دنیای برنامهنویسی و توسعه نرمافزار هر روز پیچیدهتر و پرچالشتر میشه. یکی از این چالشهای بزرگ، بحث تست و دیباگ کردن APIهاست. حالا شاید بپرسید API چیه؟ خب، به زبون ساده، API مثل یه واسطهست که کمک میکنه نرمافزارها با هم ارتباط برقرار کنن. مثلا، وقتی توی اپلیکیشن موبایلتون آب و هوا رو چک میکنید، اپلیکیشن داره از یه API استفاده میکنه که بهش میگه دما چند درجست یا هوا آفتابیه یا بارونی.
اما همین APIها رو چطور میشه تست کرد و مطمئن شد که درست کار میکنن؟ اینجا پای ابزارهای خاصی مثل Postman ،Bruno و... به میان میاد. اگه تا حالا اسمش به گوشتون نخورده، باید بگم که Bruno یکی از اون ابزارهای جذابیه که کارایی شبیه به Postman داره ولی با یه سری قابلیتهای جدید و به درد بخور اومده که حسابی کار رو برای توسعهدهندهها راحت کرده.
این مقاله قراره یه نگاه دقیق به Bruno بندازه و ببینه این ابزار دقیقاً چیکار میکنه و چرا اینهمه سر و صدا به پا کرده. اگه توسعهدهندهای و همیشه درگیر تست API هستی، یا شاید حتی کنجکاوی بدونی این ابزارها چطور کار میکنن، تا انتهای مقاله با ما همراه باش، چون نکات جالب و کاربردی زیادی برات آماده کردیم.
برونو یه ابزار API متنباز و آفلاینه که با Git سازگاره و میخواد استانداردهایی رو که ابزارهایی مثل Postman و Insomnia برقرار کردن، تغییر بده. هدف برونو اینه که استفاده از ابزارهای API رو راحتتر، امنتر و کاربرپسندتر کنه.
ما توی برونو روی حل دو مشکل اصلی تمرکز کردیم:
یکی از قابلیتهای فوقالعاده برونو اینه که با اتصال مستقیم به سیستمهای کنترل نسخه مثل Git، کار همکاری تیمی رو خیلی آسون کرده. توی برونو، کلکسیونها مستقیماً توی یه پوشه روی سیستم خودت ذخیره میشن. به جای فایلهای سنگین و پیچیده، اینجا از یه زبان ساده به اسم Bru استفاده شده که اطلاعات درخواستهای API رو به صورت متن ذخیره میکنه. به این ترتیب، همه چیز مرتب و قابل دسترسه و میتونی از هر سیستم کنترل نسخهای که دوست داری استفاده کنی.
ابزارهای قدیمی API بیشتر به دنبال این بودن که هر نوع دادهای که میتونن از کاربرانشون جمع کنن، مثل اطلاعات شخصی یا محتوای درخواستها و پاسخها. اما برونو کامل آفلاینه، یعنی نیازی به ساخت حساب کاربری یا ورود به سیستم نداری و اصلاً به فضای ابری وصل نیست. همه کارهات توی همون سیستم خودت باقی میمونه.
حالا اگه شما یا سازمانتون نسخه Golden Edition برونو رو بخرید، فقط برای صدور لایسنس نیاز به ایمیلتون داریم. اگه هم نسخه Ultimate Edition رو تهیه کنید، ایمیلتون فقط روی سرور لایسنسی که خودتون مدیریت میکنید نگهداری میشه. اینطوری امنیت و حریم خصوصی کامل رو توی دست خودت داری.
Bruno برای اینکه بتونه نیازهای مختلف توسعهدهندهها رو پاسخ بده، یه سری امکانات و ویژگیهای خاص داره که کار با APIها رو خیلی آسون و لذتبخش میکنه. بیاید به چند تا از مهمترین ویژگیهای Bruno نگاهی بندازیم و ببینیم چطور میتونیم ازشون استفاده کنیم.
یکی از مشکلات رایج توسعهدهندهها، مدیریت درخواستهای API بهویژه در پروژههای بزرگه. با Bruno، شما میتونید تمام درخواستها رو دستهبندی کنید و به راحتی اونها رو مدیریت کنید. فرض کنید در حال تست یه پروژه پیچیده هستید که شامل دهها API مختلفه. Bruno به شما اجازه میده تا درخواستها رو به صورت منظم دستهبندی کنید و به هر کدوم از این دستهها دسترسی سریع و راحتی داشته باشید.
یکی دیگه از مزیتهای Bruno اینه که از انواع مختلف درخواستها پشتیبانی میکنه؛ چه درخواستهای GET و POST و چه درخواستهای PUT و DELETE. هر کدوم از این درخواستها توی فرآیند توسعه مهمن و نقش خاصی دارن. بهطور مثال، وقتی میخواید اطلاعاتی رو از سرور بگیرید از GET استفاده میکنید و برای ارسال دادهها از POST بهره میبرید. Bruno به شما این امکان رو میده که همه این درخواستها رو به راحتی تنظیم کنید و نتیجههاشون رو دقیقاً ببینید.
خیلی از توسعهدهندهها از Bruno برای مستندسازی خودکار APIهاشون استفاده میکنن. این ابزار به شما این امکان رو میده که به طور خودکار مستندات هر درخواست رو ثبت و ذخیره کنید. این قابلیت مخصوصاً برای تیمهای بزرگ خیلی مفیده، چون مستندات دقیق و کامل باعث میشه که همه اعضای تیم به راحتی با APIها آشنا بشن و نیازی به توضیحات و توضیحات بیشتر نباشه.
یکی از جذابیتهای Bruno اینه که به شما اجازه میده دادههای مختلفی رو روی APIها امتحان کنید. مثلاً میتونید تست کنید که وقتی دادههای مختلف مثل متن، عدد یا حتی رشتههای طولانی به API ارسال میشه، چه عکسالعملی نشون میده. این کار به شما کمک میکنه تا مطمئن بشید API شما برای همه انواع دادهها آمادهست و در شرایط مختلف درست کار میکنه.
یکی از ویژگیهای جالب Bruno، نمایش دقیق و کامل نتایج درخواستهاست. وقتی یه درخواست API رو از طریق Bruno ارسال میکنید، میتونید تمام جزئیات مربوط به پاسخ اون درخواست رو ببینید؛ از جمله وضعیت پاسخ (مانند ۲۰۰ یا ۴۰۴)، بدنه پاسخ، سربرگها و موارد دیگه. این اطلاعات به شما کمک میکنه تا باگهای موجود رو بهتر پیدا کنید و API رو بهینهتر کنید.
Bruno با یه محیط کاربری ساده و دوستداشتنی طراحی شده که کار باهاش رو خیلی لذتبخش کرده. این ابزار به شما اجازه میده تا درخواستها رو بدون پیچیدگیهای اضافی ایجاد و ارسال کنید. طراحی ساده و کاربرپسند این ابزار باعث شده تا حتی اگه تازهکار باشید، به راحتی بتونید ازش استفاده کنید و تستهای مختلف رو انجام بدید.
اگه توی یه تیم بزرگ کار میکنید، قطعاً قابلیت اشتراکگذاری درخواستها براتون خیلی مهمه. Bruno به شما امکان میده درخواستها و تنظیمات تستها رو با سایر اعضای تیم به اشتراک بذارید. این قابلیت باعث میشه که اعضای تیم بتونن به سرعت به درخواستها دسترسی داشته باشن و همه بتونن با هم هماهنگ بشن.
Bruno یه سری ابزارهای آنالیز و گزارشگیری هم داره که به شما کمک میکنه وضعیت و عملکرد APIهاتون رو دقیقاً بررسی کنید. این ابزارها به شما اجازه میدن که بررسی کنید کدوم درخواستها زمان بیشتری میبرن و کجاها ممکنه مشکلات عملکردی داشته باشید. این تحلیلها به شما کمک میکنن تا APIهاتون رو بهینهتر کنید و به عملکرد بهتری برسید.
استفاده از Bruno خیلی راحته و خوشبختانه به تنظیمات پیچیدهای هم نیاز نداره. توی این بخش، نحوهی نصب و راهاندازی Bruno رو بهصورت مرحلهبهمرحله توضیح میدم و در نهایت، با یه مثال عملی نشون میدم چطور میتونید از Bruno برای تست یه API استفاده کنید.
برای اینکه بتونید از Bruno استفاده کنید، اول از همه باید اون رو نصب کنید. معمولاً Bruno روی پلتفرمهای مختلف (مثل ویندوز، مک، و لینوکس) قابل نصبه و میتونید نسخه مناسب سیستمعاملتون رو دانلود کنید. مراحل نصب به شکل زیره:
حالا که نصب و راهاندازی Bruno رو انجام دادیم، بریم سراغ یه مثال عملی از تست API.
برای تست API در Bruno، میتونید به سادگی یه درخواست جدید بسازید و اون رو ارسال کنید. در ادامه، مثالی از تست API یک سرویس نمونه مثل JSONPlaceholder رو انجام میدیم.
بعد از ارسال درخواست، میتونید پاسخ سرور رو بهطور کامل مشاهده کنید. Bruno به شما اطلاعاتی مثل وضعیت درخواست، بدنهی پاسخ (Response Body)، هدرها (Headers)، و زمان پاسخ رو نشون میده. این اطلاعات به شما کمک میکنه تا بررسی کنید آیا API درست کار میکنه یا نه.
Bruno این امکان رو به شما میده که درخواستها رو ذخیره و دستهبندی کنید. این ویژگی مخصوصاً زمانی که چندین API رو تست میکنید یا درخواستهای متعددی دارید، خیلی کاربردیه.
این مقایسه میتونه به انتخابهای شما بین ابزارهایی مثل پستمن، Insomnia، Httpie Desktop و Hoppscotch کمک کنه. این ابزارها همگی به توسعهدهندهها کمک میکنن که درخواستهای API خودشون رو مدیریت کنن، اما تفاوتهای کلیدیای وجود داره که انتخاب بینشون رو مهم میکنه.
تصور کن که تمام کدت توی یه فایل بزرگ جمع شده و اگر بخوای با همتیمیهات کار کنی، تنها راه اینه که یه فایل JSON عظیم رو به اشتراک بذاری. این دقیقاً همون چیزی هست که پستمن انجام میده. کلکسیونهای شما، یعنی مجموعه درخواستها و تنظیماتشون، به عنوان یه فایل JSON بزرگ ذخیره میشه. اگر هم نمیخواید از نسخه پولی پستمن برای مدیریت نسخهها استفاده کنید، چارهای جز به اشتراک گذاشتن این فایل سنگین از طریق ابزارهایی مثل Slack، Google Drive یا ایمیل ندارید. اما وقتی با برونو کار میکنید، قضیه متفاوت میشه؛ برونو کلکسیونهای شما رو مستقیماً در یه پوشه روی سیستم فایل کامپیوتر خودتون ذخیره میکنه. این یعنی اطلاعات و دادههای API شما به صورت مجزا در پوشهها و فایلهای ساده ذخیره میشه و به راحتی قابل مدیریت و دسترسی هست. جالب اینجاست که برونو از یه زبان نشانهگذاری به اسم Bru برای ذخیره این اطلاعات استفاده میکنه. با این روش، میتونید خیلی راحت از Git یا هر سیستم کنترل نسخه دیگهای برای مدیریت و اشتراکگذاری کلکسیونها استفاده کنید و هرکسی میتونه بدون دردسر این فایلها رو بهروزرسانی و تغییر بده. این سیستم بیشتر شبیه به اینه که شما در حال کدنویسی توی یه پوشه مرتب هستید، نه یه فایل پیچیده و شلوغ.
پستمن معمولاً کلکسیونهای شما رو روی فضای ابری اختصاصی خودش ذخیره میکنه؛ یعنی هر چیزی که ذخیره میکنید در سرورهای پستمن نگهداری میشه. این شاید به نظر خوب بیاد، چون همیشه و همه جا به کلکسیونهاتون دسترسی دارید، اما مشکل اینجاست که شما واقعاً کنترل کامل روی دادههاتون ندارید. برای بعضی افراد، داشتن دادهها در فضای ابری پستمن ممکنه یه نگرانی امنیتی باشه یا اینکه باعث شه اطلاعاتشون به سختی قابل دسترسی یا کنترل باشه. اما در مورد برونو، کلکسیونها روی سیستم فایل خودتون ذخیره میشه، درست توی کامپیوتر شما و توی یه پوشه جداگانه که همیشه بهش دسترسی دارید. این یعنی نیازی نیست نگران امنیت ابری باشید، چون دادههاتون در جای امن و دست خودتون نگه داشته شده. از این گذشته، این روش باعث میشه که سرعت کارتون هم بالاتر بره، چون همه چیز در دسترس محلی شماست و نیاز به بارگذاری از فضای ابری نیست.
در پستمن وقتی از نسخه وب استفاده میکنید، درخواستهای API شما از طریق سرورهای پروکسی اختصاصی پستمن ارسال میشه. به این معنی که وقتی درخواستی ارسال میکنید، دادهها از طریق سرورهای پستمن عبور میکنن و بعد به مقصد میرسن. این مسئله ممکنه برای بعضی از کاربرها یک ریسک امنیتی باشه، چون دادههاشون از یه واسطه دیگه عبور میکنه و مستقیماً به سرور مقصد نمیرسه. حتی بعضی وقتها نسخه دسکتاپ پستمن هم همین کارو انجام میده و این باعث شده تا کاربرها نتونن به طور کامل به حریم خصوصی و امنیت دادههاشون مطمئن باشن. اما در برونو، ارسال درخواستهای API به صورت مستقیم از سیستم خود شما انجام میشه؛ یعنی هیچ واسطهای بین شما و مقصد درخواست وجود نداره و دادهها مستقیماً از سیستم شما به سرور مقصد میرن. این روش باعث میشه کنترل کامل روی دادههاتون داشته باشید و هیچ نگرانی امنیتی از بابت پروکسیهای خارجی نداشته باشید. با این روش، برونو یه سطح از امنیت و راحتی در ارسال درخواستهای API رو به کاربرها ارائه میده که پستمن نمیتونه.
یکی از محدودیتهای پستمن اینه که برای استفاده از اون باید حتماً آنلاین باشید. حتی نسخههای دسکتاپش هم معمولاً نیاز دارن که به اینترنت وصل باشید تا بتونید ازشون استفاده کنید، چون به سرورهای پستمن وابسته هستن. این موضوع میتونه برای افرادی که ممکنه به اینترنت دسترسی نداشته باشن یا دوست دارن آفلاین کار کنن یه مشکل جدی باشه. اما برونو یه برنامه دسکتاپه که به طور کامل برای استفاده آفلاین طراحی شده. یعنی شما میتونید بدون اینکه نیاز باشه به اینترنت وصل باشید، کارهاتون رو انجام بدید و با خیال راحت روی APIهاتون کار کنید. این ویژگی به خصوص برای برنامهنویسهایی که بیشتر وقتشون رو به صورت آفلاین میگذرونن، خیلی کاربردیه.
پستمن ویژگی همکاری تیمی داره، اما این ویژگی رایگان نیست و برای دسترسی بهش باید هزینه پرداخت کنید. این قابلیت از ماهی ۱۵ دلار به ازای هر کاربر شروع میشه و بعد از دوره رایگان برای حداکثر ۳ کاربر، نیاز به پرداخت هزینه داره. برای تیمهای بزرگتر یا پروژههای حرفهای، این هزینه میتونه یه مانع باشه. اما برونو کاملاً رایگان و متنبازه. یعنی همه چیز در دسترس شماست و برای همکاری روی کلکسیونها میتونید از Git یا هر سیستم کنترل نسخه دیگهای که دوست دارید استفاده کنید. نیازی به پرداخت هزینه برای دسترسی به قابلیتهای تیمی نیست و این انعطاف به شما اجازه میده که به راحتی با تیم خودتون کار کنید و تغییرات رو مدیریت کنید.
اجرای کلکسیونها در پستمن به تعداد خاصی محدود شده. در طرح رایگان و پایه پستمن، فقط میتونید ۲۵ بار در ماه کلکسیونهای خودتون رو اجرا کنید. توی طرح حرفهای این تعداد به ۲۵۰ بار در ماه افزایش پیدا میکنه و فقط در طرح سازمانی، اجرای نامحدود فراهم شده. این محدودیت ممکنه برای بعضی از تیمها و پروژههای پرمصرف مشکلساز باشه. اما در برونو، هیچ محدودیتی برای اجرای کلکسیونها وجود نداره. شما میتونید تا هر زمانی که نیاز دارید و هر چند باری که بخواید کلکسیونهاتون رو اجرا کنید، بدون اینکه محدودیت یا هزینه اضافهای داشته باشید. این قابلیت به شما آزادی عمل بیشتری میده تا بدون نگرانی از محدودیتها، تستها و اجرای درخواستها رو انجام بدید.
پستمن برای بارگذاری ماژولهای NPM یه سری محدودیت داره که کار رو پیچیده میکنه. مثلاً برای اینکه ماژولهای NPM رو بارگذاری کنید، باید از روشهای غیرمستقیمی مثل بارگذاری از CDN یا حتی ذخیرهکردن کل کتابخونه توی متغیرهای کلکسیون استفاده کنید که خیلی دست و پا گیر هست. اما در برونو، بارگذاری ماژولهای NPM خیلی راحت و عادی انجام میشه. شما میتونید به سادگی از فایل package.json برای نصب ماژولهای دلخواهتون استفاده کنید و درست مثل زمانی که در پروژههای دیگه ماژولها رو به کار میبرید، اینجا هم به راحتی اونها رو داخل اسکریپتهاتون استفاده کنید.
در پستمن، برای اینکه متغیرهای پاسخ درخواستها رو بهروز کنید، باید از اسکریپتنویسی استفاده کنید. این روش ممکنه برای بعضی از افراد زمانبر و پیچیده باشه، چون نیاز به نوشتن کد داره. اما در برونو، یه روش سادهتر و اعلانی برای اسکریپتنویسی وجود داره. شما فقط با یه عبارت ساده میتونید متغیرهای پاسخ رو بهروزرسانی کنید، بدون اینکه نیاز به نوشتن اسکریپتهای پیچیده باشه. این روش باعث میشه تا بتونید سریعتر و راحتتر به دادههای مورد نیازتون دسترسی داشته باشید و بدون نیاز به نوشتن کدهای اضافی، بهروزرسانیها رو انجام بدید.
در پستمن، برای نوشتن تستها باید از اسکریپتنویسی استفاده کنید و این یعنی نوشتن کدهای اضافی. اما برونو از تاییدیههای اعلانی استفاده میکنه که با استفاده از عبارات ساده میتونید تستهاتون رو به راحتی بنویسید. این روش به شما اجازه میده که سریعتر و بدون پیچیدگی تستهای خودتون رو تعریف کنید و در وقت و انرژیتون صرفهجویی کنید.
Bruno ابزار ساده و مفیدی برای توسعهدهندههاست و به خاطر همین ویژگیها در پروژههای واقعی، کاربردهای مختلفی داره. در این بخش، به مثالهایی از موقعیتهای واقعی که میشه از Bruno استفاده کرد، میپردازیم.
فرض کنید توی یه تیم نرمافزاری کار میکنید که به تازگی روی یه پروژه جدید شروع به کار کرده. توی مراحل اولیهی پروژه، لازمه که APIها رو بهطور مرتب تست کنید تا مطمئن بشید که همهچیز به خوبی پیش میره. Bruno این امکان رو به شما میده تا بدون پیچیدگی و با سرعت بالا، هر API رو تست کنید و مشکلات احتمالی رو زودتر پیدا کنید. این ابزار برای مراحل اولیهی توسعه و پروتوتایپینگ خیلی مفیده.
در پروژههای بزرگ، مدیریت و دستهبندی درخواستهای API میتونه چالشبرانگیز باشه، بهخصوص وقتی که تیمهای مختلف دارن روی بخشهای متفاوت کار میکنن. Bruno به شما امکان میده درخواستها رو به دستههای مختلف تقسیم کنید و به راحتی اونها رو سازماندهی کنید. این کار مخصوصاً برای تیمهایی که پروژههای گسترده دارن و درخواستهای متعددی دارن، خیلی مفیده.
وقتی که محصول شما آمادهی انتشار میشه، لازمه که همه APIها رو یه بار دیگه تست کنید تا از کارکرد صحیحشون مطمئن بشید. Bruno به توسعهدهندهها این امکان رو میده تا بهراحتی و با دقت، APIها رو تست کنن و هر نوع باگ یا مشکلی رو شناسایی و رفع کنن. بهخاطر محیط ساده و کاربرپسند Bruno، این کار به سرعت انجام میشه و میتونید با خیال راحت، محصولتون رو عرضه کنید.
یکی از کاربردهای خوب Bruno اینه که میتونید انواع مختلف دادهها رو روی APIهاتون امتحان کنید. این کار برای پروژههایی که انواع مختلفی از دادهها (مثل متن، اعداد، و حتی فایلها) رو دریافت و پردازش میکنن، خیلی مهمه. به کمک Bruno میتونید مطمئن بشید که API شما با هر نوع دادهای درست کار میکنه و در صورت مواجهه با دادههای غیرمنتظره، دچار مشکل نمیشه.
در دنیای امروز که خیلی از تیمها به صورت دورکاری یا توزیع شده کار میکنن، هماهنگی بین اعضا و اشتراکگذاری درخواستهای API اهمیت زیادی داره. Bruno این امکان رو فراهم میکنه که درخواستها و تنظیمات مربوط به اونها رو به راحتی با همتیمیها به اشتراک بذارید. به این ترتیب، همه اعضای تیم میتونن به درخواستها دسترسی داشته باشن و هماهنگی بینشون حفظ بشه.
Bruno به صورت رایگان ارائه میشه و اکثر قابلیتهاش بدون پرداخت هزینه در دسترس هستن. این ابزار طوری طراحی شده که بتونه نیازهای پایهای و پیشرفتهی توسعهدهندهها رو به خوبی پوشش بده، بدون اینکه نیاز باشه هزینهی اضافی پرداخت کنن. اما ممکنه نسخههای آینده یا ویژگیهای اضافی به صورت پولی عرضه بشن، که این موضوع در مستندات رسمی Bruno مشخص میشه.
بله، Bruno از هر دو نوع API، یعنی REST و GraphQL، پشتیبانی میکنه. شما میتونید به راحتی درخواستهای REST و GraphQL رو ایجاد و ارسال کنید و پاسخهاشون رو مشاهده کنید. این ویژگی باعث شده که Bruno برای توسعهدهندههایی که با هر دو نوع API کار میکنن، گزینهی مناسبی باشه.
Bruno برای سیستمعاملهای ویندوز، مک، و لینوکس در دسترسه. تیم توسعهدهندهی Bruno نسخههای سازگار با این سیستمعاملها رو ارائه داده تا بتونید به راحتی این ابزار رو روی سیستمتون نصب و استفاده کنید. همچنین مستندات مربوط به نصب هر نسخه توی وبسایت رسمی Bruno موجوده.
Bruno امکان اشتراکگذاری درخواستها و پروژهها با سایر اعضای تیم رو فراهم کرده. شما میتونید پروژهها و تنظیمات مرتبط با درخواستها رو بهصورت آنلاین ذخیره کنید و با تیم خودتون به اشتراک بذارید. این ویژگی مخصوصاً برای تیمهایی که به صورت دورکاری یا توزیع شده کار میکنن، خیلی کاربردیه.
Bruno در مقایسه با Postman و Insomnia، یه محیط سادهتر و سبکتر داره که برای تستهای سریع و مدیریت درخواستها به شکل منظم طراحی شده. برخلاف Postman که بیشتر روی ویژگیهای پیشرفته و جامع تمرکز داره، Bruno سادگی و کاربرپسندی رو در اولویت قرار داده. این ابزار با تمرکز روی نیازهای اصلی توسعهدهندهها، امکان تست سریع و دقیق APIها رو فراهم میکنه.
نه، استفاده از Bruno خیلی راحته و نیازی به دانش فنی پیشرفتهای نداره. اگه با مفاهیم اولیهی API آشنایی داشته باشید، به راحتی میتونید با Bruno کار کنید. محیط کاربری Bruno به گونهای طراحی شده که حتی برای کاربران مبتدی هم قابل استفاده باشه، بنابراین نیازی نیست که حتماً یه متخصص باشید تا از این ابزار بهره ببرید.
بله، میتونید از Bruno در کنار ابزارهای دیگری مثل Swagger استفاده کنید. در حالی که Swagger بیشتر برای مستندسازی APIها به کار میره، Bruno برای تست و ارسال درخواستها طراحی شده. شما میتونید APIهاتون رو با Swagger مستندسازی کنید و بعد با استفاده از Bruno اونا رو تست کنید تا مطمئن بشید درست کار میکنن.
در دنیای امروز که APIها نقشی کلیدی در توسعه و ارتباطات بین نرمافزارها دارن، داشتن ابزاری برای تست، مدیریت و بررسی دقیق این APIها از اهمیت زیادی برخورداره. Bruno یکی از اون ابزارهای محبوب و پرطرفداره که با طراحی ساده و کاربردی خودش، تونسته نیازهای بسیاری از توسعهدهندهها رو به خوبی پوشش بده.
از همون نصب اولیه و استفادهی عملی، تا امکانات متنوعی مثل مدیریت درخواستها، پشتیبانی از انواع درخواستها و مستندسازی خودکار، Bruno یه انتخاب مناسب برای کساییه که به دنبال یه ابزار کاربرپسند و در عین حال قدرتمند هستن. این ابزار بهخصوص برای تیمهای کوچیک و متوسط یا توسعهدهندههایی که دنبال یه جایگزین سادهتر برای Postman هستن، خیلی مناسبه.
در مقایسه با ابزارهایی مثل Postman، Insomnia، HTTPie و Swagger، Bruno یه ویژگی مهم داره و اون هم سادگی و سرعتشه. این ابزار به شما اجازه میده به سرعت درخواستهای API رو ارسال کنید، نتایج رو بررسی کنید و هر گونه باگ یا مشکلی رو به سرعت پیدا کنید. برای کسایی که تازه کار با API رو شروع کردن یا ترجیح میدن محیطی سادهتر داشته باشن، Bruno یه گزینه بینظیر خواهد بود.