارایی بالاتری اجرا شوند.
Yarn به عنوان یک مدیریت کننده بسته برای جاوااسکریپت، با ویژگیهای منحصر به فردی طراحی شده است تا بهبود قابل توجهی در سرعت، امنیت و قابلیت اطمینان پروژهها ایجاد کند. این ویژگیها تضمین میکنند که توسعه دهندگان میتوانند بر توسعه محصول تمرکز کنند بدون آنکه نگران مشکلات مربوط به وابستگیها باشند.
Yarn بستهها را به صورت موازی دانلود میکند، به این ترتیب زمان نصب در مقایسه با ابزارهای دیگر کاهش مییابد. این روش باعث میشود تا بستهها سریعتر به پروژه اضافه شوند. همچنین، تجربه کاربری روانتری را برای توسعه دهندگان فراهم میکند.
پس از اولین دانلود، بستهها در حافظه محلی ذخیره میشوند، که به توسعه دهندگان اجازه میدهد بدون نیاز به اینترنت بستهها را دوباره نصب کنند. این ویژگی برای پروژه هایی که در محیط هایی با دسترسی محدود به اینترنت قرار دارند، مفید است. علاوه بر این، زمان نصب بستهها را نیز کاهش میدهد.
Yarn با ایجاد فایل قفل (yarn.lock) نسخه دقیق بستهها را ثبت میکند تا تمامی اعضای تیم نسخههای یکسانی از بستهها را نصب و استفاده کنند. این ویژگی مشکلات ناشی از عدم هماهنگی بین نسخههای مختلف را به حداقل میرساند. همچنین، ارتقاء کنترل شده نسخهها را تسهیل میکند.

Yarn به عنوان یک ابزار مدیریت بسته مدرن، به توسعه دهندگان امکان میدهد که کتابخانههای مورد نیاز خود را با سرعت و اطمینان بیشتری مدیریت کنند. با وجود این، مزایا و معایبی نیز دارد که قبل از انتخاب آن به عنوان مدیریت کننده بسته اصلی پروژه، باید به دقت در نظر گرفته شوند. در ادامه به جزئیات مزایا و معایب این ابزار خواهیم پرداخت.
Yarn با هدف بهبود تجربه توسعه دهندگان در مدیریت بسته ها، قابلیتهای خود را برای افزایش سرعت و امنیت ارائه میدهد. این ابزار به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا کنترل بیشتری بر بستههای خود داشته باشند، آنها را سریعتر نصب کنند و در محیطهای محدود به شبکه نیز به آسانی کار کنند.
Yarn با پردازش موازی بستهها و ذخیره آنها در حافظه کش، نصب بستهها را به میزان قابل توجهی سرعت میبخشد. این ویژگی به توسعه دهندگان اجازه میدهد تا بستهها را به سرعت نصب کرده و پروژه را بهینه سازی کنند.
با کش کردن بستهها پس از اولین دانلود، Yarn به توسعه دهندگان اجازه میدهد که بستهها را در دفعات بعدی بدون اتصال به اینترنت نصب کنند. این ویژگی سرعت نصب را بالا میبرد و در محیط هایی با دسترسی محدود به اینترنت کاربردی است. همچنین، به صرفه جویی در زمان کمک میکند.
Yarn از اسکریپتهای سفارشی برای نصب و تست بستهها پشتیبانی میکند، که توسعه دهندگان را قادر میسازد فرآیندهای توسعه و استقرار را به صورت خودکار انجام دهند. این ویژگی اجازه میدهد اسکریپتهای دلخواه برای انجام عملیاتهای خاص مانند آزمایش یا استقرار در زمان نصب بستهها اجرا شوند. در نتیجه، این قابلیت به بهینه سازی و تسریع فرآیندهای مختلف کمک میکند.
Yarn باوجود مزایای فراوان، معایبی نیز دارد که قبل از انتخاب آن برای مدیریت بسته ها، باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از این معایب میتوانند در محیطهای توسعه یا ساختار پروژههای خاص مشکلاتی ایجاد کنند. آشنایی با این معایب به توسعه دهندگان کمک میکند تا تصمیم بهتری در انتخاب ابزار مدیریت بسته خود بگیرند.
به دلیل ذخیره بستهها در حافظه کش، Yarn فضای دیسک بیشتری نسبت به npm مصرف میکند. این موضوع در سیستم هایی با فضای محدود مشکل ساز است و نیاز به مدیریت بهتر فضای ذخیره سازی دارد. همچنین، افزایش اندازه ممکن است باعث شود تا فرآیندهای پاک سازی کش به صورت منظم انجام گیرد.
با وجود هماهنگی خوب با اکثر بسته ها، برخی از آنها به طور کامل با Yarn سازگار نیستند. این ناسازگاری به ویژه در پروژه هایی که به پکیجهای قدیمی و وابستگیهای پیچیده نیاز دارند، ممکن است باعث اختلال شود. توسعه دهندگان باید در هنگام استفاده از Yarn این نکته را در نظر داشته باشند.
Yarn همچنان به روزرسانیهای متعددی دریافت میکند تا مشکلات و ویژگیهای جدید به آن اضافه شود. این مسئله ممکن است نیازمند به روزرسانی مداوم باشد که خود مستلزم نظارت دقیق بر نسخههای جدید و نگهداری از پروژههای فعلی است.
برای نصب Yarn، روشهای مختلفی وجود دارد که به سیستم عامل و نظر شخصی شما بستگی دارد. در ادامه، روش هایی برای نصب Yarn را بررسی میکنیم که شامل استفاده از npm و package manager سیستم عامل میشود.
اگر تمایل دارید که Yarn را از طریق npm نصب کنید، میتوانید از دستور زیر استفاده کنید:
npm install yarn --globalاین روش برای کاربرانی که در حال حاضر با npm آشنایی دارند ممکن است راحتتر باشد.
اما توسعه دهندگان با تجربه میگویند بهتر است از این کار دوری کنید. بهتر است برای نصب Yarn از package manager سیستم خودتان استفاده کنید.
برای نصب Yarn از طریق package manager سیستم عامل، باید از ابزار مدیریتی مخصوص به سیستم عامل خود استفاده کنید. این روشها به طور معمول توسط توسعه دهندگان ترجیح داده میشوند، زیرا به روزرسانی و مدیریت بستهها را آسانتر میکنند. در ادامه، به نحوه نصب Yarn در سیستم عاملهای macOS و Linux خواهیم پرداخت.
کاربران سیستم عامل macOS میتوانند با استفاده از Homebrew، Yarn را به راحتی نصب کنند:
brew update
brew install yarnاین دستورات ابتدا Homebrew را به روزرسانی میکنند و سپس Yarn را نصب میکنند. با این روش، به روزرسانیهای آینده Yarn نیز سادهتر میشوند.
اگر علاقه مند به آشنایی بیشتر با پکیج منیجر brew هستید، پیشنهاد میکنیم به مقاله «Homebrew چیست؟» مراجعه کنید تا با ویژگیها و کاربردهای آن بیشتر آشنا شوید.
کاربران سیستمهای مبتنی بر Linux باید از package manager مختص توزیع خود مانند apt، dnf یا yum استفاده کنند. به عنوان مثال، در Ubuntu:
sudo apt update
sudo apt install yarnدر Fedora و توزیعهای مبتنی بر Red Hat:
sudo dnf install yarnاین روشها به مدیریت بهتر بستهها کمک میکنند و در بیشتر موارد مطمئنتر از سایر روشهای نصب هستند.
اگر مایلید Yarn را در پروژههای npm موجود خود به کار ببرید، تنها کافی است دستور yarn را در پوشه پروژه اجرا کنید:
yarnبا اجرای این دستور، Yarn به طور خودکار پوشه node_modules را بر اساس ساختار خود مدیریت میکند و وابستگیهای مورد نیاز پروژه را بر اساس فایل package.json نصب میکند.

با اینکه هر دو ابزار npm و Yarn وظیفه مدیریت بستههای جاوااسکریپت را بر عهده دارند، تفاوتهای قابل توجهی بین این دو وجود دارد. هر کدام مزایا و معایب خود را دارند که بسته به نیازهای توسعه دهنده و ویژگیهای پروژه باید در نظر گرفته شوند. در ادامه، به مقایسه آنها از جنبههای مختلف خواهیم پرداخت.
Yarn بستهها را به صورت موازی دانلود میکند و از کش محلی استفاده میکند تا بستهها سریعتر نصب شوند. از سوی دیگر، npm نیز در نسخههای جدیدتر بهینه سازی هایی برای افزایش سرعت انجام داده است، اما همچنان در این زمینه کمی کندتر عمل میکند.
Yarn با استفاده از فایل yarn.lock، نسخههای دقیق هر بسته را ثبت و قفل میکند تا اطمینان حاصل شود که تمام توسعه دهندگان در تیم از همان نسخه استفاده میکنند. این ویژگی به جلوگیری از ناسازگاریهای ناشی از به روزرسانیهای ناخواسته کمک میکند. npm نیز با package-lock.json عملکرد مشابهی دارد اما برخی تفاوتها در اجرا وجود دارد.
Yarn میتواند بستههای مورد نیاز را در حافظه کش محلی ذخیره کند تا توسعه دهندگان بتوانند در حالت آفلاین به نصب و استفاده از آنها بپردازند. این ویژگی در شرایطی که دسترسی به اینترنت محدود است، بسیار مفید است. npm هم در نسخههای اخیر بهبودهایی در این زمینه داشته است.
Yarn و npm هر دو امکان اجرای اسکریپتهای مختلف را فراهم میکنند، اما Yarn به دلیل مدیریت بهینهتر وابستگی ها، در اجرای اسکریپتهای مختلف سریعتر و کارآمدتر عمل میکند. این تسهیلات به توسعه دهندگان کمک میکند تا فرآیندهای توسعه و استقرار را با سرعت و دقت بیشتری خودکارسازی کنند.
برای تعیین اینکه کدام یک از مدیریت کنندههای بسته، Yarn یا npm، قابل اعتمادتر است، باید چندین عامل را در نظر گرفت. اعتماد به یک ابزار توسعه به معیارهایی مانند پایداری، امنیت، سرعت، و پشتیبانی جامعه و توسعه دهندگان بستگی دارد.
با توجه به این موارد، هر دو ابزار در زمینههای مختلفی قوت هایی دارند و انتخاب بین آنها بستگی به نیازهای خاص پروژه و ترجیحات تیم توسعه دارد. Yarn در زمینه هایی مانند سرعت و پایداری برتری دارد، در حالی که npm به دلیل پشتیبانی وسیعتر و جامعه بزرگ تر، در زمینه هایی مانند پشتیبانی و امنیت در حال بهبود است.

مدیریت کنندههای بسته مختلفی برای جاوااسکریپت وجود دارند که هرکدام با ویژگیهای منحصربه فرد خود، به توسعه دهندگان کمک میکنند تا وابستگیهای پروژه خود را به شکلی مؤثرتر مدیریت کنند. در اینجا، برخی از گزینههای موجود به جز npm و Yarn را معرفی میکنیم.
pnpm با تمرکز بر استفاده بهینه از حافظه، بستهها را به صورت اشتراکی در یک ساختار مرکزی ذخیره میکند. به این ترتیب، نسخههای مشابه بستهها فقط یک بار دانلود میشوند و در نتیجه فضای دیسک کمتری مصرف میشود. این مدیریت کننده با افزایش سرعت نصب، انتخاب خوبی برای پروژههای بزرگ است.
Bower به ویژه برای مدیریت وابستگیهای فرانت اند طراحی شده و امکان مدیریت فایلهای CSS، جاوااسکریپت و HTML را فراهم میکند. این ابزار به خوبی با فریم ورکهای مختلف سازگار است، هرچند محبوبیت آن به دلیل حضور مدیریت کنندههای جدیدتر مانند npm کاهش یافته است.
jspm یک مدیریت کننده بسته مدرن است که به توسعه دهندگان اجازه میدهد بستهها را با استفاده از سیستم ماژولهای ES6 (ECMAScript 6) و SystemJS به طور کارآمد مدیریت کنند. با این ابزار میتوان بستههای npm و GitHub را در پروژهها وارد و مدیریت کرد.
انتخاب هر یک از این مدیریت کنندههای بسته، به نوع پروژه، محیط توسعه و نیازهای خاص وابسته است، اما تمامی این ابزارها به توسعه دهندگان کمک میکنند تا وابستگیهای خود را سریعتر و دقیقتر مدیریت کنند.
این بخش مقایسه ای بین پنج مدیریت کننده بسته مختلف جاوااسکریپت (npm، Yarn، pnpm، Bower، و jspm) ارائه میدهد. با بررسی معیارهایی مانند کش محلی، قفل نسخه ها، قابلیتهای آفلاین و دانلود موازی، مشخص میشود که هر ابزار دارای مزایا و محدودیتهای خود است. این مقایسه به توسعه دهندگان کمک میکند تا با توجه به نیازهای پروژه، بهترین ابزار مدیریت بسته را انتخاب کنند.
| ویژگی ها | Yarn | npm | pnpm | Bower | jspm |
| کش محلی | ✔️ | محدود | ✔️ | ❌ | ✔️ |
| قفل نسخه ها | ✔️ | ✔️ | ✔️ | ❌ | ✔️ |
| قابلیت آفلاین | ✔️ | ✔️ | ✔️ | ❌ | ✔️ |
| دانلود موازی | ✔️ | ❌ | ✔️ | ❌ | ✔️ |
| تمرکز اصلی | بک اند و فرانت اند | بک اند | بک اند | فرانت اند | بک اند و فرانت اند |
| پشتیبانی جامعه | ✔️ | ✔️ | ✔️ | محدود | ✔️ |
| سازگاری | ✔️ | ✔️ | ✔️ | ❌ | ✔️ |
این جدول به خوبی نشان میدهد که هر مدیریت کننده بسته، با توجه به ویژگیهای مختلف خود، در موقعیت متفاوتی قرار دارد. به عنوان مثال، Yarn، npm و pnpm همه از قفل کردن نسخهها و قابلیتهای آفلاین پشتیبانی میکنند، در حالی که Bower و jspm تمرکز بیشتری بر مدیریت وابستگیهای فرانت اند دارند.
Package managerها یکی از بخشهای مهم در توسعه برنامههای جاوااسکریپت است که نقش اساسی در نصب، به روزرسانی و مدیریت وابستگیها دارد. در این مقاله، به طور مفصل به بررسی و مقایسه مدیریت کنندههای پکیج مطرح در اکوسیستم جاوااسکریپت، از جمله Yarn، npm، pnpm، Bower و jspm پرداختیم.
Yarn به عنوان جایگزینی سریع و امن برای npm معرفی شده است که با ثبت کردن نسخه ها، دانلود موازی و cach محلی، سرعت و پایداری نصب بستهها را بهبود میبخشد. npm، به عنوان یک استاندارد در مدیریت بستههای جاوااسکریپت، همچنان ابزار قابل اعتمادی است.
pnpm با ساختار کش اشتراکی خود، بستهها را به صورت بهینه مدیریت کرده و فضای دیسک را به خوبی حفظ میکند. Bower و jspm، دو ابزار قدیمی تر، با تمرکز بر مدیریت بستههای فرانت اند به توسعه دهندگان اجازه میدهند به راحتی وابستگیهای UI پروژه را مدیریت کنند.
در نهایت، انتخاب ابزار مناسب به نیازهای خاص پروژه بستگی دارد. اگر سرعت و امنیت اهمیت بالایی دارند، Yarn یا pnpm گزینههای بهتری هستند. اما اگر جامعه پشتیبانی گسترده و استانداردهای رایج در اولویت باشند، npm همچنان انتخاب مناسبی است. هرکدام از مدیریت کنندههای بسته بررسی شده دارای مزایا و معایبی هستند که با توجه به اهداف و ساختار پروژه باید با دقت مورد ارزیابی قرار گیرند.
دوره الفبای برنامه نویسی با هدف انتخاب زبان برنامه نویسی مناسب برای شما و پاسخگویی به سوالات متداول در شروع یادگیری موقتا رایگان شد: